به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، «صنم» عنوان کتابی به قلم ملیحه ذوالفقاریان است که نامزد بخش رمان بزرگسال جشنواره ادبی شهید حبیب غنی‌پور قرار گرفته است؛ آشنایی با نویسنده این رمان بهانه‌ای شد تا گفت‌وگویی را با نویسنده آن داشته باشیم که در ادامه می‌خوانید؛
لطفاً خودتان را معرفی کنید و در مورد سوابق کاری خودتان در حوزه نویسندگی بگویید.
ملیحه ذوالفقاریان هستم. متولد ۱۳۶۱، کارشناس ارشد برنامه‌ریزی درسی. از سال ۸۷ با انجمن سینمای جوان آشنا شدم و دوره یک‌ساله فیلم‌سازی را گذراندم. دو فیلم کوتاه نویسندگی و کارگردانی کردم و از آن به بعد بر نگارش فیلم‌نامه متمرکز شدم. دو فیلم‌نامه سینمایی نوشتم و در خانه سینما ثبت کردم.
فیلم‌نامه اولم با ژانر اجتماعی و دومی دفاع مقدس بود که در جشنواره عمار به بخش جایزه راه پیدا کرد. گاهی نیز فیلم‌نامه‌های کوتاه و مستند نوشته‌ام که تعدادی به مرحله تولید رسیده است. ازآنجاکه به تولید رساندن فیلم‌نامه‌های بلند یا سینمایی برایم ممکن نبود، تصمیم گرفتم وارد حوزه رمان شوم البته با تمرکز بر این موضوع که سعی می‌کنم این آثار قابلیت اقتباس برای فیلم‌نامه داشته باشد تا به هدفم نزدیک‌تر شوم.
در همین اثنا با دوره یک‌ساله رمان استاد احمد دهقان آشنا شدم که بنیاد ادبیات داستانی در سال ۹۷ برگزار می‌کرد و به‌این‌ترتیب وارد حوزه رمان شدم. موضوعی که جا دارد از زحمات بزرگواران برگزارکننده دوره، مخصوصاً استاد دهقان کمال تشکر را داشته باشم.
«صنم» کتاب شما، به بخش نامزد‌های رمان بزرگسال جشنواره شهید غنی‌پور راه پیدا کرده است، کمی درباره این اثر و بقیه آثار خودتان توضیح دهید.
بااینکه کتاب صنم دومین رمانی است که نوشته‌ام؛ ولی اولین رمانی است که به مرحله چاپ رسیده است. رمان اولم به دلایلی به مرحله چاپ نرسید. سومین رمانم به نام «ناپیدا» درباره نبرد ۳۴ روزه خرمشهر است که هم‌اکنون در انتشارات سروش مقدمات چاپ را طی می‌کند.
رمان چهارمم با نام «کلاه‌سفید» کتابی است با موضوع اربعین حسینی که در حال پیگیری برای چاپ هستم. درواقع رمان «صنم» یک رمان سیاسی اجتماعی است که حول عشق دو جوان به نام صنم و سیاوش شکل می‌گیرد. این دو جوان در جریان عشقشان جذب گروهک مجاهدین یا همان منافقین و درگیر مبارزه می‌شوند تا جایی که روند داستان به پادگان اشرف می‌رسد و ادامه پیدا می‌کند.
داستان از اواخر دهه ۵۰ و سال‌های انقلاب شروع و در اواسط دهه ۹۰ به پایان می‌رسد. رمان «صنم» که در آبان سال ۹۹ به چاپ رسیده، اولین بار است در جشنواره‌ای کاندید هیئت‌داوران می‌شود که از این بابت خدا را شکر می‌کنم.
از جشنواره ادبی شهید حبیب غنی‌پور چه می‌دانید؟ چه حسی دارید که کتاب «صنم» شما به این جشنواره راه یافته است.
می‌دانم که این جشنواره یک جشنواره مردمی است که هرسال در اسفندماه به مناسب شهادت شهید حبیب غنی‌پور که از نویسندگان و فعالان عرصه فرهنگی زمان دفاع مقدس بودند، برگزار می‌شود. تا جایی که اطلاع دارم بیشتر فعالیت‌های این شهید بزرگوار در مسجد جوادالائمه (ع) صورت می‌گرفته که محل برگزاری جشنواره‌های هرساله این رخداد ادبی است و مرحوم امیرحسین فردی یکی از تأثیرگذارترین افرادی است که در برپایی این جشنواره نقش داشته‌اند.
خوشبختانه این جشنواره هرساله بدون حمایت نهاد‌های دولتی یا وزارت ارشاد و ... به‌صورت کاملاً مردمی برگزار می‌شود، موضوعی که به نظرم در نوع خودش یکی از مهم‌ترین ویژگی این جشنواره است و به اصیل و ماندگار بودن آن برمی‌گردد. من از این بابت که رمان صنم توانسته است یکی از کاندید‌های این جشنواره مردمی باشد خیلی خوشحالم.
این جشنواره و جشنواره‌هایی ازاین‌دست را به چه میزان در رشد و ارتقا آثار ادبی و کتاب‌های منتشره در این حوزه مؤثر می‌دانید؟
قطعاً برگزاری جشنواره‌های ادبی مختلف مخصوصاً جشنواره‌هایی از این نوع که برآمده از دل مردم است می‌تواند به رشد و اعتلای ادبیات و فرهنگ کشور کمک کند.
از طرفی دیگر زمینه معرفی آثار هنرمندان را فراهم نماید که این امر نیز در جای خود بخش مهمی از فرایند تولید و نشر کتاب است. همین مسئله می‌تواند انگیزه‌ای برای نویسندگان و ترغیبشان برای نگارش آثار فاخر باشد و من به سهم خودم از زحمات همه بزرگواران برگزار کننده این جشنواره سپاسگزارم و برای همگی آرزوی توفیق دارم.
انتهای پیام/ 121
