به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاعپرس، عملیات بیتالمقدس روز دهم اردیبهشت در غرب رودخانه کارون و خرمشهر و با رمز «یا علی بن ابیطالب (ع)» با هدف آزادسازی شهرهای خرمشهر، هویزه و جاده اهواز - خرمشهر؛ خارج کردن شهرهای اهواز، حمیدیه و سوسنگرد و نیز جاده اهواز ـ آبادان از برد توپخانه دشمن و همچنین تأمین مرز بینالمللی بهصورت مشترک توسط نیروهای سپاه پاسداران و ارتش جمهوری اسلامی ایران انجام شد.
طی این عملیات پنج هزار و ۳۸ کیلومتر از اراضی اشغالی ازجمله شهرهای خرمشهر و هویزه و نیز پادگان حمید و جاده اهواز خرمشهر آزاد شدند.
بهرهگیری از انگیزههای ریشهدار دینی و میهنی برای آزادسازی خرمشهر، طراحی مناسب و برنامهریزی شده، انسجام ارتش و سپاه، سرعت عمل، راهکار عبور از رودخانه، گستردگی منطقه نبرد، تأثیرات منطقهای و بازتاب جهانی، عواملی هستند که زوایای گوناگون نبرد بیتالمقدس را نسبت به سایر نبردهای دوران هشت سال جنگ تحمیلی متمایز میکنند.
مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس مصمم است با تکیه بر آثار و اسناد موجود در این مرکز همزمان با سالروز آغاز این عملیات غرورآفرین، جلوههای شکوه مقاومت و پایداری این حماسه عظیم را به روایت فرماندهان حاضر در عملیات منتشر کند.
روایت سردار سرلشکر رحیم صفوی
شب اول و مرحله اول عملیات بیتالمقدس
سردار سرلشکر سید رحیم (یحیی) صفوی از فرماندهان دوران دفاع مقدس در جلد اول از کتاب تاریخ شفاهی خود با عنوان «از سنندج تا خرمشهر» در باره عملیات بیتالمقدس میگوید: در قرارگاه مرکزی کربلا، عملیات ساعت ۳۰ دقیقه بامداد روز ۱۰ اردیبهشت سال ۶۱ با آیاتی از سوره فتح و با رمز «بسمالله الرحمن الرحیم؛ بسمالله القاصم الجبارین؛ یا علی بن ابیطالب (ع)» آغاز شد. چون در ماه رجب و در آستانه ولادت حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) بود.
از شخصیتهای روحانی، آیتالله شهید صدوقی؛ نماینده حضرت امام و امام جمعه یزد با آن محاسن سفید و قد برافراشته و چهره خندان و حضرت آیتالله مشکینی رئیس مجلس خبرگان حضور داشتند و واقعاً فضای قرارگاه را معنوی کرده بودند و آیاتی که خوانده شد نیز تأثیر داشت.
مأموریت مهم قرارگاه قدس
قرارگاه قدس باید نیروها را از رودخانه کرخه عبور میداد. نیروهای این قرارگاه در روز اول به دلیل موانع، میدانهای مین، سیمخاردارهای بسیار پیچیده و همچنین خاکریزهای متعددی که دشمن ایجاد کرده بود، فقط توانستند تا خط اول و خاکریز اول دشمن جلو بروند.
به طور دقیق، تیپ ۴۱ ثارالله به فرماندهی قاسم سلیمانی، تیپ ۲۱ امام رضا (ع) و تیپ ۵۸ ذوالفقار توانستند تا خاکریز اول را تصرف کنند. تیپ ۳۷ نور را دشمن با پاتک به پشت رودخانه کرخه برگرداند.
مهمترین مأموریتی که قرارگاه قدس در روز اول انجام داد این بود که لشکر ۵ مکانیزه و لشکر ۶ زرهی عراق را در این منطقه درگیر نگه داشت و با استفاده از درگیر ماندن این دو لشکر، ما توانستیم دشمن را فریب بدهیم و قرارگاههای فتح و نصر توانستند تا جاده اهواز – خرمشهر پیشروی کنند.
دشمن این تاکتیک را نفهمید و متوجه نشد که قرارگاه قدس مأموریت فرعی دارد و تلاش اصلی بر عهده قرارگاههای فتح و نصر است و در حال اجرا است؛ لذا ما به هدف خودمان رسیدیم. هدف ما چه بود؟ این بود که قرارگاه فتح کیلومتر ۷۰ تا ۹۰ جاده اهواز – خرمشهر را تصرف کند؛ یعنی تیپ ۱۴ امام حسین (ع) که با تیپ ۱ لشکر ۹۲، فتح ۱ را تشکیل میدادند، باید از رودخانه کارون عبور میکردند و با حدود ۲۰ تا ۲۵ کیلومتر پیشروی، به جاده اهواز - خرمشهر میرسیدند و پشت خاکریز ۲ متری که عراقیها در شرق جاده کشیده بودند، مستقر میشدند.
من خودم صبح روز عملیات، پشت این خاکریز رفتم و از نزدیک صحنه را مشاهده کردم. این خاکریز برای حفظ مواضع تصرفشده اهمیت زیادی داشت.
فتح ۲ شامل تیپ ۲ لشکر ۹۲ زرهی ارتش در احتیاط بود. فتح ۳ شامل تیپ ۸ نجف اشرف و تیپ ۳ لشکر ۹۲ زرهی بود. تیپ ۸ نجف اشرف در قسمت جنوب قرارگاه فتح عمل کرد و میبایست با تیپ ۷، ولی عصر (عج) که از قرارگاه نصر بود، روی جاده اهواز – خرمشهر، الحاق میکرد. کنار جاده هم با تیپ ۱۴ امام حسین (ع).
تیپ ۲۵ کربلا که با تیپ ۵۵ هوابرد شیراز و تیپ ۳۷ زرهی ارتش، فتح ۴ را تشکیل میدادند، میبایست در شمال این آبگرفتگی، دست میدادند. این آبگرفتگی مشکلاتی برای ما درست کرد.
تیپ ۸ نجف باید به شمال این منطقه میآمد و کیلومتر ۷۰ تا ایستگاه ۹۰ را تصرف میکرد. اگر بخواهم این موضوع را دقیقتر بیان کنم، ساعت ۹:۳۵ صبح، قرارگاه فتح تقریباً توانست به اهدافش برسد... فقط یک مقدار مشکل رخنه بین تیپ ۸ نجف و تیپ ۱۴ امام حسین (ع) بود و یک فاصلهای هم بین تیپ ۸ نجف و تیپ ۷ ولی عصر (عج) وجود داشت. میتوانم بگویم قرارگاه فتح روز اول هدفهای خودش را تصرف کرد.
مقاومت شدید دشمن در برابر قرارگاه نصر
قرارگاه نصر هم خوب عمل کرد. در این قرارگاه برادر عزیزمان حسن باقری از سپاه و جناب سرهنگ حسنی سعدی فرمانده لشکر ۲۱ حمزه فرماندهی را بر عهده داشتند.
قرارگاه نصر با مقاومت بسیار شدید دشمن مواجه شد. عراقیها که با تیپ ۸ مکانیزه و تیپ ۶ زرهی از لشکر ۳ زرهی مقابل قرارگاه نصر بودند، به شدت مقاومت کردند و ما در طرف قرارگاه نصر با مشکل مواجه بودیم.
دیگر از ساعت ۹ صبح، پاتک عراقیها شروع شد. شدیدترین پاتکها در این منطقه ضد قرارگاه نصر بود. دشمن فشار اصلی را به این منطقه آورد و اولین یگانی که به قرارگاه نصر پاتک کرد، تیپ گارد جمهوری عراق بود که تانکهای تی ۷۲ داشت.
برادر بزرگوارمان احمد متوسلیان، فرمانده تیپ ۲۷ اعلام میکرد که اگر عراقیها به جاده برسند و ما را از پشت خاکریز این منطقه عقب بزنند، دیگر تا رودخانه کارون هیچ مانع یا خاکریزی وجود ندارد که بتوان پشت آن دفاع کرد.
اوضاع به صورتی شد که من از قرارگاه مرکزی کربلا به کمک آنها رفتم.
منبع: اردستانی، حسین، از سنندج تا خرمشهر: تاریخ شفاهی دفاع مقدس: روایت سید یحیی (رحیم) صفوی، جلد اول، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ دوم، ۱۳۹۹، صفحات ۵۲۲، ۵۳۲، ۵۳۳، ۵۳۴، ۵۳۵.
انتهای پیام/ 118