به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، شهید «مرتضی ابراهیمپور طاهر» فرزند «حسن»، یکم اسفند ۱۳۴۳ در تبریز دیده به جهان گشود و سرانجام در تاریخ نوزدهم بهمن ۱۳۶۱ در منطقه عملیاتی فکه به فیض شهادت نائل آمد.
وصیتنامه شهید ابراهیمپور
با درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و ارواح پاک و مقدس شهدای انقلاب اسلامی. سلام بر شما امت حزبالله و همیشه در صحنه ایران و سلام بر شما رزمندگان اسلام.
بار خدایا! من در این میدان جنگ آمدهام و تا موقعی که در اینجا به سوی تو سفر کنم و شربت شهادت را بنوشم. پیام من به برادران اعضای مسجد این است که پس از شهادت من، راهِ ما را ادامه بدهند و نگذارند که خون شهیدان بیهوده به هدر برود.ای جوانان! نکند که در رختخواب ذلت بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد.
برادران! مسئولیتی که شهیدان بر گردن شما دارند خیلی سنگین است. استغفار و دعا را از یاد نبرید که بهترین درمانها برای تسکین دردهاست. همیشه به یاد خدا باشید و در راه او قدم بردارید. هرگز دشمنان بین شما تفرقه نیاندازند و شما را از روحانیت متعهد جدا نکنند که اگر این چنین کردند روز بدبختی مسلمانان و جشن ابرقدرتها است.
پیام من به مادران رزمنده این است که مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمیتوانید جواب زینب (س) را بدهید که شهادت ۷۲ شهید را تحمل نمود.
وصیتم بر خانوادهام این است که خود را آماده کنند برای اینکه تمام نارواییها را تحمل کنید. مبادا پس از شهادت من دست و پای خود را گم کنید، چون خداوند قادر و توانا پشتیبان شما هست و هیچوقت نمیگذارد که ابرقدرتهای مزدور بر شما غالب شوند. اگر میخواهید در مقام و عظمت شما خللی وارد نشود، هیچگاه زبان شکایت باز نکنید و آنچه را که از قدر و منزلت شما میکاهد بر زبان نیاورید. این مصیبتها همگی زودگذر هستند، ولی به پاداش این جانفشانیها و فداکاریها، به نعمتهای بی پایان خداوندی خواهید رسید و بر تخت کرامت و بزرگواری تکیه خواهید زد.
والسلام، مرتضی ابراهیمپور»
منبع: نوید شاهد
انتهای پیام/ ۹۱۱