گروه استانهای دفاعپرس_ حجت الاسلام «عیسی رضایی» مسئول نشر آثار و ارزشهای مشارکت روحانیت در دفاع مقدس استان مازندران؛ با عنایت به سیره کلام امیرمومنان علی (ع) آیا در برابر بیعدالتی در جامعه وظیفهای داریم؟ باید گفت: آری وظایفی داریم و نخستین و کمترین وظیفه ما، احساس همدردی با مظلوم است.
آقا امیرالمومنین علی (ع) در اینباره میفرمایند: «وَ لَقَدْ بَلَغَنِی أَنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ کَانَ یَدْخُلُ عَلَى الْمَرْأَةِ الْمُسْلِمَةِ وَ الْأُخْرَى الْمُعَاهِدَةِ فَیَنْتَزِعُ حِجْلَهَا وَ قُلُبَهَا وَ قَلَائِدَهَا وَ رُعُثَهَا مَا تَمْتَنِعُ مِنْهُ إِلَّا بِالاسْتِرْجَاعِ وَ الِاسْتِرْحَامِ، ثُمَّ انْصَرَفُوا وَافِرِینَ مَا نَالَ رَجُلًا مِنْهُمْ کَلْمٌ وَ لَا أُرِیقَ لَهُمْ دَمٌ. فَلَوْ أَنَّ امْرَأً مُسْلِماً مَاتَ مِنْ بَعْدِ هَذَا أَسَفاً مَا کَانَ بِهِ مَلُوماً بَلْ کَانَ بِهِ عِنْدِی جَدِیراً.»
به من خبر رسیده است که یکی از آنان (اهل شام) به خانه زن مسلمان و زن غیر مسلمانی وارد شده است که جان و مالش در پناه اسلام محفوظ بوده و خلخال، دستبند، گردنبند و گوشوارههای آنها را از تنشان بیرون آورده است؛ در حالی که هیچ وسیلهای برای دفاع جز گریه و التماس کردن نداشتهاند. اگر مسلمانی برای این حادثه، از روی تأسف بمیرد، ملامت نخواهد شد، و از نظر من سزاوار است.»
وظیفه دیگر ما، قرار گرفتن در کنار مظلوم، علیه ظالم در حد توان است. امام علی (ع) در آخرین وصیتش به امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) فرمودند: ««کونا للظّالم خصماً و للمظلوم عوناً»؛ دشمن [سرسخت] ظالم، و یاور [و همکار] مظلوم باشید».
جامعهای که عدالت در آن بر پا نیست، فاقد حیات انسانی و زندگانی معنوی است و دیانتی که در آن اهتمام به برقراری عدالت نیست، مایه گمراهی است و حکومتی که عدالت هدف آن نیست و در راه برقراری عدالتی همهجانبه و فراگیر گام نمیزند، در مسیر هلاکت است؛ زیرا اصلاح دین و دنیای مردم آن بهوسیله عدالت ممکن است.
همچنین وظیفه داریم طبق فرمایش امیرمومنان (ع) که پیش از خلافت خود درباره علت قبول خلافت میفرمایند، برای تحقق عدالت اجتماعی و مبارزه با ستم، کوشش کنیم؛ چنان که حضرت علی (ع) میفرمایند: «ما اَخَذَ اللهُ عَلَى الْعُلَماءِ اَلاّ یقارّوا عَلى کِظَّةِ ظالِمٍ وَ لا سَغَبِ مَظْلومٍ؛ خداوند پیمانی از علما و دانشمندان [هر جامعه] گرفته است که در برابر شکمخواری ستمگران و گرسنگی ستمدیدگان، سکوت نکنند».
بنابراین آنچهکه در این مقوله اهمیت دارد، لزوم الگو قرار دادن امیرمومنان علی (ع) و دیگر امامان معصوم (ع) در تمام شئون و عرصههای زندگی، به ویژه عدالت خواهی و عدالتجوی است.
مسئولان حاکم در جامعه ما باید به این نکته توجه داشته باشند که تنها در سایه عدالت و عنایت است که میتوان رشد و بالندگی را در جامعه انتظار داشت؛ هرچند رسیدن به این مرتبه، همتی عالی، عزمی قوی و ارادهای پولادین میطلبد که دور از دسترس نیست.
ستونهای اساسی انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران همین است که در برابر ستمگران بایستیم و به حمایت مظلومان بپاخیزیم... درست است که فشارهای زیادی بر مردم فلسطین وارد میشود و آمریکا هر روز توطئه جدیدی علیه مسلمانان و مردم فلسطین طراحی میکند،؛ اما در عین حال اراده پولادین مردم فلسطین و ایستادگی و مقاومت آنها ادامه خواهد یافت و این راه دیر یا زود به پیروزی نهایی خواهد رسید و ما هم این روز بسیار مهم را گرامی میداریم.
یکی از فلسفههای روز قدس این است که قدس فراموش نخواهد شد و قدس در اشغال ستمگران باقی نخواهد ماند. سرزمین فلسطین روزی آزاد خواهد شد و ما به هیچ عنوان این ظلم، ستم و تجاوز را نمیپذیریم و برنمیتابیم و امروز هم این ندا وجود دارد به آن شکلی که امکانپذیر است، این روز بسیار مهم قدس را گرامی خواهیم داشت.
حکمت و فلسفه روز قدس حمایت از مردم مظلوم و بیدفاع فلسطین و دیگر مظلومان عالم هم همین سیره عملی امیرمومنان و دیگر امامان معصوم (ع) است، به امید آن روزی که پیروزی مستضعفان عالم بر مستکبرین عالم محقق شود.
انتهای پیام/