مردم وحدت خویش را همچون گذشته حفظ کنند
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از اردبیل، «میرصمد رئیس‌زاده فخرآبادی» فرزند «میرشمس‌الدین» سوم فروردین سال ۱۳۵۰ در روستای «فخرآباد» از توابع شهرستان «مشگین‌شهر» استان اردبیل متولد شد.
وی بعد از شروع جنگ تحمیلی در حالی که دانش‌آموز بود، به‌عنوان بسیجی به جبهه رفت و ۳۰ بهمن سال ۱۳۶۲ در جزیره مجنون به فیض شهادت نایل آمد و پیکر مطهرش بعد از مدتی که در جبهه مانده بود، سرانجام در ششم بهمن سال ۱۳۷۴ پس از تفحص، در گلزار شهدای زادگاهش آرام گرفت.
وصیت‌نامه بسیجی شهید «میرصمد رئیس‌زاده فخرآبادی»
بسم الله الرحمن الرحیم
«يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي وَ ادْخُلِي جَنَّتِي»
قلبم را می‌شکافم و از قطره‌قطره خون‌های ناحق ریخته شده‌ام، پیامی توأم با عشق و ایثار و ازخودگذشتگی به رنگ خون هدیه [...] زبانم و روح و جسم و جانم، خمینی کبیر می‌نمایم، باشد که به شفاعت او در دنیا و آخرت به انسانیتم تحقق بخشم و به شیعه على (ع) بودنم اصالت بخشم.
اینجانب عشقم را، ایمانم را، ایثارم و ازخودگذشتگی‌ام و به‌طور عام جهادم را مرهون خداگونگی امامم هستم؛ آنکه معنی و مفهوم جهاد و عشق و شهات را به صحنه آورد و آیات الهی را آشکارا در صحنه طبیعت با تمام آینه کمالی‌اش، متجلی ساخت.
پروردگارا! تو خود شاهدی [...] عاشقتم و دوستدار لقائت، تو خود شاهدی که جز به خاطر رضایت تو بدین وادی مقدس پا ننهاده‌ام. تو خود شاهدی که علاقه وافری نسبت به رهبرم و مکتبم و جهادم و مذهبم و دوستان و آشنایان دینم و اولیاء الله مشتعل و شعله‌ور است.
تو خود شاهدی که جهاد را با تمام محتوایش قلباً درک نموده و می‌خواهم که این جهاد مقدس را با ایثار و ایثارم، در آخرین تحلیلاتش به شهادت منجر نمایم، پس ای آفریدگار جهان، و ای معشوق عارفان شب‌زنده‌دار، و ای فریادرس دادخواهان! این خلعت جاودانگی و رستگاری را نسبت به این جسم فرومایه و از بین رونده بپوشان تا لذت و حلاوت محو در خدا شدن و به خدا رسیدن و جاودانگی و رضای الهی را که از هر عسلی شیرین‌تر و لذت بخش‌تر است، بچشم [...].
خدایا به من شهادتی عطا کن که در آخرین لحظه زندگیم با امام حسین (ع) دیدار کنم تا شفاعت لقاء الهی را نسبت به اینجانب بشارت فرماید.
خدایا تو می‌دانی که ارزش اسلام بالاتر از این‌هاست که ما تنها یک جان در راهت هدیه کنیم؛، ولی چون یکی بیش نیست، دلم می‌خواهد قاسم (ع) گونه و علی‌اکبر وار (ع) شهید شوم و در قیامت با آنان محشور گردم.
اینجانب وصیت آن‌چنانی به خانواده خویش ندارم، تنها تقاضای من این است که هرگز امام امت را لحظه‌ای فراموش نفرمایید و از مردم شهیدپرور می‌خواهم که وحدت خویش را همچون گذشته حفظ نموده و بیشتر [..] مادر عزیز برایم گریه مکن و بیشتر برای امام حسین (ع) گریه کنید و از برادرانم می‌خواهم که حسین‌وار ادامه‌دهنده راه سرخ و پرجوش و خروش حسینیان باشند و همچنین از خواهرانم تقاضا دارم که زینب‌وار، قهرمان صحنه‌های کربلای حسینی باشند و قهرمانی خویش را در عمل به اثبات رسانند. از تمام دوستان و آشنایان عزیز طلب جلالی و حلیت می‌نمایم.
آنان‌که راه عشق گزیدند همه
با شوق به سوی حق دویدند همه
اگر عاشق صادقی ز مردن مَهَراس
مردار بود هر آنکه او را نکشند
سر در ره الله جدا شد چه به جا شد
وز گردنم این دین ادا شد چه به جا شد
«اشهدان لااله‌الاالله و اشهد ان محمداً رسول‌الله و اشهد أن علیاً ولی‌الله» ... و خمینی روح‌الله.
«والسلام علی من اتبع الهدی»
میرصمد رئیس‌زاده فخرآبادی
۱۳۶۲/۱۱/۲۰
انتهای پیام/
