نویسنده داستان «ثروت مادر» در گفت‌وگو با دفاع‌پرس:

برای من نویسندگی مثل حیاط خلوتی بوده که فقط متعلق به خودم است

«عبیری» گفت: برای من نوشتن همیشه مثل حیاط خلوتی بوده که فقط متعلق به خودم بوده و آدم دیگری به آن راه نداشته است. رویایی که هیچ وقت جدی گرفته نشد تا همین اواخر. خیلی تازه کارم و نو آموز و در آغاز راه. کم نوشته‌ام. کم خوانده‌ام و خیلی مانده تا خودم را نویسنده بدانم.
کد خبر: ۵۳۱۴۵۰
تاریخ انتشار: ۰۷ تير ۱۴۰۱ - ۲۲:۴۱ - 28June 2022

برای من نویسندگی مثل حیاط خلوتی بوده که فقط متعلق به خودم استگروه استان‌های دفاع‌پرس: آئین اختتامیه جشنواره ادبی یوسف خرداد سال جاری در منطقه آزاد اروند با حضور نویسندگان استانی و برگزیدگان کشوری برگزار شد.

«زینب عبیری» از شهرستان اردکان یزد با اثر «ثروت مادر» در ایم جشنواره برگزیده شد.

بر همین اساس دفاع‌پرس با این نویسنده گفت‌وگویی را انجام داده است که در ادامه از نظر می‌گذرانید؛

دفاع‌پرس: نوشتن از نظر شما چگونه است؟

برای من نوشتن همیشه مثل حیاط خلوتی بوده که فقط متعلق به خودم بوده و آدم دیگری به آن راه نداشته است. رویایی که هیچ وقت جدی گرفته نشد تا همین اواخر... خیلی تازه کارم و نو آموز و در آغاز راه. کم نوشته‌ام... کم خوانده‌ام و خیلی مانده تا خودم را نویسنده بدانم.

این اولین تجربه‌ی من بود که داستان کوتاهم را برای مسابقه‌ای ارسال می‌کردم اتفاقی فراخوان مسابقه‌ی ادبی یوسف با موضوع «خرمشهر» را دیدم و داستانم را برایشان ارسال کردم. مسابقه‌ی ادبی یوسف سال گذشته فراخوان داده بود و نتایج خرداد امسال اعلام شد.

دفاع‌پرس: موضوع داستان شما چه بود؟

داستان من درباره یکی از زنان یا بهتر است بگویم مادران صبوریست که در طی هشت سال جنگ تحمیلی لباس رزمندگان را می‌شسته‌اند.

من از وجود همچین زنانی مطلع نبودم تا اینکه رشته توئیتی دیدم که به حضور همچین گروهی از زنان در جنگ اشاره داشت. زنانی که داوطبانه و با کمترین امکانات، با چند تشت و با دست شروع می‌کنند به شستن لباس رزمندگان بعد گروه‌های دیگری آن لباس‌ها را رفو می‌کردند، پارگی‌ها را می‌دوختند و پس از اتو، لباس‌ها مجددا برای رزمندگان ارسال می‌شده و در این بین داستان‌ها و حادثه‌های شگفتی هم اتفاق می‌افتاده است.

من تا مدت‌ها تحت تاثیر آن رشته توئیت بودم و این داستان هم تا حدی یکی از همین خاطرات مادران قهرمان و فداکار را روایت می‌کند. بعد‌ها فهمیدم که در سال ۱۳۹۰ مستندی به نام «ننه قربون» به کارگردانی آقای «یاسر عرب» ساخته شده است که دیدنش برای شناختن این زنان و مادران و نوع فعالیت عجیب و متفاوت شان در پشت جبهه خالی از لطف نیست. البته که مستند هم یکی از هزار را می‌گوید.

دفاع‌پرس: برنامه شما برای نویسندگی در آینده و حرفه‌ای شدن چیست؟

در این نقطه که من الان هستم خیلی سخت است. فعلا می‌توانم بگویم دنیا دنیا رویا دارم و دلم می‌خواهد بنویسم حالا اگر ماحصلش نشر کتاب هم بود چه بهتر، نبود من از پیمودن مسیر نوشتن حسابی حض برده‌ام.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها