گروه استان‌های دفاع‌پرس- قاسم الازمنی؛ عملیات بیت المقدس ۴، در تکمیل عملیات والفجر ۱۰، در پاسخ به اقدامات ددمنشانه رژیم بعثی عراق در شلیک موشک و بمباران شیمیایی به مناطق مسکونی از جمله حلبچه، صورت گرفت.
رزمندگان دلیر اسلام علی‌رغم توانمندی در ایجاد عملیات متقابل، به آنان تفهیم کردند که سرنوشت جنگ را در میدان‌های جنگ تعیین می‌کنند؛ نه در مناطق مسکونی.
با توجه به تصرف ناقص اهداف جناح چپ در عملیات والفجر ۱۰ در مورخه ۲۵ اسفند ۶۶، که به استمرار حضور دشمن در این جناح می‌انجامید، موجب شد تا عملیات دیگری، به منظور ترمیم این نقص در منطقه عمومی دربندیخان عراق انجام شود؛ لذا کمتر از ۱۰ روز پس از آن عملیات، عملیات بیت المقدس ۴ در پنجم فروردین ۱۳۶۷، جمعا با حضور ۲۳ گردان پیاده، شامل ۶ گردان از لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص)، ۵ گردان از لشکر ۵۷ ابوالفضل (ع)، ۹ گردان از لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع)، ۳ گردان از تیپ مستقل ۱۸ الغدیر سپاه پاسداران طراحی و اجرا شد.
با توکل و کمک خداوند متعال، رزمندگان اسلام، در همان نخستین ساعات عملیات، موفق به فتح ارتفاعات مهم منطقه همچون «شاخ شمیران» و «شاخ سومر» مشرف به سد دربندیخان، شدند. تصرف این مناطق همچون عملیات‌های گذشته، ضعف دشمن را نزد حامیان و طرفدارنش به نمایش گذاشته بود که برای سرپوش گذاشتن به شکست‌های خود، اقدام به بمباران شیمیایی منطقه پرداخت.
علی‌رغم اقدام خلاف قواعد بین‌المللی دشمن (بمباران شیمیایی)، رزمندگان توانمند، ضمن تثبیت آن ارتفاعات، مناطق «پشت قلعه» و «کبیره» همچنین ۹ قله دیگر و روستاهای تولی، شمیران، کانی کوه، سرشات سرو، سرشات خوار و چند دهکده دیگر را آزاد کردند.
در این عملیات علاوه بر آزاد شدن آن مناطق، تعداد هزار و ۵۰۰ نفر از مزدوران بعثی کشته و زخمی شدند و تعداد ۴۰۰ نفر اسیر، ۷۰ دستگاه تجهیزات زرهی و خودرو منهدم و ۱۵ دستگاه تانک و نفربر به غنیمت گرفته شد.
در بررسی نتایج این عملیات سخت و طاقت‌فرسا، باید شرایط کوهستانی منطقه، صعب العبور آن و همچنین استفاده از بمب‌های شیمیایی مورد توجه قرار گیرد.
انتهای پیام/
