به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، تا اسفند ۹۸ تنها نامی از آنان به یادگار مانده بود و خاطراتی که مقابل چشم دوستان و آشنایان و همرزمانشان هر روز رژه میرفت. روزی که عزم رفتن کردند خوب میدانستند این راه بی بازگشت زمینی، معبری به آسمان خواهد گشود و آنان را همنشین آسمانیها میکند. اردیبهشت سال ۹۵ جمعی از نیروهای لشکر ۲۵ کربلا از مازندران در منطقهای که به دست نیروهای ایرانی مدافع حرم افتاده بود آتش بسی کوتاه برقرار کردند، اما تکفیریها از فرصت سو استفاده و منطقه را بمباران کردند، در جریان این حمله دشمن تعدادی از نیروهای ایرانی به شهادت رسیدند که پیکر اغلب آنان در منطقه ماند و سالها بعد پس از تفحصهای صورت گرفته در منطقه کشف و شناسایی شد. پیکرهای به جای مانده از اکثر شهدای خانطومان به خانه برگشت و حالا مزار آنان زینتبخش شهرها و روستاهای سرسبز مازندران در کنار مزار دیگر شهدای این خطه سبز کشور است.
شهیدانی، چون حبیبالله قنبری، رضا حاجی زاده، سید رضا طاهر، حسین مشتاقی، محمود رادمهر، محمد بلباسی، علی جمشیدی، علیرضا بریری، سعید کمالی، علی عابدینی از جمله شهدای آن روز بودند که بعدا به شهدای خانطومان معروف شدند.
سالها بی خبری از پیکرهای به جای مانده از شهدای خانطومان باعث شده بود تا خانواده شهدا هرکجا فرماندهان جبهه مقاومت و به ویژه سردار دلها حاج قاسم سلیمانی را میدیدند سراغ شهدیشان را از او بگیرند. اسفند سال ۹۷ فرصتی شد تا حاج قاسم در یادواره شهدای مازندران به بابل برود. بسیاری از خانوادههای شهدای مدافع حرم در این یادواره حضور داشتند.
سردار سلیمانی در آن روز علاوه بر سخنرانی در یادواره شهدا برنامه حضور در سپاه استان و نشست با فرماندهان و خانوادههای شهدای مدافع حرم را در برنامه داشت. پس از سخنرانی در سپاه در حسینیه سپاه بابل تا پاسی از شب میزبان خانوادههای شهدای مدافع حرم شد و فرزندان و همسران و والدین شهدا در محیطی صمیمانه با سردار دیدار کردند. حاج قاسم با هر کدام از خانوادهها چند دقیقهای صحبت کرد و درد و دلهای آنان را شنید. خانواده شهدا قول بازگشت پیکر شهدایشان را آن شب از حاج قاسم گرفتند و او نیز قول داد پیکرهای شهدا را به خانوادههایشان بازگرداند.
همسر شهید کمالی از شهدای خانطومان گفت در دیداری که با حاج قاسم داشتیم به او گفتم: «ببخشید سردار میتونم یک سوال بپرسم؟ گفت: بله. پرسیدم: از شهدای خانطومان خبری نیست، پیکر همسرم و چند شهید دیگر هنوز برنگشته، و با حالت مستأصل گفتم: بالاخره برمی گردن؟! حاجی دوباره چند لحظه سکوت کرد و بعد سه مرتبه گفت: میان، میان، میان.
همسر شهید حسن رجاییفر درباره آن دیدار میگوید: از ما خانواده شهدا خواستند دعا کنیم تا پیکر شهدا پیدا شود و ما قول دادند که پیگیر برگشت پیکر شهدا خواهند شد که بعدها شنیدیم در دیداری با نیروهای تفحص دستور لازم برای کشف پیکر شهدا را دادهاند. به ما قول دادند خبری از خانطومان برای شما میآید، بعد انگشتری از جیبش درآورد که به من، دخترم و پسرم دادن و امیرسجاد را بغل کرد و بوسید.
یک سال پس از شهادت سردار سلیمانی نامهای منتشر شد که سندی بر اهتمام ویژه سردار سلیمانی در تفحص شهدای خانطومان دلالت داشت. در پی دستور مکتوب فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران پیکرهای مطهر شهدای خانطومان پس از سالها به کشور بازگشت. سردار حاج قاسم سلیمانی در ۲۶ آبان ماه سال ۱۳۹۷ طی نامهای خطاب به سردار احمد کریمی، معاون نیروی انسانی سپاه نوشته بود: «ضمن تشکر فراوان، خداوند از شما به بهترین وجه قبول بفرماید. خواهش میکنم ادامه موضوع خصوصا باقیمانده مفقودین جنوب و خان طومان با جدیت دنبال شود، دستتان را میبوسم.»
روایت مظلومیت شهدای مازندرانی خانطومان به غربت پیکرهای جامانده ختم نشد. هرچند تنها بازمانده شهدا یعنی شهید رحیم کابلی هنوز پیکرش به وطن بازنگشته، اما زخم حرفها و شنیدهها هنوز بر پیکره روح خانوادههای شهدا باقی مانده است، اما حسن ختام همان است که حاج قاسم، فرمانده یکه تاز میدان نبرد با تکفیریها درباره شهدای مازندرانی گفته بود و حساب دیگری روی آنان باز کرد، او گفته بود «اگر مقاومت بچههای مازندران نبود، حلب را از دست میدادیم.»
انتهای پیام/ ۱۴۱