به مناسبت سالگرد شهادت ماموستا شیخ الاسلام؛

"ماموستا شیخ الاسلام" شهید منادی وحدت که در شب قدر سال 88 ترور شد

ماموستا سیدمحمد شیخ الاسلام روحانی برجسته اهل سنت کردستان در راه وحدت طلبی تلاش‌های بسیاری کرد. او که اهل مبارزه با تفرقه و نفاق بود، سرانجام در شب قدر سال 88، همان سالی که معاندان در تهران و سایر شهرها فتنه‌ به راه‌ انداخته بودند، در سنندج ترور و به شهادت رسید.
کد خبر: ۵۲۹۷۶
تاریخ انتشار: ۲۵ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۲:۲۱ - 16September 2015

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، ماموستا شیخ الاسلام پیشگام و شهید تقریب مذاهب اسلامی با دلدادگی به نظام اسلامی و ولایت پذیری سعی در ایجاد انس و اتحاد بین برادران اهل تسنن و شیعه را داشت و با افشاگری بیگانگان مبنی بر تفرقه و بدعتهای دشمن شادکنی که مولد گرایشات تند در اسلام میشد به شدت مبارزه میکرد.

شهید ماموستا سید محمد شیخالاسلام روحانی برجسته اهل سنت کردستان را میتوان مصداق بارز شهیدی بیدار دانست که با گذشت شش سال از شهادتش هنوز هم میتوان ندای اسلامخواهی و وحدتطلبی او را شنید. او مصداق عینی و برجسته شهید منادی وحدت بود.

وی یکی از 2 روحانی شهیدی است که در رمضان سال 88 توسط گروههای تندرو و مزدور بیگانه به فیض شهادت نائل آمد. این شهید بزرگوار به مدت قریب 20 سال در شهرستان سقز و حدود 6 سال در دانشگاه مذاهب اسلامی، فقه و اصول فقه را بر اساس مذهب امام شافعی در دانشگاه تهران تدریس کرد. او سرانجام پس از یک عمر فعالیتهای علمی، دینی و فرهنگی و تلاشهای خستگیناپذیرش در راه اعتلای وحدت کلمه و دین اسلام هدف کینهتوزان و دشمنان اسلام قرار گرفت و در 27 رمضان (شب قدر) مصادف با 26 شهریور ماه سال 1388 بعد از اقامه نماز مغرب در مقابل مسجد سیدقطب سنندج بهدست عوامل مزدور به فیض شهادت نایل آمد و شهید منادی وحدت لقب گرفت.
 

به این مناسبت بخشی از زندگینامه این روحانی برجسته اهل سنت و شهید منادی وحدت را مرور می کنیم: سید محمد شیخالاسلام سوم فروردینماه سال 1315 هجری شمسی در خانوادهای کاملاً مذهبی در یکی از روستاهای شهرستان بانه از توابع استان کردستان به دنیا آمد. او تحت تعالیم محمد شیخالاسلام پدرش قرار گرفت و در فضایی پرورش یافت که 13 نسل پیش از او در راستای رسالت و آموزههای دینی به فعالیت مشغول بودند که این مسئله بهصورت مکتوب هشت تا نسل پیش از ایشان موجود است.

وی در محضر علمای بزرگ کردستان به تحصیل علوم اسلامی پرداخت تا اینکه در سال 1336 از سوی عالم و استاد بزرگ منطقه، ملاباقر مدرس مجاز و به عنوان مفتی اعظم مذهب شافعیه در منطقه شناخته شد. پشتکار وی در طلب علم زبانزد خاص و عام بود بهطوریکه جهت یادگیری مطلبی تا ساعتها روی پاهایش میایستاد.

شهید ماموستا شیخالاسلام قریب به 50 سال از عمر خود را به تدریس و تربیت طالبان علم پرداخت که نتیجه آن را میتوان در تربیت روحانیان و ماموستاهایی دید که همگی آنها از الگوها و نمونههای منطقه هستند.

وی نزدیک به 20 سال در سقز و بانه به صورت سنتی در حجره طلاب و هم در مدارس رسمی علوم دینی و کلاسیک به امر تدریس، تحقیق و تفحص پرداخت و حدود 30 سال نیز در سنندج همزمان که سمت امام جماعت مسجد «سید قطب» را برعهده داشت به امر تدریس، تحقیق و پژوهش در مدارس دینی، آموزش و پرورش و دانشگاههای استان مشغول بود.

 
شیخالاسلام در مدت شش سال در دانشگاه مذاهب اسلامی تهران، حدود 20 سال در دانشکده الهیات دانشگاه تهران و حدود 10 سال در دانشگاههای آزاد اسلامی واحدهای تهران، سنندج و سقز و سایر دانشگاههای سطح استان به تربیت طلاب علوم دینی و دانشجویان مشغول بود. او در فلسفه، فقه، اصول، تفسیر و سایر علوم اسلامی تبحر و مهارت خاصی داشت بهطوریکه در انجمنهای علمی علوم اسلامی عضو فعالی بود.

یکی از جملاتی که همیشه ورد زبان او بود جمله «عاقبت به خیر شویم» بود به طوریکه در دعاهای بعد از نمازهای یومیه، همیشه این جمله را بیان میکرد.
 
دلدادگی به نظام و ولایت ویژگی برجسته شهید ماموستا شیخ الاسلام

این انسان وارسته همیشه مردم را متوجه عملکرد مثبت نظام جمهوری اسلامی ایران میکرد و میگفت: از نعمات بزرگ خداوند به مردم منطقه ارزانی داشتن جمهوری اسلامی است.

وی علاوه بر فعالیتهای دینی و فرهنگی، در دورههای سوم و چهارم به عنوان نماینده مردم کردستان در مجلس خبرگان رهبری انتخاب شد و همچنین در شورای عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی به عنوان عضو فعالیت داشت.

ماموستا همواره از عظمت و بزرگی مرحوم ملااحمد نودشه یاد میکرد و بارها میگفت: وقتی از کنار قبرستان شیخ محمدباقر غیاثی میگذرم بهخاطر دفن جسد مبارک ملااحمد نودشه در این مکان احساس خاصی به من دست میدهد و آرزو دارم که در جوار ایشان دفن شوم که عاقبت تحقق یافت.
 
ماموستا شیخ الاسلام منادی وحدت بود

اگر در جایی از منطقه بین مذاهب، فرق و اقوام مختلف مشکل و یا اختلافی پیش میآمد قدم پیش میگذاشت و باعث ایجاد وحدت و انسجام دوباره بین مردم میشد.

وی تمام عمر خود را در راه ایجاد تقریب مذاهب اسلامی در منطقه صرف کرد تا جاییکه در این راه شهید شد و شهادتش بزرگترین سند این ادعا میباشد.

به گفته همسر و خانواده و آشنایانش، ماموستا شیخالاسلام هیچوقت از خواندن نماز شب نمیگذشت و حتی در اواخر عمرش نیز با وجود کهولت سن، اقدام به برگزاری کلاسهای تفسیر قرآن در ماه مبارک رمضان میکرد که شهرت ویژهای پیدا کرده بود. شهید ماموستا شیخالاسلام از لحاظ علمی و اخلاقی در سطح بالایی قرار داشت و این باعث شده بود که به شخصیتی ملی و بینالمللی تبدیل شده و محبوبیت بسیار زیادی داشته باشد.
 
شهید موستا شیخالاسلام انسانی صاحبنظر، فرهیخته و اندیشمند بود و در سطح ملی منادی وحدت بود و همیشه برای رفع مشکلات ملی و منطقهای تلاش میکرد و اثرگذار بود.
 
انتخاب به عنوان نماینده خبرگان در دو دوره پیاپی از سوی مردم

مهمترین فعالیت ماموستا شیخ الاسلامی در حوزه تعلیم و تربیت اسلامی بود. وی با مطالعه عمیق و تحقیق گسترده خود دریافته بود که فرهنگ اسلامی حاوی چه عمق و غنایی است و اگر مسلمانان به روح تعالیم اسلامی توجه کنند و بدان آگاهی یابد فتنهگران و نیرنگبازان نمیتوانند به حکومت اسلامی صدمهای بزنند از این روی در مسجد و مدرسه و دانشگاه در کوچه و خیابان تلاش میکرد متناسب با موقعیتها گوشههایی از فرهنگ اسلامی را به آگاهی مردم برساند، ابهام را بزداید، تفرقهها را به وحدت بکشاند و ناهمواریها را هموار سازد.
 
عموم مردم او را خوب شناخته بودند و به همین سبب وی را به نمایندگی خود در خبرگان رهبری در دو دوره پیاپی برگزدیدند تا بتوانند نقش خود را در استوارسازی نظام اسلامی به خوبی ایفا کنند و دشمنان نظام نیز این بزرگوار را شناخته بودنند که تاب تحمل او را نداشتند و چون توانایی مقابله در برابر استدلالهای محکم او را نداشتند به حذف فیزیکی وی روی آوردند.
 
سرانجام فعالیتهای علمی، دینی و فرهنگی ماموستا شیخالاسلام و تلاشهای خستگیناپذیرش در راه اعتلای وحدت کلمه و دین اسلام باعث شد تا هدف کینهتوزان و دشمنان اسلام قرار گیرد و در 27 رمضان (شب قدر) سال 1388 بعد از اقامه نماز مغرب در مقابل مسجد سیدقطب سنندج بهدست عوامل مزدور به فیض شهادت نایل آید و بنا به وصیت خود پیکر مبارکش در قبرستان «تپه شیخ محمد باقر» سنندج(یکی از قبرستانهای داخل شهر) دفن شود.

فقدان این عالم شهید حقیقتاً خسارتی هم برای کردستان، هم برای ما بود

همان زمان حضرت آیتالله خامنهای رهبر معظّم انقلاب اسلامی درپی حادثه خونین تروریستی در کردستان، شهادت ماموستا شیخ الاسلام نماینده مردم استان کردستان در مجلس خبرگان رهبری را تسلیت گفتند.

متن پیام معظم له  به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

وَ مَن قُتِلَ مَظلومَاً فَقَد جَعَلنا لِوَلیِّهِ سُلطانا

با تأسف و اندوه فراوان اطلاع یافتم که دست جنایتگر و گنهکار مزدوران استکبار و ارتجاع به خون عالم مجاهد و روحانی خدمتگزار جناب ماموستا شیخالاسلام نماینده مجلس خبرگان رهبری آلوده شده و آن مرد شریف و خدوم پس از دهها سال دفاع صریح از حق، به دست جنود باطل به شهادت رسیده است. در این چند روز چند عنصر روحانی ارزشمند دیگر از جمله امام جمعه موقت سنندج و دو تن از مسئولان قضایی محترم آن استان هم پیش از این بزرگوار مجروح و یا شربت شهادت نوشیدهاند. این زنجیره شقاوت و خونخواری در ماه مبارک رمضان و در آستانه روز دفاع از ملت فلسطین، نشاندهنده آن است که این جنایتکاران با وجود ادعای دینداری و تعصّب مذهبی، نه فقط احترام شهرالله را هتک میکنند، بلکه آماج حمله آنان در اصل، همان چیزی است که دستگاه استکبار و برخی دولتهای روسیاه منطقه کمر دشمنی با آن بستهاند. دلبستگی به نظام جمهوری اسلامی و دفاع از آرمانهای اسلامی و مسأله قدس شریف جرم نابخشودنی این شهیدان و مجروحان عزیز از نظر این مزدوران جنایتکار و اربابان فرعون صفت و قارون منش آنهاست. پس از اردیبهشت معطّر امسالِ کردستان که در آن ندای گوش و دل نواز وحدت اسلامی بیش از همیشه در آن دیار طنین افکند، دستگاه استکبار و استبداد اکنون درصدد انتقامگیری از مردم نجیب و مظلوم آن اُستانند.

برای آن دشمنان سنگدل، کُرد و فارس و شیعه و سنّی تفاوت نمیکند. دل پلید و پُرکینه آنان حتی به روحانی کهنسالی چون شهید مظلوم ماموستا شیخ الاسلام نیز با قساوت و شقاوت دستِ ستم میگشاید. لعنت خدا و رسول و مؤمنان بر آن خونخواران و مراکز اصلی پشتیبانی و فرماندهی آنان باد. مردم عزیز کردستان با بصیرت کامل، دشمنان خود را بشناسند و مسئولان امنیت استان مقابله قدرتمندانه با این آدمکُشان محارب را در صدر برنامههای خود قرار دهند.

اینجانب ضمن تسلیت و تبریک به مردم استان کردستان به خصوص به خانوادههای مصیبتدیده یاد آن شهیدان بزرگوار به ویژه شهید عزیز جناب ماموستا شیخ الاسلام را گرامی میدارم و از خداوند رضایت و مغفرت و علوّ درجات آنان را مسألت می کنم.
 
انتهای پیام/
نظر شما
پربیننده ها