به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از تبریز، با آغاز جنگ تحمیلی، اقشار مختلف مردم برای حضور در جبهه و جنگ با دشمن، آرام و قرار نداشتند. «اصغر حضرت‌پور» یکی از آن دسته جوانان انقلابی و غیور این سرزمین بود که رهسپار جبهه‌های حق علیه باطل شد و عاشقانه در راه میهن و اعتقادات خود جنگید و سرانجام در این مسیر به شهادت رسید.
مروری کوتاه بر زندگی‌نامه شهید «اصغر حضرت‌پور»
«اصغر حضرت‌پور» فرزند «حسین» دوم مهر سال ۱۳۴۱ در «تبریز» دیده به جهان گشود. وی پس از طی دوران کودکی در خانواده‌ای مومن و معتقد به مبانی اسلامی، تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان «شهریار»، دوره راهنمایی را در مدرسه «آذر آبادگان» و دوره دبیرستان را در مدرسه «سعدی» تبریز با موفقیت به پایان رساند.
آخرین سال‌های تحصیلی «اصغر» مصادف با اوج‌گیری نهضت انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ بود؛ بنابراین وی که در یک خانواده مذهبی و انقلابی تربیت یافته و از همان دوران به تمام مسائل شرعی و وظایف اسلامی خویش آشنا بود، در کار‌های فرهنگی و مذهبی، به‌صورت فعال شرکت می‌کرد و به‌همراه پدر و برادرش در راهپیمایی‌ها و تظاهرات‌ها علیه رژیم پهلوی حضور داشت.
«اصغر» یک‌بار مقابل کنسولگری آمریکا در حال تظاهرات بود که از ناحیه پا مجروح شد. به علت ناامنی شهر و مسائل امنیتی آن زمان، پدرش وی را به شهر ارومیه انتقال داده و در خانه یکی از دوستانش به مداوای پای مجروحش پرداخت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، «اصغر» آرام و قرار نداشت و تلاش می‌کرد تا عازم جبهه شود. وی که در بسیج تبریز فعالیت می‌کرد، با یکی از افسران ارتشی به نام «کاظم جعفرزاده» که فرمانده زرهی بود، آشنا شد و «کاظم جعفرزاده» که به‌دنبال جوانان پرشور و انقلابی و زرنگ می‌گشت تا به آن‌ها آموزش تانک بدهد، ۱۲ نفر را انتخاب کرد که یکی از آن‌ها «اصغر حضرت‌پور» بود.
«اصغر» در پادگان «سعید آباد» تبریز آموزش مقدماتی نظامی، رانندگی و تیراندازی تانک را یاد گرفت و بهمن سال ۱۳۵۹ به جبهه آبادان اعزام شد. او در ایستگاه «فیاضیه» آبادان که به ایستگاه هفت مشهور است، مستقر شده و فرمانده یکی از تانک‌ها شد تا ماموریت خود را انجام دهد.
آن انسان پاک و بنده صادق خداوند منان، پس از یک ماه خدمت صادقانه و ایثارگری‌های جانانه، روز هفتم اسفند سال ۱۳۵۹ در حالی که تنها ۱۸ سال داشت، عاشقانه بر روی تانک فرماندهی، جان در ره معشوق فدا کرد و ۲ برادر بزرگوارش نیز به‌نام «محمدباقر و کاظم (مهدی) حضرت‌پور» نیز راه را ادامه دادند و آن‌ها هم به شهادت رسیدند.
انتهای پیام/
