به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ارومیه، حمید باکری در اول آذر سال 1334 در ارومیه به دنیا آمد. پدرش فیض‌الله و مادرش اقدس زنوزی نام داشت. «حمید» سال‌های درس ومدرسه رادرکارخانه قند ارومیه گذراند وپس ازاخذ دیپلم ریاضی، به خدمت سربازی رفت. با شروع جنگ تحمیلی حمید در دی 1389 راهی جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد.
او در قسمت فرماندهی یکی از گردان‌های تیپ نجف اشرف در عملیات فتح‌المبین و بیت‌المقدس در گشودن دژ مستحکم عراقی‌ها در خرمشهر نقش مهمی ایفا کرد. حمید که فرماندهی گردان تیپ عاشورا، بیت‌المقدس، مسلم بن عقیل، تیپ ۹ لشگرعاشورا، و قائم مقام فرماندهی لشکر ۳۱ عاشورا را در کارنامه خود بریادگار گذاشته است، سرانجام در منطقه هورالهویزه و جزایر مجنون در خوزستان به تعبیر برادرش مهدی بی‌نشان بی‌نشان شد.
متن زیر بخشی از روایت شهید حاج قاسم سلیمانی از سلوک اخلاقی شهیدان باکری است که به مناسبت فرارسیدن سالروز شهادت اسطوره بی‌نشان آذربایجان شهید حمید باکری که در اسفند 62 در عملیات خیبر جاودانه شد بازخوانی می‌شود.
«می‌توان ثابت کرد در تاریخ شخصیتی جامع‌تر از مهدی باکری و برادرش حمید باکری وجود ندارد. این دو برادر هم در شجاعت، هم در فداکاری و هم در ایثار برجسته بودند البته خرازی و همت و ... همینطور بودند.
اگر بخواهیم شخصیت باکری را تشریح کنیم باید به سه نکته مدیریت، اخلاق و ایثار وی توجه کنیم. حمید نسبت به مهدی همانند حضرت عباس (ع) نسبت به امام حسین (ع) بود به طوریکه حمید هیچ گاه به مهدی نمی‌گفت برادر بلکه می‌گفت آقا مهدی. در صورتی که خود حمید نیز یک فرمانده جامع بود اما طوری عمل می کرد که کسی احساس نکند برادر مهدی فرمانده است. به هر حال این دو اسطوره آذری زبان غریب و گمنام به شهادت رسیدند و هنوز جنازه این دو شهید بزرگوار پیدا نشده است.
این اسطوره‌های دفاع مقدس زبانزد عام و خاص بودند و هر عملی که این فرماندهان انجام می‌دادند همه لشکر از آن تبعیت می‌کردند حتی بیشتر از یک مرجع تقلید.
به طور قطع به یقین دفاع مقدس ما بدون شخصیت‌هایی مثل شهید باکری امکان نداشت چنین فضای معنوی را شکل دهد و دفاع مقدس ما را ابدی کند.»
انتهای پیام/
