رشادت رزمندگان لرستانی در عملیات «حاج‌عمران»
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از خرم‌آباد، رزمندگان دلاور ایران زمین در طول هشت سال جنگ تحمیلی با حضور خود در میادین نبرد و شجاعت وصف‌ناپذیر، به دنیا ثابت کردند که تا آخرین قطره خون در راه حفظ ارزش‌ها و آرمان‌های‌شان ایستادگی خواهند کرد و با پیروی از سید و سالار شهیدان (ع)، برای دفاع از اسلام ناب محمدی (ص) تجاوز و تعدی ظالمان را پاسخی کوبنده خواهند داد.
یکی از عملیات‌هایی که رزمندگان لرستانی در آن نقش مؤثری داشتند و شهدای زیادی را در این عملیات تقدیم اسلام کردند، عملیات «حاج عمران» بود.
اهداف عملیات حاج عمران
عراق در بیست و سومین روز از اردیبهشت سال ۱۳۶۵ عملیاتی از سلسله عملیات‌های موسوم به دفاع متحرک را در منطقه «حاج عمران» آغاز کرد که هدفش از تدارک این عملیات، بازپس‌گیری پادگان «حاج عمران» و ارتفاعات «کدو» و اطراف آن و در صورت توان، تصرف شهر «پیرانشهر» و مناطقی دیگر از سرزمین ایران بود.
دشمن به عنوان رسیدن به این اهداف با به‌کارگیری تیپ و لشکر‌های متعدد و حجم آتش سنگین توپخانه و پشتیبانی نیروی هوایی و هوانیروز، به طرف مناطق مذکور هجوم برده و توانست در همان ابتدای عملیات، ارتفاعات ۲۵۱۹ و سلسله ارتفاعات اطراف آن را به تصرف خود در آورد، که در این زمان، پدافند این منطقه را به‌طور کلی نیروهای ارتشی به عهده داشتند و رشادت‌ها و پایداری این دلاوران و قهرمانان مؤثر نیفتاد و دشمن با توان زیاد به پیشروی خود ادامه داد.
ویژگی‌های جغرافیایی منطقه حاج عمران
منطقه‌ی «حاج عمران» که مشتمل بر چند ارتفاع مهم از جمله ارتفاعات «قندیل»، «کدو» و ارتفاعات «تمرچین» و پادگان «حاج عمران» می‌شود، از جمله مناطق استان «اربیل» عراق است که در مقابل شهر «پیرانشهر» ایران قرار دارد. دارای آب و هوای سرد و کوهستانی، پوشیده از جنگل تا میانه تابستان پوشیده از برف است. رودخانه‌ای با عنوان «بادین آباد» نیز در این منطقه جاری است. وسعت منطقه عملیاتی «حاج عمران» بسیار محدود و در ۱۵ کیلومتر مربع بود و این موضوع، دفاع و مقاومت را با توجه به حجم سنگین آتش دشمن با مشکل روبه‌رو می‌ساخت.
اهمیت دفاع در منطقه حاج عمران
اما دفاع از این منطقه و سد پیشروی‌های دشمن از آن جهت حائز اهمیت بود که چون در آن منطقه ضد انقلاب نیز حضوری فعال داشت، با تصرف «پیرانشهر» توسط دشمن، تمام مناطق اطراف نیز از کنترل نیروهای نظامی جمهوری اسلامی خارج می‌شدند. در صورت پیشروی دشمن و تصرف «پیرانشهر»، دیگر شهر‌ها از جمله «نقده» نیز با توجه به موقعیت حساس منطقه از نظر نظامی، زیر دید دشمن و در تیررس آتش سنگین آنان قرار گرفته و حتی سقوط این منطقه نیز بعید به‌نظر نمی‌رسید؛ بنابراین اهمیت دفاع در برابر این هجوم روشن و پیداست و اگر رشادت‌ها و شهامت‌ها و ازخودگذشتگی‌های کم‌نظیر دلاوران تیپ ۵۷ حضرت ابوالفضل (ع) نبود، چه بسا که دشمن در این عملیات به همه اهداف خود می‌رسید.
چگونگی حضور تیپ ۵۷ حضرت ابوالفضل (ع) لرستان در عملیات حاج عمران
تیپ ۵۷ حضرت ابوالفضل (ع) لرستان که در حال تدارک برای انجام عملیاتی در «شاخ شمیران» بود؛ اما با لغو عملیات مزبور، جهت سد حملات مکرر و پیشروی‌های خطرناک دشمن در منطقه عمومی «حاج عمران» فراخوانده شد.
با فراخوانی تیپ ۵۷ حضرت ابوالفضل (ع)، این تیپ با تمام توان و با استعداد هفت گردان پیاده‌ی «انبیاء»، «شهدا»، «ثارالله»، «ابوذر»، «مالک اشتر»، «محرم» و «محبین» به جانب شهرستان‌های «نقده» و «پیرانشهر» و برای دفاع در مقابل دشمن در «حاج عمران»، حرکت کرد.
انتهای پیام/
