به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، شهید «علی‌محمد بیوس قاسم‌آبادی» فرزند «محمد طاهر»، شانزدهم خرداد ۱۳۳۹ در خراسان رضوی دیده به جهان گشود و سرانجام در تاریخ نهم اسفند ۱۳۶۰ به فیض شهادت نائل آمد.
وصیت‌نامه شهید بیوس قاسم‌آبادی
پدر بزرگوار، مادرمهربان، همسر بهتر از جانم، دختر خوب و قشنگم، برادران عزیز و خواهر مهربانم! شاید این آخرین پیام من به شما‌ها باشد، امیدوارم که به حرفهایم گوش کنید.
نگویید علی چرا کشته شد؟
خداوند متعال در قران کریم می‌فرماید: ما انسان را آفریدیم برای امتحان، مثلاً حضرت ابراهیم (ع) را می‌گوید سر فرزندت را ببُر و حضرت علی (ع) ۲۵ سال خانه‌نشین می‌شود و خلاصه هرکس را به گونه‌ای امتحان می‌کند، شما را با شهادت من امتحان می‌کند. باید در برابر مرگ من صبر داشته باشید و هیچ نگویید که چرا علی کشته شد؛ چون من نمرده‌ام.
قرآن کریم می‌گوید: شهیدان نمی‌میرند بلکه زنده‌اند و از نظر شما غایب است.
از شما انتظار دارم راه مرا که راه امام امت خمینی کبیر است ادامه دهید. برای من گریه نکنید و سیاه نپوشید، چون من به این‌ها احتیاجی ندارم. کسی را سرزنش نکنید که چرا علی کشته شد؟ چون خودم اینگونه مُردن را خواسته‌ام.
همسر عزیزم! دخترم را بگذارید درس بخواند، در تربیت آن کوشا باشید و حتماً قرآن خواندن را یاد بدهید.
دیگر عرضی ندارم جز دعای شما برای سلامتی و طول عمر رهبر عزیزمان امام خمینی، سلامتی و پیروزی تمام رزمندگان اسلام.
به عشق شهادت کمر بسته‌ام
من از ماندنی بی ثمر خسته‌ام
*******
شکوه و شرف در شهادت بوَد
نه مُردن به بستر که ذلت بوَد
*******
به خون خفتگان جاودان زنده‌اند
نمیرند و همواره پاینده‌اند
*******
هر آنکس امامش خمینی بوَد
مرامش مرام حسینی بوَد
همه شما‌ها را به خدای بزرگ می‌سپارم، خدا صابران را دوست دارد.
والسلام»
منبع: نوید شاهد
انتهای پیام/ ۹۱۱
