امام موسی الکاظم؛ الگوی متانت و وقار در مراودات اجتماعی

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس_ علی عبدالصمدی؛ بیستم ذی‌الحجه در تاریخ اسلام و تشیع برابر با سالروز میلاد با سعادت هفتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت حضرت موسی ابن جعفر علیه السلام است. آن امام همام ملقب به باب الحوائج، در سال ۱۲۷ هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشودند.

چهار سال نخست زندگی ایشان مصادف با آخرین نفس‌های خلافت بنی امیه بود. به عبارتی دیگر دوران زیست، حیات و امامت آن حضرت دقیقا همزمان به جابه جایی حکومت بنی امیه با بنی عباس بود.

دو حکومت و خلافتی که علی الظاهر خود را خلفای بر حق بعد از نبی خدا می پنداشتند ولی هرگز مورد تایید اهل بیت رسول الله واقع نشدند. امام موسی کاظم علیه السلام در بیست سالگی به امامت رسیدند و زعامت جامعه ی اسلامی را عهده دار شدند.

یکی از رویدادهای مهم در دوران امامت آن حضرت شعله ور شدن آتش اختلافات فرقه ای بین مسلمانان بود. در آن عصر، بودند افرادی که نوادگان دور یا نزدیک به شجره ی طیبه ی اهل بیت که بذر اختلاف را کاشتند و تلاش کردند زعامت امور مسلمین را نا به حق از دست امام معصوم بگیرند.

قیام نفس زکیه در زمره‌ی جنبش‌های انحرافی بود که در گیر و دار انحطاط امویان و تاسیس خلافت عباسیان جان گرفت اما هرگز مورد پشتیبانی امام صادق و امام کاظم علیهمالسلام قرار نگرفت. ائمه ی اطهار با گوشه گیری از کش و قوس حوادث سیاسی و اجتماعی و موج های موقتی زمان خودشان اهتمام ورزیدند تا درخت نبوت و امامت تنومندتر از گذشته پا بر جا بماند و نهایتا مسلمانان از مسیر اصلی خود منحرف نشوند.

قیام ابومسلم و حکومت ادریسیان از دیگر قیام هایی بودند که هرگز مورد عنایت ائمه ی زمان خود نبودند.

مروان بن محمد اموی، صفاح، منصور، مهدی، هادی و هارون الرشید خلفای اموی و عباسی هم عصر با زندگی امام کاظم(ع) بودند. تغییر حکومت از امویان به عباسیان و تعدد خلفا در زمان حیات آن حضرت نماد عدم ثبات سیاسی و اجتماعی آن دوران می تواند باشد.

امام موسی کاظم سعی کردند تا از حوادث آن زمان دوری جویند. ایشان علی‌رغم آنکه بسیار مورد غضب خلفا واقع می‌شدند و بعضا زندانی شدند؛ اما همواره کظم غیظ اختیار می فرمودند و هرگز متوسل به خشم نمی شدند و از همین رو ایشان به کاظم شناخته می شدند.

سیره و رفتار متین و موقر آن حضرت در مواجهه با شرایط مختلف سیاسی و اجتماعی باید الگو و نمونه ی رفتار همه‌ی افراد جوامع اسلامی مخصوصا شیعیان و به طور اخص افرادی باشد که در کسوت های سیاسی مشغول به فعالیت هستند.

کظم غیظ، صبر، صلح طلبی و آرامش و تزکیه ی نفس از اهم خصائص رفتاری آن حضرت بوده است؛ که باید برای تمام افراد در همه ی اعصار به عنوان الگوی رفتاری مد نظر  قرار گرفته شود.

انتهای پیام/133