گروه استانهای دفاع‌پرس - سردار عبدالرضا مرادحاجتی؛ هفته هنر انقلاب بهانه خوبی است تا به مقوله‌ای بپردازیم که شاید در طول سال، مورد غفلت خیلی از ما و متولیان فرهنگ و هنر قرار گرفته باشد. هفته ای که به پاس خدمات ارزنده شهید آوینی به یک مناسبت ارزشی و ماندگار در تقویم ملی کشورمان مبدل شد.
«مرتضی آوینی» بعد از انقلاب اسلامی، خدمات ارزنده ای را در عرصه‌های گسترده هنر از خود به یادگار گذاشت به همین دلیل با پیشنهاد شاعران، نویسندگان و هنرمندان حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی به رهبر معظم انقلاب، سالروز شهادت اش را به عنوان روز هنر انقلاب اسلامی نام گذاری کردند. بی شک در پس این نامگذاری اهداف بلندی نهفته است که باید بررسی و تبیین شوند و این مصداق واقعی جهاد تبیین است.
شهادت «سیدمرتضی آوینی» و اعطای لقب «سید شهیدان اهل قلم» از سوی رهبر معظم انقلاب به ایشان نقطه عطفی در مسائل فرهنگی کشور بوجود آورد. کسی که نشان داد تاثیر و تخریب لنز دوربین و یا نوک قلم کمتر از تاثیر فشنگ و تفنگ نیست.
ويژگی اساسی كه موجب شد زندگی شهيد آوينی به یک مکتب راهبردی برای نسل های بعد تبدیل شود، هنری زندگی كردن وی بود.
حكيمی فرموده؛ آنچه در قالب هنر نگنجد، ماندنی نيست. لذا راز ماندگاری شهيد آوينی در عدالتخواهی اش در عرصه اجتماعی، در يك زيست هنرمندانه و سبك زندگی انسانی الهی و نگاه غيب‌باور و معادگرايش بوده است.
بيشتر از آنكه آثار شهيد آوينی گويای هنر و اندیشه آوينی باشد، زندگی كردن، زيستن، تغيير و تحول و دگرديسی شخصيت او اهميت دارد. او كه در دوره دانشجويی شخصیتی متفاوت داشت، در دوره انقلاب كس ديگری و شكل ديگری می شود به گونه‌ای که هرچه جلوتر آمد بهتر، مناسب‌تر و كامل‌تر شد تا مرحله‌ای كه لياقت شهادت پيدا كرد.
آوینی را نباید تنها در عالم هنر و سینما خلاصه کرد. آوینی مصداق واقعی یک تحول آرمانگرا از عادی بودن به خاکی بودن است. کسی که بلند پروازی در آسمان ها را با بال پرواز هنر در دل خاک جستجو کرد و جاودانه شد.
مکتب آوینی یعنی تعهد داشتن به زمین و زمان با یک نگاه هنرمندانه و تاثیرگذار، کسی که لنز دوربین اش همپای لوله های تفنگ برای این سرزمین حماسه آفرید و نامش در تقویم ملی این کشور جاودانه شد. باشد که نسل امروز و هنرمند ما در این هفته کمی بیش از پیش به فرهنگ، اندیشه و زندگی مکتبی این شهید ورود کنند و از آن لگو بگیرند.
انتهای پیام/
