به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از اهواز، شهید «شیرعلی خیری» دوم فروردين 1350، در روستای دوزناب از توابع شهرستان انديمشك به دنيا آمد. وی تا اول راهنمايی درس خواند سپس از سوی بسيج در جبهه حضور يافت. شیرعلی شانزدهم اسفند 1365، در جاده اهواز به خرمشهر هنگام شرکت در رزمايش بر اثر اصابت سهوی گلوله به شهادت رسيد. مزار او در بهشت علی شهرستان زادگاهش قرار دارد.
در فرازی از وصیت نامه شهید آمده است:
و لا تحسبن الذين قتلو في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون.
آنان كه در راه خدا كشته شدند می پنداريد كه مرده اند بلكه زنده اند و نزد خدا روزی می جويند. با سلام بر امام عاشق و عاشقان امام و با درود و سلام به خانواده های شهدا وصيت نامه خويش را آغاز می كنم.
بنده در درجه اول برای رضای خدا به جبهه اعزام شدم و از ايزد منان خواهانم كه مرا مورد بخشش قرار بدهد. سركشيدم در دل دنيا و تنفس عميقي كشيدم ديدم بويی جز شهادت بر مشامم نمی رسد كه مرا خوشحال كند با دلی آگاه رو به جبهه اعزام شدم و ديدم هر چه جلوتر را نگاه كنم روشن تر می شود و هرگاه به تماشای عقب ايستادم جز گمراهي چيزی را نمی يابم پس دل ز دنيا كندم و خود فكر كردم كه بايد اين راه نورانی را بپيمايم تا به انتهای آن كه خواست خداست برسم يعنی با شهادت در نزد خدا رستگار شوم.
از پدر و مادر و همسر گرامی ام خواهانم كه برای من ناراحتی به خود راه ندهيد مگر ناراحتی آنها برای حسين و اهل بيت اش(ع) باشد كه راه راست را برای ما گذاشتند و رفتند. در عوض خوشحال باشيد كه خداوند اين چنین شما را آزمايش می كند و خوشحال باشيد كه اين عظمت را به من عطا كرده تا در راهش قدم بردارم تا رستگار شوم و در جبهه حق با دشمنان بجنگم تا از اين دنيا رها شوم و به آرزويم برسم.
از برادران و خواهرانم خواهانم كه اولا مرا ببخشند و ثانيا به ايشان سفارش می كنم كه در انتخاب آزاد هستيد و در زندگی با دو راه مواجه می شويد يكی راه هدايت و ديگری راه ظلمت جان خودتان با كمك گرفتن از قرآن و راهنمايی امامان راه هدايت را دنبال كنيد تا رستگار شويد.
وصيت من به فاميل و دوستان اين است كه زياد دنبال زندگی در اين دنيا نروند زيرا ما روزی كه از مادر به امر خدا متولد شديم لخت و پاك و برهنه چشم به اين جهان گشوديم و روزی كه هم از اين دنيا بايد سفر كنيم جز يك كفن چيزی همراه خود نخواهيم برد پس با صبر و ايمان و فدا كاری و ايثار و جهاد در راه خدا توشه آخرت خويش را ببنديد و نگذاريد با باری از گناه سفر كنيم.
انتهای پیام/
