به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ارومیه، «فرامرز مردانی» در دومین روز از فروردین 1336 در روستای کوچکی به نام ایدیشه از توابع شهرستان میاندوآب متولد شد.
وی که دانش آموز درس خوانی بود در کلاس چهارم موفق شد قرآن را ختم کند، اما با وجود علاقه فراوان به تحصیل به خاطر فقر مالی خانواده در سال پنجم ابتدایی ناچار به ترک تحصیل شد. آنگاه برای کار به تهران عزیمت کرد. دو سال در آنجا به کارگری مشغول بود و هر ماه حقوقش را برای خانواده می فرستاد. خدمت سربازی را در سنندج به انجام رساند.
با آغاز اولین زمزمه های انقلاب او نیز همچون دیگران به مردم پیوست و در تظاهرات شرکت کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت سپاه پاسداران انقلاب درآمد. در لباس پاسداری عازم مناطق بحران زده کردستان شد.
در سال 1359 با فریده فرج زاده ازدواج کرد اما ازدواج نتوانست مانع حضور وی در جبهه ها شود و عزم گیلانغرب و سومار می‌شود.
در جریان عملیات رمضان که در گردان آر.پی.جی.زنان حضور داشت در مقابله با پاتک‌های سنگین دشمن شجاعت‌های بسیاری از خود نشان داد.
مردانی به خاطر شجاعت، کاردانی و لیاقتی که از خود نشان داد به فرماندهی گردان ضربت منصوب شد. علاوه بر این فرماندهی عملیات سپاه میاندوآب را برعهده داشت.
وی که در دست نوشته هایش از شهادت بسیار سخن به میان آورده است در فرازی از وصیتنامه خود همه مسلمانان مومن و انقلابی و به خانواده توصیه به تبعیت از ولایت فقیه می‌کند و می‌نویسد همیشه در فکر مسلمانان در بند صهیونیسم بین‌الملل و جهانخوران شرق و غرب باشید و با دشمنان اسلام علی وار و حسین وار بجنگید.
وی سرانجام در 12 اسفند 1362 در منطقه مرجان آباد مهاباد طی درگیری با ضد انقلابیون حزب دمکرات بر اثر اصابت گلوله به سر به شهادت رسید و پیکر مطهر او در زادگاهش روستای آیدیشه آرام گرفت. از شهید فرامرز مردانی پسری به نام مهدی و دختری به نام زینب به یادگار مانده است.
انتهای پیام/
