گروه اجتماعی دفاع‌پرس - سید جعفر تشکری هاشمی رئیس کمیسیون حمل و نقل شورای اسلامی؛ زمانى که در جرگه افرادی که از سلامت جسمی کامل برخوردارند، در فضا‌ها و معابر کلان‌شهر تهران آمد و شد مى‌کنیم، دریافت و درکمان از رنج و مشقتى که افراد داراى معلولیت و توان‌یاب براى تردد در گذرگاه‌هاى سخت زندگى در شهری متحمل می‌شوند که میزبان مهربانی برای شهروندان معلول خود نیست، از زمین تا آسمان است.
ما هر سال همزمان با روز جهانى معلولان، با جملات و کلمات کلیشه‌اى، یادآور مى‌شویم که شهر و معابر شهری باید براى همه اقشار جامعه مناسب‌سازی شود، اما فقط کافى است یک روز چشمانمان را ببندیم و در جایگاه یک فرد دارای معلولیت یا کم‌توان با ویلچر از خانه خود خارج شویم. آن‌وقت است که شاید به عمق محدودیت‌ها و محرومیت‌ها پی ببریم، موانعی که پیش رویِ جسم شهروندان معلول قرار دارد، اما روحِ آن‌ها را می‌خراشد.
سهم ۱۰ درصدی معلولان از کل جمعیت جوامع گوناگون بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت، نگران‌کننده و قابل تأمل است که البته در جوامعی مانند کشورمان که تعداد معلولان به دلایلی همچون آمار بالای مجروحان و مصدومان تصادفات رانندگی به مراتب بالاتر از متوسط جهانی است، حادتر و بغرنج‌تر به نظر می‌رسد.
به رغم اقدامات صورت گرفته در سالیان گذشته مانند راه‌اندازى سامانه حمل و نقل ویژه جانبازان و معلولان، تجهیز اتوبوس‌هاى تندرو به رمپ ویژه و مناسب‌سازى نسبی معابر از جمله پیاده رو سازى و نصب آسانسور در مترو، پلاک ویژه برای خودرو‌های معلولان، وضعیت موجود تا رسیدن به نقطه مطلوب و آنچه این عزیزان از مدیریت شهری انتظار دارند، فاصله فراوانى داریم.
بى شک، توجه به نیاز‌های افراد دارای معلولیت در حمل و نقل شهری از ضرورت‌هایی است که شوراى اسلامی شهر تهران به آن توجه ویژه دارد. در این راستا، کمیسیون عمران و حمل و نقل شورا، کارگروه ویژه‌ای را تحت عنوان «جانبازان و معلولان» با حضور نمایندگانى از این قشر تشکیل داده است تا با همفکرى و همدلی و با شناخت بیشتر از خواسته‌ها و نیاز‌های این عزیزان در سایه تعامل با مدیریت شهرى، احصاء و اجرای راهکارهاى علمى و کارشناسى را در موضوع مناسب‌سازی فضا‌ها و معابر شهری و حمل و نقل عمومی را در دستور کار قرار داده و به صورت جدی پیگیری نماید.
«روز جهانی معلولان» گرچه تلنگری است به تمامی ما مسئولان که شاید ناخواسته در هیاهوی امور روزمره، این بخش بزرگ از جامعه را به فراموشی سپرده و از مسائل و مشکلات این عزیزان غافل مانده‌ایم، اما باور دارم در این دوره فعالیت مدیریت شهری تهران، با عزم والا، همت بلند و تعامل حداکثری همه دستگاه‌های مسئول و با پرداختن به درخواست‌ها و مطالبات آن‌ها با این اعتقاد که «معلولیت، محدودیت است نه ناتوانی» می‌توانیم آن روشناى نهفته در این شهر را به درستی و در عرصه عمل، به منصه ظهور برسانیم و رضایت شهروندان معلول پایتخت را جلب کنیم.
انتهای پیام/ 241
