به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، با وجود فشارهای غربی، عربی و صهیونیستی از داخل و خارج لبنان و علیرغم همه مشکلات اقتصادی و معیشتی که بر مردم لبنان تحمیل شده، نتایج انتخابات اخیر پارلمانی در این کشور نشان میدهد که لبنانیها همچنان به مقاومت پایبند و وفادار هستند. این در حالی بود که در ماههای اخیر برخی جریانات سیاسی تلاشهای خود را در زمینه ضرورت خلع سلاح مقاومت به طور جدی پیگیری میکردند و با امیدواری برای نیل به هدف خود علیه مقاومت به انتخابات پارلمانی چشم امید داشتند.
تحلیلگران سیاسی معتقدند مقاومت با استراتژی مناسب دفاعی موفق شد از موجودیت خود محافظت کند. برخی دیگر از تحلیلگران معتقدند علت پیروزی مقاومت در این انتخابات، افزایش آرای حزبالله نسبت به انتخابات ۲۰۱۸ است که بیانگر توسعه دایره محبوبیت مقاومت در بین مردم لبنان است.
از سوی دیگر، آمریکاییها با وجود انجام هزینههای هنگفت در بخشهای رسانهای، سیاسی و اقتصادی از طریق کانال سفیر این کشور در بیروت، بازنده اصلی صحنه انتخابات بودند و پروژه اصلی آنها برای سرنگونی مقاومت راه به جایی نبرد. بر همین اساس با «طلال عتریسی» تحلیلگر برجسته مسائل سیاسی در لبنان به گفتوگو نشستهایم که در ادامه حاصل آن را میخوانید:
انتخابات ساختار سیاسی لبنان را تکان داده و به نظر میرسد تغییراتی در آن ایجاد خواد کرد.. این انتخابات را چگونه ارزیابی میکنید و آیا این انتخابات برای مردم لبنان رضایت بخش بوده است؟ بزرگترین بازنده این انتخابات کیست؟
بزرگترین شکست در این انتخابات نصیب طرفهایی شد که حزب الله و سلاح مقاومت را هدف قرار داده بودند و میخواستند و جدایی حزبالله از مردم و حمایتها در سطح ملی را رقم بزنند. آنها میخواستند حزب الله را مسئول فروپاشی اقتصادی و مالی لبنان معرفی کنند. اینها اهدافی بود که آمریکاییها در سطح داخلی لبنان، عرصه منطقهای و بین المللی دنبال میکردند.
با قاطعیت میتوان گفت که این اهداف شکست خورد و محقق نشد. آمریکاییها و همپیمانانش بزرگترین بازنده انتخابات پارلمانی در لبنان هستند. زیرا حزب الله بر اساس قانون انتخابات لبنان بیشترین آرای ترجیحی را در کل لبنان به دست آورد و همه نامزدهای حزب الله در انتخابات پیروز شدند، همچنین برخی از متحدان حزب الله نیز از گروههای دیگر و در مناطق دیگر لبنان در این انتخابات پیروز شدند.
حزب الله به نحوی از صحنه انتخابات خارج شد که نه از نظر محبوبیت، نه از نظر تعداد نمایندگان و نه از نظر متحدان، دچار هیچ گونه شکست و یا کاهش آرا نشد. این یک مسئله اساسی در هر نبرد سیاسی آینده در لبنان است. یعنی تمام تلاشهایی که انجام شد و فشارهایی که در بخشهای رسانهای و روانی وارد شد به نتیجه مطلوب نرسید، این مساله یک نکته بسیار مهم در ارتباط با تحلیل نتایج انتخابات است.
عامل جدید در این انتخابات که میتواند برهم زننده برخی معادلات سیاسی و منطقهای باشد، ورود ده دوازده نماینده از جامعه مدنی لبنان و نهادهای غیردولتی است. سوالی که مطرح میشود، این است که آیا آنها به صورت یک فراکسیون واحد وارد کارزار سیاسی در پارلمان خواهند شد؟ این مساله کمی دور از ذهن است.
دیوید شنگر، معاون سابق وزیر امور خارجه ایالات متحده درباره آنها میگوید: آنها خودشیفته هستند، به شدت برای کسب کرسی رقابت میکنند، و از نحوه رفتارشان ناامید شده اند، و بنابراین بعید است که به عنوان یک نیروی منسجم عمل کنند. پتانسیل آنها برای تغییر محدود خواهد بود، به این معنی که نیروهای سنتی در پارلمان لبنان همچنان تصمیم گیرنده، خواهند بود مگر اینکه بتوانند با هم کار کنند و آنچه را که عامل سرنوشت ساز و تعیین کننده نامیده میشود در پارلمان تشکیل دهند. در این صورت میتوانند بجهت بادهای سیاسی را تغییر دهند.
نحوه توزیع نیروهای سیاسی در پارلمان جدید چگونه است؟ چگونه پروژه سرنگونی مقاومت و متحدانش شکست خورد؟
درباره توزیع کرسیها میتوان گفت از نظر نیروی سیاسی و همپیمانان آنها تقریباً برابر است و از این رو وضعیت بسیار حساسی در پارلمان وجود خواهد داشت. در واقع هر گونه تغییری در همپیمانیها و ائتلافها میتواند شرایط متفاوتی را رقم بزند.
در لبنان تجربهای وجود دارد که از پارلمانهای قبلی به یادگار مانده است، که در آن حزب الله و متحدانش اکثریت را داشتند و در سوی مقابل نیز نیروهای جریان ۱۴ مارس و متحدانش نیز اکثریتی را به خود اختصاص داده بودند، در این شرایط هیچ طرفی نتوانست کاری را انجام دهد. معادله سیاسی فرقهای که بر مردم لبنان و نیروهای سیاسی تحمیل شده، به نحوی است که همه جریانها به طور توافقی کار کنند. با توجه به سختی این کار اجماعی، هیچ کس نتوانسته در صحنه واقعی کاری را انجام دهد و این همان چیزی است که در پارلمان جدید شاهد آن خواهیم بود. در سازگاری و شکل گیری وفاق مشکل وجود دارد و بنابراین بحران در آینده قابل پیش بینی، ادامه خواهد داشت.
شکست پروژه سرنگونی مقاومت و متحدانش به دلیل محبوبیت واقعی مقاومت و اعتماد تودههای مردم به مقاومت به رهبران آن است. اقدامات تحریک آمیزی که علیه حامیان مقاومت، ایدئولوژیهای مقاومت و رهبر آن صورت گرفت، همه این عوامل باعث ایجاد انگیزه بیشتر در مردم برای مشارکت در انتخابات شد، به ویژه اینکه شعار دشمنی با مقاومت بازتاب منفی داشت و باعث ایجاد انگیزه زیادی در بین مخاطبان مقاومت و محیط مقاومت شد، در این انتخابات نیز مقاومت با وجود دشمنیها بالاترین درصد آرا را به دست آورد.
شکست دخالتهای سیاسی و مالی بیگانگان در صحنه انتخابات پارلمانی لبنان را چگونه ارزیابی میکنید؟
دیوید شنگر، معاون سابق وزیر خارجه آمریکا با اذعان به نقش آفرینی واشنگتن در ایجاد بحران در لبنان گفته است که ما در بسته شدن برخی بانکها در لبنان سهیم بودیم. وی اذعان میکند که تحریمها علیه لبنان را با هدف فروپاشی اقتصادی لبنان انجام داده اند و همه میدانند که هدف از این اقدامات سرنگونی حزب الله و مقاومت بوده است.
در بخش هزینههای مالی، برخی از شخصیتهای آمریکایی مانند سفیر آمریکا به صراحت صحبت کردند و گفتند که ما میلیونها دلار در لبنان هزینه کردیم و از گروههای مدنی در لبنان حمایت کردیم.
همچنین سفیر عربستان سعودی در لبنان، بازدیدهای عمومی را در جریان انتخابات انجام داد و از برخی مراجع خواست تا برای شرکت در انتخابات از مردم دعوت کنند. همینها بودند که جنبش المستقبل را مجبور به کناره گیری از فعالیتهای سیاسی و عدم حضور در این انتخابات کردند. این یک دخالت آشکار در این انتخابات است که منجر به تغییر نتایج انتخابات شد که تا حدی به نفع حزب قوات لبنانیه تمام شد. در واقع دخالت نیروهای خارجی برای همگان واضح و آشکار بود.
کمیتههای محلی و بین المللی نظارت بر انتخابات هیچ صحبتی در مورد این دخالتها و رشوههایی که داده شده نکردند، در حالی که این موضوع بر همگان روشن بوده است. با وجود همه این تلاشها، حزب قوات لبنانیه نتوانست برتری خاصی بدست آورد، همچنین جریان ملی آزاد به رهبری میشل عون دچار کاهش آرا و یا کرسیها نشد.
حزب الله از این نبرد سیاسی پیروز، منسجم و قوی بیرون آمد. در واقع، همه این مداخلات با شکست مواجه شد، با وجود اینکه طرفهای بین المللی و منطقهای آشکار در صحنه انتخابات دست به هر گونه اقدامی زدند.
منبع: مهر
انتهای پیام/ ۹۱۱