به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از اهواز، شهید «ماشاالله ابراهيمی»، بيستم آذر 1340، در شهرستان دزفول به دنيا آمد. پدرش ابراهيم، خواربارفروش بود و مادرش جانی نام داشت. وی تا پايان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و ديپلم گرفت و سپس به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت.
ماشالله چهارم دی ماه 1365، در جزيره سهيل بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار او در شهيدآباد زادگاهش واقع شده است.
در فرازی از وصیت نامه شهید آمده است:
حمد و سپاس بيكران خداوندی را سزاست كه بر ما ملت شريف ايران منت نهاد و ما را از ظلمات و تاريكي ها به نور و روشنايی آورد و توفيق داد تا خود را بشناسيم و بفهميم كه خود به تنهايی هيچ نيستيم و هرچه هست اوست و غير او هيچ نيست و آخر الامر به سوی او رجوع خواهيم كرد.
اين را بايد بدانيم كه همه ما دير يا زود و بالاخره روزی از اين دنيا خواهيم رفت و چه خوب است كه انسان با افتخار اين راه طولانی را طی نمايد و چه نيكوست انسان با قلبی پاك و مطمئن و سرشار از محبت به نزد صاحب اصلی خود بازگردد.
امروز روزی است كه اسلام احتياج به انسانهای فداكار و از جان گذشته دارد و بايد كه از پدر و مادر و فرزند و مال و منال دنيا خود را رهانيد و اگر به طور درست از آن استفاده شود همه اينها وسيله ای هستند برای رسيدن به لقاء خدا.
ای انسانها اگر می خواهيد خدا را بشناسيد و يا عيناً او را مشاهده نماييد بايد كه رو به سوی جبهه بياوريد و اگر پا به جبهه گذاشتيد آن وقت خود شاهد خواهيد بود چيزی را كه سالها در شهر دنبال آن بوديد در جبهه خواهيد يافت و احساس خواهيد كرد كه ائمه اطهار (ع) پا به پای رزمندگان اسلام آنها را همراهی می كنند.
خواهران و برادرن عزيز اگر می خواهيد سعادت ابدی نصيب شما شود بايد كه پيرو ولايت فقيه باشيد و سخنان امام امت را سرمشق زندگی خود قرار دهيد و از افراد منافق و موذی كه هر لحظه با حرفهای كاذب خود به سخن چينی می پردازند دوری كرده و چرا كه اينها دامهاي شيطان هستند و با وسوسه كردن مردم آنها را از راه خدا منحرف می كنند و ايمان انسان را سست و ضعيف می كنند.
در آخر از اعضای خانواده، پدر و مادر و دوستانم كه مدت زيادی را با آنها سپری كرده ام می خواهم كه مرا ببخشند و از خداوند بزرگ برایم طلب آمرزش کنند.
انتهای پیام/
