به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «شهید حسن زارع بیدکی»، سی‌ام آبان سال ۱۳۴۶ در یزد دیده به جهان گشود وسرانجام در تاریخ بیست و هفتم تیر سال ۱۳۶۵ به فیض شهادت نائل آمد.
وصیت‌نامه شهید حسن زارع بیدکی
«بسم الله الرحمن الرحیم
«ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون»
گمان نکنید کسانی که در راه خدا کشته شده‌اند مرده‌اند، بلکه آن‌ها زنده‌اند و نزد خدای خویش روزی می‌خورند.
با سلام فراوان به حسین (ع) یکه تاز میدان‌های جهاد و شهادت و با درود گرم به روان پاک شهدای عزیز و گرانقدر اسلام و سلام به پیشگاه حضرت بقیه الله الاعظم حضرت مهدی (عج‌الله) ارواحنا و ارواح العالمین و نایب برحقش امام خمینی.
اینجانب به عنوان فرزندی حقیر در قبال وظیفه و مسئولیتی که اسلام عزیز برای ما تعیین کرده، چند کلمه‌ای به عنوان وصیت ذکر می‌کنم. باشد که در برابر این همه مهر و محبت حضرت احدیت شکرگزار باشیم.
اول آنکه خود را در برابر خون‌های پاک عزیزان و جوانان شهیدمان مسئول بدانیم و یک لحظه از یاد خدا غافل نشویم، مگر نه آنکه ما پیرو دین محمد (ص) و علی (ع) هستیم. مگر امام حسن (ع) و امام حسین (ع) پیشوای ما نبودند، چرا ما باید از یاد و ذکر خدا دور باشیم، این منافقان هستند که ذکر خدا را از زبان‌ها و یاد خدا را از دل‌ها و عشق و مهر خدا را از قلب‌ها می‌گیرند؛ پس بیاییم با قرار دادن قرآن به عنوان راهنما، رشته اتصال خود را محکم کنیم.
هر آن‌گاه که در بدترین اوقات زندگی قرار گرفتیم قرآن بخوانیم. آن‌گاه که در بلندترین بعد‌های زندگی انسانیت قرار گرفتی قرآن بخوان.
آن‌گاه که خواستی بر فراز قله‌های مصونیت قرار گیری، قرآن بخوان. آن‌گاه که در چاله‌های گناه و غم و اندوه فرو رفتی قرآن بخوان. آن‌گاه که خواستی راه خدا را بیابی قرآن بخوان و باز هم آن‌گاه که در اوج افتخار، هنگامی که عاشقانه و آرام، سر به سوی آسمان بلند می‌کنی قرآن بخوان.
امام این اسوه تقوا و اسطوره مقاومت را هرگز تنها نگذارید و سعی کنید شخصیت معنوی او را درک کرده و بیابید و از خدا شکر گذاریم به خاطر اینکه چنین نعمتی به امت اسلام عطا کرد.
نماز‌های جمعه و جماعات را فراموش نکنید که پشت دشمنان از همین جماعت‌ها می‌لرزد. در دعا‌ها به‌خصوص دعای کمیل و توسل شرکت کنید و ما باید بدانیم که همین دعا‌ها بود که این همه پیروزی را برای اسلام به ارمغان آورده و باز همین دعا‌ها بوده که چنین جوانان را به شوق دیدار معشوق نالان کرده است.
نهایت دقت و سعی خود را در نماز حفظ کنید، سعی کنیم در برابر خداوند متعال با حالت خضوع و خشوع قلب ایستاده و عبادت کنید؛ چون نماز ستون دین ماست. اولین سؤال قبر ما از نماز است. بیشتر به یاد قبرمان باشیم مگر ما زنی از فاطمه (س) باخداتر داریم که پیامبر (ص) سلام خدا را به او رساند؛ پس همین فاطمه (س) هم از علی (ع) خواست که بر سر قبر او قرآن بخواند، حالا که ما خود را پیرو او می‌دانیم و حال که ما خود را شیعه علی می‌دانیم پس بیاییم همچون او سرمایه‌ای برای آخرت خود فرستیم.
از خون شهیدان حراست کنیم، نگذاریم خون شهیدان خدای‌ناکرده پایمال شود؛ چون ما باید در روز محشر جواب گوی این شهیدان باشیم.
وای بر آن جوانی که در بستر بمیرد، در حالی که علی (ع) در محراب عبادت و حسین (ع) در میدان جهاد شهید شدند.
اکنون که خودم نتوانستم برای اسلام خدمتی کنم، باشد که با تقدیم کردن جان ناقابل خود توانسته باشم دین خود را نسبت به اهل بیت رسول خدا (ص) و اسلام و قرآن ادا کنم. افسوس که یک جان بیشتر نداشتم تا تقدیم راه الهی کنم.
خداوندا! به خاطر گناهانی از تو طلب آمرزش می‌کنم که از انجام آن به سوی تو توبه کرده بودم، از تو خجالت کشیده و ترسیده بودم، ولی دوباره به آن‌ها آلوده شدم.
بارالها! طلب مغفرت می‌کنم از هر گناهی که بر من نوشتی، به خاطر کار خوبی که اول آن کار تو را اراده کرده بودم، ولی دیگری را با تو شریک کردم.
معبودا! درخواست بخشش می‌کنم از هر گناهی که به آن اقدام کردم با آنکه می‌دانستم انجام آن در نزد تو عقوبت دارد، ولی مرتکب شدم. آمین یا رب العالمین. اگر سعادت و توفیق شهادت نصیبم شد، مرا در گلزار شهدای مزویر آباد به خاک بسپارید، باشد که در روز قیامت یکدیگر را با رویی سفید در کنار اولیاء و انبیاء زیارت کنیم و بدانید که شهدا نزد خدای خویش هستند. انشاء الله
حقیر حسن زارع بیدکی ۱۳۶۴/۱۱/۸، خرمشهر»
منبع: نوید شاهد
انتهای پیام/ ۹۱۱
