به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، از آنجا که در آستانه سالروز عملیات مرصاد هستیم، گزارشی کوتاه از این عملیات که از کتاب «سیری در جنگ ایران و عراق-۵ (پایان جنگ)» که توسط مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منتشر شده است، انتخاب شده است، منتشر شده است.
«برخلاف آنچه که در افکار عمومی، عملیات منافقین و مجموعه تحولات در پی آن به نام «عملیات مرصاد» نامیده میشود، منافقین عملیات خود را «فروغ جاویدان» نامیدند و بعدها مجموعه تلاش نیروهای سپاه، بسیج و هوانیروز برای مقابله با دشمن و آزادسازی شهرهای اسلامآباد و کرند، «مرصاد» نام گرفت.
پس از مقاومت نیروهای اندک سپاه و بسیج (در حد یک گردان) در دشت حسنآباد و زمینگیر شدن نیروهای دشمن در پشت ارتفاعات چهارزبر به تدریج فرماندهی و نیروهای خود برای آزادسازی مناطق تصرف شده و انهدام نیروهای منافقین در منطقه متمرکز شدند. این عملیات روز پنجشنبه (۶ مرداد ۱۳۶۷) با رمز مقدس «یا علی بن ابیطالب (علیهمالسلام)» آغاز شد.
در این عملیات سه گردان از تیپ نبی اکرم (ص)، تیپ مسلم و یک گردان از ایلام از پشت به اسلامآباد حمله کردند. منافقین تصور میکردند همانند روزهای قبل نیروهای عراقی همچنان در این مناطق حضور دارند؛ حال آنکه عراقیها عقبنشینی کرده بودند و منطقه در دست ایرانیها بود به همین دلیل آنها به راحتی توانستند از این محور وارد اسلامآباد شوند.
پیش از این، نیروهای یکی از گردانها که از اهالی اسلامآباد بودند و به تمام راههای شهر آشنایی داشتند، با نفوذ به داخل شهر با دشمن درگیر شدند و سازماندهی منافین در داخل شهر را برهم زدند.
منافقین برای ترمیم ضربات وارده، دو تیپ از نیروهای خود را از محور حسنآباد فراخواندند تا با پیشروی نیروهای خودی مقابله کنند.
همچنین در این عملیات، نیروهای لشکر ۲۷ حضرت رسول (ص) از سهراهی غرب اسلامآباد و از پشت پمپ بنزین، دشمن را دور زده و تلفات زیادی را بر آنها وارد کردند. در اثر پیشروی نیروهای خودی در ساعت ۲ بعد از ظهر، اسلامآباد از اختیار نیروهای منافقین خارج شد. در این حال خلبانان نیروی هوایی با ۱۲۳ سورتی پرواز مواضع منافقین را در هم کوبیدند.
خلبانان هوانیروز با اجرای آتش پرحجم روی دشمن، زمینه فروپاشی مواضع منافقین را فراهم کردند. بلافاصله پس از آزادسازی شهر اسلامآباد، یگانهای سپاه پیشروی را به سمت «کِرِند» آغاز کردند.
پیش از رسیدن نیروهای خودی به این شهر در ساعت سه نیمه شب، سه فروند هلیکوپتر ترابری در کِرِند به زمین نشستند و تعدادی از کادرهای منافقین و رهبری سازمان (مسعود رجوی) را از شهر خارج کردند.
این واقعه نشانه آشکاری از شکست منافقین بود چنانکه پس از مدتی با پیشروی نیروهای خودی به سمت کِرِند و انهدام تانکهای زره پوش برزیلی منافقین، دشمن پس از ۴۸ ساعت هر آنچه داشت را بر زمین گذاشت و فرار کرد.
در این عملیات هزار و ۶۰۰ تا دو هزار تن از نیروهای منافقین به هلاکت رسیدند و حدود هزار تن زخمی شدند. در میان کشته شدگان و اسرا تعدادی از کادرهای سازمان و فرماندهان تیپها دیده میشدند.
یکی از نیروهای منافقین که در این عملیات به اسارت درآمده بود، در اعترافات خود حرکت منافقین را در منطقه اسلامآباد، متناسب با ذهنیتهای غلط قبلی دانست و آن را باعث از دست رفتن توان نظامی و به قول خودشان اعتبار سیاسی آنها قلمداد کرد.
این حرکت منافقین آنچنان آنها را آسیبپذیر کرد که حتی باعث اوج گیری اختلافات شدید درونی میان رهبری و باقی مانده اعضای سازمان شد.
بدین ترتیب منافقین پس از تحمل یک شکست استراتژیک در پشت تنگه «پاطاق» روز جمعه (۷ مرداد ۱۳۶۷) رسماً اعلام کردند که از شهرهای «اسلامآباد» و «کِرِند» عقب نشینی کردهاند.»
به همین مناسبت نشریه خط حزبالله به صاحبامتیازی پایگاه اطلاعرسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیتالله خامنهای شماره ۳۵۰ خود با عنوان «سرود امید» را به روح مطهر شهید «احمد آقابیگی» که یکی از شهدای این عملیات بوده است، تقدیم کرد.
در مورد شهید
شهید «احمد آقابیگی» روز سوم بهمن ۱۳۴۲، در تهران به دنیا آمد. پدرش «ارسلان» و مادرش «کلثوم» نام داشت. شهید تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت. معلم بود که ازدواج کرد. وی به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت و روز پنجم مرداد ۱۳۶۷ در اسلام آباد غرب بر اثر اصابت ترکش به فیض شهادت نائل آمد.
خون شهید ضایع نخواهد شد
خط حزبالله در ستون «شهید هفته» خود از قول رهبر معظم انقلاب اسلامی در مورد شهدا که روز ۱۳۸۹/۰۴/۰۷ آن را ایراد فرمودند، نوشت: «اینکه خداوند در قرآن، شهید را زنده معرفی میکند، (شهید یعنی شاهد، ناظر و حاضر) به این معنا است که خون شهید ضایع نخواهد شد. شخصیت شهید که تبلور همان آرمانها و آرزوهای اوست، از میان مردم رخت برنخواهد بست.»
انتهای پیام/ 118