به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از کرج، نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با گسترش ناآرامی‌ها در مناطق مرزی، از نخستین روز جنگ تحمیلی، برای رویارویی با یگان‌های دریایی دشمن آماده شد و در طول هشت سال دفاع مقدس وظیفه پاسداری از منافع کشور در دریا و مأموریت مسدود کردن خطوط مواصلاتی دریایی دشمن و باز و امن نگه‌داشتن خطوط دریایی خودی را بر عهده داشت.
نیروی دریایی ارتش که نقش بی‌بدیلی در حفاظت و حراست از سکوهای نفتی و پشتیبانی از اقتصاد کشور در دوران جنگ تحمیلی داشت، در عملیات‌های مهم دوران دفاع مقدس از جمله حماسه و مقاومت ۳۴ روزه خرمشهر، عملیات‌های مروارید، بیت‌المقدس و آزادسازی خرمشهر، خیبر، بدر، والفجر ۸ و... نیز نقشی مؤثر و اثرگذار ایفا کرد.
در راستای تبیین حماسه‌های نیروی دریایی ارتش در دوران دفاع مقدس، خبرنگار دفاع‌پرس در کرج، به گفت‌وگو با امیر دریادار بازنشسته «غلامرضا خادم بیغم» نشسته است که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید.
دفاع‌پرس: چه زمانی فعالیت خود را در ارتش جمهوری اسلامی ایران آغاز کردید؟ از فعالیت‌ها و سوابق کاری خود بگویید؟
سال ۱۳۵۶ به ارتش جمهوری اسلامی ایران ملحق و بعد از حدود هشت ماه به دانشکده افسری در انگلستان اعزام شدم و پس از فارغ‌التحصیلی، هم‌زمان با آغاز جنگ تحمیلی در سال ۱۳۵۹ وارد ایران و بلافاصله به منطقه یکم بندرعباس منتقل و نخستین مأموریتم آغاز شد.
حدود ۲۹ سال در منطقه جنوب و ۱۲ سال نیز در تهران خدمت کردم و در طول هشت سال دفاع مقدس در یگان‌های ناوشکن الوند و ناو لجستیکی چارک و پس از آن نیز در یگان‌های مختلف در سمت فرماندهی ناو موشک‌انداز سیریک، ناو جمهوری اسلامی خارک، ناوشکن جمهوری اسلامی سبلان، ناو پشتیبانی کنگان و ناو پشتیبانی لارک فعالیت داشتم.
پس از آن با درجه ناخدا دومی عمومی راهی پایگاه دریایی خرمشهر شدم و حدود سه سال و نیم فرماندهی این پایگاه را بر عهده داشتم. سپس به منطقه یکم بندرعباس منتقل شدم و حدود سه سال جانشین منطقه بودم. پس از آن به مدت دو سال فرماندهی منطقه یکم را بر عهده گرفتم و سپس به تهران منتقل شدم و در سمت جانشینی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به مدت ۱۰ سال خدمت کردم.
پس از آن به مدت سه سال به‌عنوان ارزیاب نیروی دریایی در قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیا (ص) در ستاد کل نیرو‌های مسلح مشغول انجام وظیفه و سپس بازنشسته شدم. حدود سه ماه پس از بازنشستگی نیز فعالیت خود را در کانون بازنشستگان ارتش جمهوری اسلامی ایران در کرج آغاز کردم.
دفاع‌پرس: به نظر شما مهم‌ترین دستاوردهای دریایی دفاع مقدس برای ایران چه بود؟
مهم‌ترین دستاورد نیروی دریایی این بود که در طول دوران دفاع مقدس اجازه ندادند اقتصاد ایران دچار مشکل شود و تمام نیاز‌های ما از طریق دریا و بنادر در امنیت کامل تأمین می‌شد. ما ثابت کردیم که سیادت خلیج‌فارس و دریای عمان با نیروی دریایی و نظام جمهوری اسلامی ایران بود.
بسیاری از کشور‌های اروپایی و آمریکایی چون به دنبال براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران بودند، در جنگ تحمیلی از حزب بعث حمایت می‌کردند که علیرغم این شرایط ما ثابت کردیم که متکی به خود هستیم و با تکیه بر خودباوری جوانان توانستیم آن دوران را پشت سر بگذاریم.
با توجه به تحریم‌هایی که از ابتدای جنگ وجود داشت، برخی نیاز‌های ما به تجهیزات و امکانات نیز در دوران دفاع مقدس با مشکل مواجه می‌شد. بار‌ها و بار‌ها نیاز به تعمیرات و قطعات داشتیم که با همت کارکنان بسیاری از آن‌ها برطرف می‌شد.
پس از جنگ، با توجه به فرسودگی تجهیزات و نیاز به حرکت جهادی بود و لذا به دستور مقام معظم رهبری نهضت قطعه‌سازی در نیرو آغاز و تجهیزاتی که در دوران دفاع مقدس دچار خرابی و فرسودگی شده بودند، بازسازی شدند و آمادگی یگان‌ها افزایش یافت و پس از آن نیز ساخت تجهیزات جدید آغاز شد.
امروز می‌بینیم که جمهوری اسلامی ایران چندین ناوشکن با تکنولوژی‌های بالا ساخته که در دریا حضور دارند و مأموریت‌های محوله را به نحو احسن انجام می‌دهند. ما اجازه ندادیم خللی در انجام مأموریت‌های نیروی دریایی ایجاد شود و تاکنون نیز این نیرو با بهره‌گیری از امکانات و تجهیزات و ناوشکن‌های ساخته‌شده توسط خود و نیز جوانان آموزش‌دیده توانسته با اقتدار، افتخارات بسیاری را کسب کند و پرچم جمهوری اسلامی ایران را در آب‌های بین‌المللی به اهتزاز دربیاورد.
دفاع‌پرس: چه چیزی شما را در آن شرایط سخت ماندگار کرد؟
اعتقاد ما بر این است که در راه اسلام چه بکشیم و چه کشته شویم، پیروز هستیم. همه رزمندگان ما این اعتقاد را داشتند. موقعیتی را به خاطر ندارم که در طول دریانوردی‌ها و عملیات‌های انجام‌شده در دوران دفاع مقدس، ترسیده یا به فکر گریز از مهلکه بوده باشیم. علیرغم شناخت از دشمنان و تجهیزات پیشرفته آن‌ها، همیشه به دنبال راه‌هایی بودیم که بتوانیم به دشمنان نزدیک شویم و به مبارزه با آن‌ها بپردازیم.
در آن زمان این بحث مطرح بود که چگونه به دشمن نزدیک شویم و بتوانیم نیرو‌های آن‌ها را در برد سلاح‌های خود مورد اصابت قرار دهیم و یا آن‌ها را از منطقه دور کنیم؛ بنابراین همه فکر و ذهن کارکنان نیروی دریایی در یگان‌های شناور این بود که خودشان را به مهلکه برسانند و بتوانند از نظام جمهوری اسلامی ایران دفاع کنند؛ نمی‌توانستیم اجازه دهیم خاک کشور به دست بیگانگان بیفتد.
دفاع‌پرس: در عملیات‌های نیروی دریایی ارتش در دوران دفاع مقدس شاهد امداد غیبی بوده‌اید؟
در دوران دفاع مقدس، حزب بعث از موشک‌های پیشرفته‌ای به نام اگزوست استفاده می‌کرد که از طریق بالگرد‌ها یا هواپیما‌ها شلیک می‌شدند و به حدی دقیق بودند که به «شلیک کن و فراموش کن» معروف بودند. این موشک‌ها چند فاز داشتند که در فاز نهایی، رادار خود را روشن و هدف را شناسایی می‌کردند و آن را مورد اصابت قرار می‌دادند.
در یکی از عملیات‌های اسکورت کاروان، در لنگرگاه جزیره لاوان مستقر بودیم و قصد داشتیم روز بعد حرکت کنیم و مرحله دوم اسکورت را اجرا کنیم که یک یدک‌کش در نزدیکی ما و در فاصله‌ای حدود ۱۰۰ متر یا کمتر از ما لنگر انداخت. ساعت حدود ۹ و نیم شب بود که حمله موشکی به لنگرگاه آغاز شد.
سیستم پدافند جزیره شلیک می‌کرد، یگان ما شلیک می‌کرد. ناگهان مشاهده کردیم که یکی از نور‌های موشک‌های اگزوست در حال آمدن به سمت ماست که در همان حین نیرو‌ها شروع به پدافند و تیراندازی کردند، اما به نظرم کافی نبود. نکته عجیب و جالب ماجرا اینجاست که این موشک به سمت ما آمد و از فاصله چهار تا پنج متری ما عبور کرد و کمی آن‌طرف‌تر در آب افتاد. هیچ‌کس باور نمی‌کرد که موشک اگزوست به ما اصابت نکرده است.
در بحث رادار، هدف‌هایی که خیلی به یکدیگر نزدیک باشند، روی رادار موشک قابل تفکیک نیستند و در آن موقعیت نیز به حدی فاصله ما با یدک‌کش کم بود که موشک، ما را به‌عنوان یک هدف تشخیص داده بود و کار خدا بود که آن موشک به ما اصابت نکرد. این‌گونه اتفاقات در جبهه‌های زمینی بسیار زیاد اتفاق افتاده است، اما وقوع آن‌ها در دریا نادر بود.
دفاع‌پرس: به نظر شما چطور می‌توان دستاوردهای دفاع مقدس و فرهنگ ایثار و شهادت را برای نسلی که دوران جنگ تحمیلی را از نزدیک ندیده و لمس نکرده تبیین کرد؟
رشادت‌ها و فداکاری‌های رزمندگان در دوران دفاع مقدس باید برای نسل جوان بازگو شود تا آن‌ها آگاه شوند که چه ازجان‌گذشتگی‌هایی برای حفظ این مرزوبوم صورت گرفته است تا توانستیم آن دوران پرالتهاب را پشت سر بگذاریم. در غیر این صورت با تغییر تفکر جوانان، رفتار آن‌ها نیز تغییر خواهد یافت و در نتیجه از بسیاری از رفتار‌های بیگانگان که شایسته مسلمانان واقعی نیست الگو می‌گیرند. تداوم اقدامات فرهنگی در هفته دفاع مقدس در طول سال نیز می‌تواند در این زمینه مؤثر باشد.
درج برخی عملیات‌های نمونه در دوران دفاع مقدس در کتب درسی نیز می‌تواند نقش مؤثری در آشنایی نسل جوان با وقایع آن دوران داشته باشد. بسیاری از کشور‌های خارجی که نقش مهمی نیز در جنگ نداشته‌اند و فقط چرخی در خلیج‌فارس زدند، کتاب‌هایی را در مورد حضور و فعالیت خود در خلیج‌فارس نوشته‌اند. رزمندگان و عزیزان ما نیز کت آب‌هایی را تدوین کرده‌اند، اما به نظرم کافی نیست؛ خاطرات آن‌ها باید جمع‌آوری و برای جوانان بازگو شود.
ما باید هدف جنگ را نیز برای جوانان تبیین کنیم و بگوییم آیا هدف ما فقط جنگیدن یا کشورگشایی بود؟ ما برای داشتن یک نظام مستقل که بتواند روی پای خود بایستد و با تمام کشور‌های دنیا ارتباط آبرومندانه، خوب و منطقی برقرار کند، بدون اینکه کسی قصد سوءاستفاده از موقعیت مملکت را داشته باشد، به مبارزه پرداختیم.
جمهوری اسلامی ایران از زمانی که به پیروزی رسید، هدفش ورود به جنگ نبود بلکه قصد داشت نظام سلطه‌ای که دست‌نشانده استکبار بود را برکنار و نظامی را حاکم کند که بتواند عدالت اجتماعی را در جامعه برقرار و در مقابله با سایر کشور‌ها نیز به همین صورت رفتار کند. اگر این هدف به‌خوبی برای نسل جوان تبیین شود، بسیاری از شبهات موجود از بین رفته و تبلیغات منفی دشمن در این زمینه نیز خنثی خواهد شد.
گفت‌وگو از مینا صدیقیان
انتهای پیام/
