به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «حسن عالمی» کارشناس علوم قرآنی در گفت‌وگویی پیرامون دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان، اظهار داشت: در دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان به نکات ارزنده‌ای اشاره شده است که می‌فرماید: «اللهمّ اعنّی فیهِ على صِیامِهِ وقیامِهِ وجَنّبنی فیهِ من هَفَواتِهِ وآثامِهِ وارْزُقْنی فیهِ ذِکْرَکَ بِدوامِهِ بتوفیقِکَ یا هادیَ المُضِلّین، خدایا یارى کن مرا در این روز بر روزه گرفتن و عبادت و برکنارم دار در آن از بیهودگى و گناهان و روزیم کن در آن یادت را براى همیشه به توفیق خودت اى راهنماى گمراهان».
وی در همین راستا ادامه داد: بندگان در دعای روز ماه هفتم ماه مبارک رمضان از خداوند متعال درخواست می‌کنند تا آنان را جزو مومنان قرار داده و طبق تکلیفی که از سوی خداوند برای بندگان مشخص شده عمل کرده و سبک زندگی خود را بر طبق آن برنامه ریزی کنند.
عالمی به مضمون دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان اشاره و بیان کرد: منظور از روزه گرفتن و برپا کردن نماز در حقیقت تبعیت از دستورات پروردگار است از دستوراتی که بر اساس دین مبین اسلام به بندگان ارائه شده است.
دوری از لغزش و معصیت
وی به فراز بعدی دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان اشاره و بیان کرد: در فراز دوم دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان بندگان از خداوند درخواست می‌دارند تا آنان را از هرگونه لغزش و معصیت همچنین گناه دور بدارد در اینجا لغزش به معنای معصیت و نافرمانی از حکم خداوند است لذا در این فراز بندگان از خداوند متعال درخواست می‌کنند که مرا از گناهانی که سبب لغزش شده دور بدارد تا از معصیت کاران و گنه‌کاران نباشیم.
کارشناس علوم قرآن اظهار کرد: در این دعا ما همواره از خداوند می‌خواهیم به ما توفیق انجام توبه دهد تا از لغزش‌ها و گناهانی که در طول سال یا در طول ایامی شکل گرفته به دور شویم البته باید این مهم را در نظر داشته باشیم که خداوند بسیار رحمان و رحیم و بخشنده است. انسان‌ها عموماً افرادی خطاکار و غافل هستند و با حرکت به سوی پروردگار از غفلت‌ها انواع لغزش‌ها و گناهان فاصله خواهند گرفت.
وی به مفاهیم فراز دوم دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان اشاره و بیان کرد: در فراز دوم دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان بندگان از خداوند می‌خواهند تا آنان را با ذکر خود دلگرم کند و ذکر خداوند را روزی آنان کند آن هم برای همیشه تا هر لحظه به یاد خداوند باشند و به توفیق ارزنده دست یابند از سوی دیگر برای دوری از غرور در عبادت و احساس بی‌نیازی از حضرت حق که وادی عجب است، لحظه لحظه باید به پروردگار عالم پناه ببریم، این خواسته دعای امروز «رسول خدا (ص)» است.
عالمی به فراز آخر دعای روز هفتم ماه مبارک رمضان اشاره و بیان کرد: انسان در ذات خود مشتاق ارتباط با خداست برای همین است که از یاد و انس با او لذت می‌برد، ولی گاهی به غفلت یا فراموشی مبتلا می‌شود که نیاز به یادآوری دارد. ذکر و یاد خداوند پاسخگوی ندای فطرت است، چرا که فطرت انسان با عشق به خداوند سرشت شده است. اگر خداوند قدرت و توانایی و توفیق ذکر به بنده‌ای را ندهد، بنده قدرت ذکر گفتن ندارد، پس توفیق ذکر هم شکر می‌خواهد و هرچه شکر نعمت‌های خداوند بیشتر و بیشتر انجام گیرد فیض خداوند نیز بیشتر شامل آدمی می‌گردد و انسان توفیق ذکر گفتن پیدا کند تا همیشه ذاکر باشد. بقیه امور به مرور سامان خواهد یافت. آدمی نباید بنشیند و بگوید تا تمام مقدمات فراهم نشود، من ذکر نمی‌گویم، هم باید ذکر گفته و هم شرایط اثرگذاری ذکر را فراهم کند. خداوند در آیه ۴۱ سوره احزاب می‌فرماید: «یا ای‌ها الذین آمنوا اذکرواالله ذکراً کثیراً؛ خداوند را زیاد یاد کنید؛ مراد از ذکر کثیر که هم ذکر‌های زبانی را شامل می‌شود و هم ذکر‌های قلبی را»، این است که انسان در همه حال به یاد خدا باشد و او را یاد کند.
منبع: میزان
انتهای پیام/ ۹۱۱
