توصیه شهید «روزبهانى» به ملت ایران

شهید الهیار روزبهانى در قسمتی از وصیت‌نامه خود آورده است: «من از امت شهیدپرور! انتظار دارم و مى‌خواهم همیشه در خط اسلام باشند و حرکت در راه اسلام میسر نیست مگر با اطاعت و پیروى از روحانیت مؤمن و انقلابى.»
کد خبر: ۵۲۳۹۱۹
تاریخ انتشار: ۰۱ خرداد ۱۴۰۱ - ۰۸:۵۲ - 22May 2022

توصیه شهید «روزبهانى» به ملت ایران

به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «شهید» شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.

می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... برگ سبزی، تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.

وصیت‌نامه شهید الهیار روزبهانى

«و لا تقولوا لمن یقتل فى سبیل‌الله امواتا بل احیا ولکن لا تشعرون

با درود و سلام بیکران خدمت امام امت خمینى بت‌شکن و با سلام خدمت پدر و مادر عزیزم. سلام بر همه شهیدان خونبار انقلاب و سلام بر همه گلگون‌کفنانى که با نثار خون خود نهال انقلاب را آبیارى کردند. سلام بر امت شهیدپرور و قهرمان که به قول امام، اسلام از صدر تاکنون به خود ندیده است. اى کاش مى‌توانستم احساسى که در درون حس مى‌کنم بر کاغذ بیاورم. اما چه کنم قلم و زبان از بیان احساسى که درون من حقیر و تمام رزمندگان غیور است ناتوان است چراکه این احساس رسیدن به معشوق است و احساس رسیدن و پیوستن به حق.

به خدا قسم، اى کاش چندین جان داشتم تا بتوانم همه آن‌ها را در این راهى که جز راه على (ع) و راه حسین (ع) نیست فدا کنم. به خدا قسم این راه آنقدر مقدس است که اگر صد‌ها بار در این راه بمیرم و زنده شوم و باز بمیرم، احساس می‌کنم هنوز رسالت خویش را انجام نداده‌ام، وظیفه خود را ادا نکرده‌ام، زیرا این راه، راه انسانیت است، راه وصال به حق و راه انسان شدن است. این راه، راه هابیل است. راه محمد (ص) است. راه على (ع) است و بالاخره راه حسین (ع) است.

حسین جان! ما مفتخریم که در این صحراى سوزان جنوب به عرضتان برسانیم که اگر شما در صحراى کربلا بدون یار و یاور ماندید و یزیدیان مظلومانه شما و یارانتان را به شهادت رساندند، امروز بعد از گذشت حدود هزار و صد سال از آن واقعه در سرزمینى به اسم نور، در سرزمینى به نام هدایت انسان‌ها و الگوى انسان‌ها، در سرزمینى به نام ایران، هزاران هزار جوان از سلاله پاک یاران تو چراغ هدایت را از تو و یاران تو گرفته‌اند و نه تنها نگذاشته اند خاموش بشود بلکه با نثار خون خویش این چراغ را فروزان‌تر کرده‌اند.

من به عنوان یک سرباز کوچک از امت قهرمانم به عنوان یک وصیت می‌خواهم و استدعا دارم هرگز دعا به جان امام، این نور چشم ما، این چراغ فروزان هدایت در ظلمت‌ها و این یاور محرومان را فراموش نکنید. زیرا امام نور است، امام مظهر انسانیت است، امام چراغ هدایت است و بالاخره امام بنده خاص خداست.

از پدر و مادرم می‌خواهم اگر افتخار شهادت نصیبم شد در رثاى من گریه نکنید. زیرا با گریه شما دشمن خوشحال می‌شود و نمى‌خواهم که خوشحال شود. از تمام همکلاسانم و محصلان می‌خواهم دنبال تحصیل علم بروند، زیرا شما حزب‌اللهی‌هایی هستید که آینده فرداى مملکت ما را می‌سازید.

برادران و خواهران به خدا این خیانت است به انقلاب و به اسلام که حزب‌اللهى‌ها کوتاهى کنند در کسب دانش ولى توده‌اى‌ها بروند کتب مطهرى را بخوانند تا به دانشگاه راه یابند. من از امت شهیدپرور! انتظار دارم و مى‌خواهم همیشه در خط اسلام باشند و حرکت در راه اسلام میسر نیست مگر با اطاعت و پیروى از روحانیت مومن و انقلابى، بنابراین باید در اطاعت و پیروى از ولى امر یعنى امام امت کوشا باشید و تمام فرامین گهربار امام را مو به مو اجرا کنید.»

منبع: فارس

انتهای پیام/ ۹۱۱

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار