گروه بینالملل دفاعپرس - روزبه قمصری؛ «مقتدی صدر» با صدور دستور به نمایندگان جریان صدر در پارلمان عراق برای تحویل استعفاهای خود به رئیس این پارلمان هدف از این اقدام خود را رها سازی ملت عراق از سرنوشت مبهم این کشور عنوان کرد. وی در سخنانی بعد از این درخواست گفت: «من دغدغه قدرت و سیاست نداشتم و فقط خواستار رسوا کردن هر فاسد ظالمی بودم. اکثریت برای ماست نه دیگران؛ در دولت توافقی شرکت نخواهم کرد».
«مقتدی صدر» در شرایطی انسداد سیاسی امروز عراق را «ساختگی» عنوان کرده است که در انتخابات اخیر پارلمان این کشور موفق شده با کسب ۷۳ کرسی از ۳۲۹ کرسی پارلمان عراق در صدر این مجلس قرار بگیرد. البته درست است که جریان صدر بیشترین کرسیهای پارلمان را برای تشکیل دولت آینده عراق به دست آورده، ولی این تعداد کرسیها کافی نیست و برای تشکیل دولت آینده عراق ناچار به ائتلاف با سایر گروههای سیاسی پیروز در عراق است.
حال به ماجرای دستور «مقتدی صدر» رهبر جریان صدر برای استعفای نمایندگان این جریان از «پارلمان عراق» میپردازیم. بر اساس اخبار و اطلاعات به دست آمده، وضعیت فعلی کشور عراق بر روی هم رفته شرایطی را برای «مقتدی صدر» ایجاد کرد که او مجبور شد تا در روز پنجشنبه و با هدف اصلاح روند سیاسی عراق دست به یک فداکاری بزرگ زده و در نامهای به «حسن العذاری» رئیس ائتلاف جریان صدر در پارلمان عراق از او بخواهد تا نامههای استعفای نمایندگان این جریان را برای هیات رئیسه این پارلمان ارسال کند.
این تغییر و تحولات ناگهانی در شرایطی روی داده است که «مقتدی صدر» رهبر «جریان صدر» در عراق روز پنجشنبه در سخنرانی تلویزیونی گفته بود: «ماندن فراکسیون صدر مانعی در برابر تشکیل دولت بوده، پس تمامی نمایندگان فراکسیون آماده استعفا هستند.» صدر در تکمیل صحبتهای خود به این نکته اشاره کرد که «میبایست عزیزان من، نمایندگان فراکسیون صدر استعفاهای خود را بنویسند و بعد از دستور به آنها در روزهای آتی، آن را تقدیم ریاست پارلمان کنند.».
اما اگر بخواهیم چرایی در خواست «مقتدی صدر» از نمایندگان «جریان صدر» برای استعفا را جویا شویم باید به کلیدواژه سخنان او توجه بیشتری داشته باشیم. به خصوص جایی که رهبر «جریان صدر» عراق بنبست سیاسی عراق را «ساختگی» دانسته بود و در یک گفتوگوی تلویزیونی در سخنانی گفته بود او در ابتدا قصد داشته در مجلس بماند، ولی زمانی که گروههای مختلف در تشکیل دولت موفق نشده و شکست خوردند، این وضعیت را بنبست سیاسی نامگذاری کردند. این درحالی است که «مقتدی صدر» این بن بست سیاسی را ساختگی میدانست.
در حقیقت همین موضوع موجب شد تا او به نمایندگان جریان صدر دستور بدهد که همه استعفا بدهند تا مانعی در جهت تشکیل دولت نباشند. این فرمان مقتدی صدر را میتوان به نوعی فداکاری برای عراق دانست تا بیش از این تشکیل دولت با تاخیر روبرو نشود. موضوع دیگر اینکه «مقتدی صدر» در سخنان خود به این موضوع اشاره کرده بود که عراق به هر دولتی نیاز ندارد بلکه به دولتی نیازمند است که دارای اکثریت بوده تا بتواند به کشور و مردم عراق خدمت کند.
البته باید گفت احتمال اینکه مقتدی صدر از تصمیم خود بازگردد نیز وجود دارد، ولی این تجدیدنظر به شرطی است که گروههای سیاسی مقابل او خواستههای وی را بپذیرند. این احتمال هم به این دلیل درنظر گرفته شده که مقتدی صدر در ابتدا تمایلی به شرکت در انتخابات نداشت، اما در نهایت در آن شرکت کرد.
در این میان برخی کارشناسان از اینکه فضای سیاسی عراق بار دیگر شاهد اعتراضات خیایانی شود ابراز نگرانی میکنند. بازیگران سیاسی در عراق از اینکه جریان صدر به سمت اپوزیسیون شدن برود و مشکلاتی را برای دولت آتی ایجاد کند، ابراز نگرانی میکردند، اما اکنون مقتدی صدر با خروج از پارلمان گزینه سیاستورزی در کف خیابان را برگزیده که به اعتقاد برخی تحلیلگران باید منتظر تظاهرات و اعتراضات گسترده خیابانی طرفداران مقتدی صدر باشیم که میتواند برای کلیت عراق میتواند دردسرساز شود.
به اعتقاد برخی تحلیلگران نیز باید در روزهای آینده منتظر تظاهرات و اعتراضات گسترده خیابانی طرفداران مقتدی صدر باشیم که میتواند برای کلیت عراق میتواند دردسرساز شود.
در این راستا، «عماد محمد» تحلیلگر سیاسی عراقی به اسکای نیوز گفت: «صدر در خیایان، قویتر از پارلمان و دولت است و این بار معترضان اکتبر نیز در کنار وی هستند که میتواند به اعتراضات گستردهتر و خشنتر از قبل منجر شود و روند سیاسی را بیش از پیش با هرج و مرج مواجه کند.»
در پایان باید گفت عراق در روزهای آینده مقاطع زمانی بسیار حساس و سرنوشتسازی را سپری میکند. از این روی باید منتظر شد و دید تحولات عراق به کدامین سوی میرود. طرفداران مقتدی صدر به خیابانهای عراق میآیند یا اینکه مقتدی صدر و نمایندگان او در پارلمان عراق برای تشکیل هرچه سریعتر دولت با کناره گیری از قدرت بزرگترین فداکاری و ایثار را برای کشور و ملت عراق انجام دادند.
انتهای پیام/ ۱۳۴