به گزارش خبرنگار دفاعپرس از ساری، دفاع مقدس گنجینهای ماندگار از حضور عارفانه انسانهای برگزیده خداست که شهادتطلبی، ایثارگری، گذشت، شجاعت، رشادت، مردانگی و جوانمردی را میتوان از جمله خصوصیات بارز شخصیتی و اخلاقیشان نام برد.
همانان که جان برکف برای دفاع از دین و ناموس، ارزشها و آرمانهای این نظام دل به جاده زدند و در کربلای ایران حماسههای بیبدیل خلق کردند و بر دشمن بعثی پیروز شدند. شهیدانی که هر کدامشان نمونه و الگوی ایستادگی و مقاومت هستند.
«محمدحسن باقریان» یکی از ۱۰ هزار و ۴۰۰ شهید استان مازندران و اهل شهرستان «سیمرغ» است که در ادامه زندگینامه این شهید را از نظر میگذرانیم.
«محمدحسن باقریان» فرزند «علی اکبر» دوازدهم شهریور ۱۳۴۳ در سیمرغ به دنیا آمد و در تاریخ ۲۴ فروردین ۱۳۶۲ در منطقه عملیاتی فکه به شهادت رسید.
وصیتنامه شهید
آغاز میکنم اول به نام خداوند درهم کوبنده ستمگران و، امّا بعد، چون هر فردی مسلمانی باید وصیتنامه داشته باشد پس من هم به گفته اسلام و پیامبر اکرم عمل کرده باشم و وصیت نوشتن من لااقل یک جنبه ارشادی داشته باشد، پس وصیت خود را شروع میکنم.
مبارک باد بر امام بزرگوارمان که ولایت اسلام از اهداف اوست و ما به خود آمدیم و از طاعت طاغوتیان تن زدیم و عهد عبودیت با خدا بستیم.
قال رسول الله (ص): «ای مردم! ترسناکترین چیزی که از آن بر شما خائفام، اول پیروی از هوای و هوس و دوم آرزوهای طولانی.»
پس ما چرا راهی که خدا در پیش پای ما گذاشت تا رهسپار شویم، رها سازیم و دل به این دنیای توخالی ببندیم، پس بیایید هرچه زودتر بار خود را در راه خدا ببندید و هرچه زودتر به طرف معشوق خود برویم زیرا که حسین (ع) فرموده «إنّی لَا أرَی المَوتَ إلاّ سَعادَةً وَ لَا الحَیاةَ مَعَ الظّالِمینَ إلاّبَرَماً، من مرگ را جز سعادت و زندگی را با ستمگران را جز خواری نمیبینم.»
پس بیاییم از رهبرمان، از پیامبرمان لااقل یاد بگیریم راه پیامبران را. ما میگوییم مسلمانیم ولی راهمان و رفتارمان به یک فرد مسلمان نمیخورد، پس بیاییم خود را بسازیم. وقتی که میگوییم مسلمان هستیم راه و کردارمان اسلامی باشد تا بتوانیم رهسپار شده و به معشوق خود نزدیکتر گردیم.
ای خانواده گرامی و ای برادران دینی و هموطنان عزیز! بیاییم کارهایی را که خدا واگذار نموده به ما به اتمام برسانیم. پس اگر من شهید شدم، برای شهادت من گریه نکنید، بیایید به یاد حضرت زهرا بیافتید و برای او گریه کنید برای امام حسین (ع) و علی اصغر (ع) گریه کنید. چون من در نزد شما امانت بودم که خدا مرا به شما داده و از شما میگیرد. بیاییم با استقامت مشتی بر پوزه ابرقدرتها و منافقین کوردل بزنید.
پس ای برادر جان! امیدوارم که پس از شهادت من راه مرا ادامه دهی. در خاتمه توصیه میکنم امام را دعا کنید. رزمندگان را دعا کنید. چون رزمندگان محتاج به دعای شما هستند.
انتهای پیام/