گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، «بعد از آزادی» عنوان سریالی است که چند شب از آغاز پخش آن از شبکه‌ی اول سیما بیشتر نمی‌گذرد. سریالی به کارگردانی محمدعلی باشه آهنگر و با بازی خسرو شهراز، المیرا دهقانی، رضا داوودنژاد و....
داستان سریال درباره‌ی دو همکار در کارخانه‌ی رب سازی است که به خاطر انجام برخی تخلفات از چنگال پلیس می‌گریزند. ماشین مامور پلیس در طول تعقیب و گریز دچار حادثه میشود. دو شریک وقتی به کارخانه‌ی رب سازی می‌رسند با زنی مواجه می‌شوند که به عنوان مهمان وارد کارخانه شده است.
او خود را معلم دبستان معرفی میکند و ادعا میکند یکی از دانش آموزانش با خوردن رب آن‌ها به عنوان چاشت نیم روز دچار مصمومیت شده است. آن‌ها سعی میکنند تا قوطی رب مسموم را از درون کیف خانم معلم بردارند.
خانم معلم زمانی متوجه عدم وجود رب میشود، اعتراض میکند، ولی آن‌ها با شیوه‌ای کاملا کودکانه سعی میکنند تا خانم معلم را از آنجا دور کنند. ضمن این این خانم معلم اصالتا افغانی بوده و برخی از بستگان درجه‌ی یکش به عنوان کارگر در این کارخانه مشغول به کار هستند. شاید اشاره به حضور افاغنه در سریال از نکات مثبت این اثر دراماتیک باشد. نکته‌ی مثبتی که شاید شرط لازم برای جذب مخاطب بوده، ولی یقینا شرط کافی نینست.
اگر یکی از محصولات یک کارخانه مسموم باشد یقینا هیچ کس برای اعتراض به کارخانه مراجعه نمیکند. رجوع خانم معلم به کارخانه به این بهانه کاملا غیر منطقی است و بیننده را اقناع نمیکند. در روند تعقیب و گریز پلیس و افراد متخلف در قسمت اول بیش از حد اغراق شده بود و به عنوان سکانس اول یک سریال نه تنها شوک به بیننده نداد بلکه زحمت گروه کارگردانی و بدلکاران را به باد داد.
اگرچه موضوعاتی مانند اشتغال و مسکن در طول اپیزود نخست مطرح شد و بسیار هم در موضوعات به روزی بودند، اما در کنار ضعف‌های دیگر این سریال نقطه‌ی قوتی به حساب نمی‌آیند.
آنقدر این سریال در اپیزود اول ضعیف و کم رمق طراحی شده بود که بیننده میل و رغبتی برای تماشای ادامه قسمت‌های این سریال پیدا نمیکند. سریال «بعد از آزادی» در همان اپیزود نخستینش به حدی کم بنیه ظاهر شد که انگار میخواهد با نمایش یکیدو صحنه‌ی بدلکاری بیننده را فریب بدهد.
داستان پردازی، روند غیر منطقی اتفاقات وحوادث بعضا کودکانه است و درخور شان بیننده‌ی بزرگسال نیست. این سریال تا به حدی ضعیف عملکرده که مسئولین شبکه میتوانند ساعت پخش دیگری را به آن اختصاص دهند.
انتهای پیام/133
