شهیدانی که سیمرغ‌وار به قاف باز گشتند

مدتی بود که سیمرغها به قاف سرنمی زدند

قاف شهرما بود؛ سیمرغ

جایی که شهیدان دیگر سیمرغ واربه قاف برگشتند

 و چشمبهراه سیمرغهایی رفته بودند

همچون شهید احمد کشوری و شهید صمصام طور

ما در خیابانها و کوچه پس کوچه های شهر پی سیمرغهای گمشده خود بودیم

باهم پچپچ میکردیم و از راز بزرگ غیبت آنها حرف میزدیم

سالها گذشته بود ولی ما ناامید نمیشدیم چون سیمرغ شایسته قاف یقین است و این قانون همواره پابرجاست

فقط میماند عمر کوتاه ما، دست کوتاه ما و حسرت جانکاه ما برای به تماشا نشستن باشکوهی سیمرغ هنگامیکه به خانه برمیگشتند

اینک ما و تماشای پرشکوه یاران

بهیقین میتوان بر خود بالید که این باشکوهترین بازگشت      

غمانگیزترین انتظاراست

مبارک باد بر ما و شهدای ما.