گروه اجتماعی دفاع‌پرس، به طور کلی تصادفات را می‌توان به سه دسته فوتی، منجر به جرح و تصادفات خسارتی تقسیم کرد.
در اولین اقدام در هنگام بروز تصادفات منجر به فوت و جرح، راننده باید وسیله نقلیه را در محل تصادف متوقف کرده و سپس با نصب علائم هشدار دهنده ضمن آگاه کردن سایر رانندگان از وقوع تصادفات بعدی پیشگیری کند.
حفظ صحنه تصادف و خودداری از تغییر وضعیت وسیله نقلیه به منظور احقاق حق از جمله موارد مهم دیگر که باید در هنگام وقوع تصادف مورد توجه قرار بگیرد است.
تماس با پلیس ۱۱۰ و در صورت نیاز به اورژانس و آتش‌نشانی و انتقال سریع مصدوم به مراکز درمانی از دیگر اقدامات تامینی دیگری است که صاحبان وسایل نقلیه آسیب دیده حتماً باید به آن‌ها توجه داشته باشند.
در صورتی که میزان صدمه وارده به مجروحان بالا بوده و یا در صورتی که مجروح در خودرو محبوس شده باشد، بهترین کار تا رسیدن نیروهای امدادی این است که افراد حاضر در صحنه از جابه‌جایی مصدوم خودداری کنند، البته آشنایی با کمک‌های اولیه همیشه از تشدید جراحات و صدمات جبران‌ناپذیر جلوگیری خواهد کرد.
در تصادفات جرحی در صورتی که حال مصدوم وخیم باشد، اگر در صحنه تصادف اورژانس در محل نباشد و یا خودرو‌های عبوری از حمل مجروح امنتاع کنند، راننده وسیله نقلیه در تصادف، مجاز است با علامت گذاری محل قرار گرفتن چرخ‌ها در سطح جاده، شخصا اقدام به حمل مجروح با وسیله نقلیه‌اش کند.
طبق ماده ۸۹ آئین نامه راهنمایی و رانندگی هر گاه تصادف منجر به خسارت مالی شود به نحوی که امکان حرکت از وسیله نقلیه سلب نشده باشد، رانندگان موظفند بلافاصله وسیله نقلیه را برای رسیدگی و بازدید کارشناسان تصادفات در محل حادثه، کنار راه منتقل کنند تا موجب سد معبر نگردد.
انتهای پیام/ 241
