به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، «ناهید باقری» عنوان سوژه شانزدهمین قسمت از مجموعه مستند «همسایه‌های خوب» است که امروز ساعت ۱۹ از شبکه دو سیما پخش می‌شود.
«ناهید باقری» جهادگر فعال در کوره‌های آجرپزی حاشیه شهر تهران است که چند سال پیش برای اولین بار به کوره‌های آجرپزی خاورشهر رفت و حالا نزدیک به چهار سال می‌شود که توانسته است یک گروه جهادی به نام «فرات» تشکیل دهد و با دو کانکسی که از نیکوکاران تهیه کرده، امیدآفرین و نویدبخش روز‌های بهتر برای کودکان این مناطق باشد.
وی در حال حاضر زندگی‌اش را وقف شادی، تحصیل و سلامت بچه‌های کوره‌های آجرپزی خاورشهر کرده است به گونه‌ای که از احوالات همه بچه آگاه است و برای تک‌تک کار آنان شخصا اقدام می‌کند.
پخش این قسمت بهانه‌ای شد تا با ناهید باقری گفتگویی کوتاه داشته باشیم که در ادامه می‌خوانید.
وی در ابتدا با بیان اینکه از سال ۹۵ در قالب گروه‌های جهادی در کوره‌های آجرپزی فعالیت فرهنگی داشته است، مطرح کرد: از سال ۹۸ با شیوع بیماری کرونا و لزوم پیگیری وضعیت تحصیلی و جلوگیری از ترک تحصیل بچه‌ها گروه جهادی و دانشجویی «فرات» را تشکیل دادیم و شروع به برگزاری کلاس‌های رفع اشکال و تقویتی در روز‌های تعطیل کردیم. همچنین در کنار آن با ایجاد انگیزه و هدف در بچه‌های بازمانده از تحصیل آن‌ها را تشویق رفتن به مدرسه کردیم.
این جهادگر با اشاره به اینکه نمایش فعالیت نیکوکاران می‌تواند حس خوبی را برای دیگران ایجاد کند، گفت: کسانی که احساس می‌کنند این توانایی را دارند، تشویق و ترغیب بیشتری می‌شوند تا حرکت کنند و با خود بگویند من هم می‌توانم این کار را انجام بدهم. بعضا افرادی که کار خیر انجام می‌دهند، فرد خاصی نیستند، اما شاید بتوان گفت اعتماد به نفس بالایی دارند.
باقری با بیان اینکه تعداد بچه‌های تحت پوشش گروه «فرات» متغیرست یعنی حدود ۴۰۰ نفر در تابستان و ۲۰۰ نفر در زمستان است، تصریح کرد: در کنار فعالیت‌های آموزشی، پیگیری بحث درمان و تغذیه، برگزاری جشن به مناسبت‌های مختلف ملی و مذهبی و همچنین جشن تولد بچه‌ها برای تفریح، توانمندسازی بچه‌ها و مادران، فعالیت‌های اشتغال‌زایی و... جزو دغدغه‌های ما است.
وی درباره درخواست کمک نهاد‌های دولتی گفت: تنها یک بار بنیاد احسان ۳۵۰ کیف و لوازم تحریر در اختیار بچه‌ها گذاشت. ناگفته نماند که کمک گرفتن از نهاد‌های دولتی پیچیدگی‌های خاص خود را دارد ضمن آنکه انرژی و زمان زیادی می‌گیرد و بازدهی لازم را ندارد.
این جهادگر با اشاره به اینکه ارتباط با بچه‌ها یک موضوع دو طرفه است و فقط این نیست که یک گروه به بچه‌ها خدمت کنند، تصریح کرد: بچه‌ها حس خوب را به ما انتقال می‌دهند و من احساس می‌کنم در این راه به لحاظ روحی و معنوی و همچنین شخصیت رشد کردم و منیت‌ها و خودخواهی‌ها را کنار گذاشتم و امیدوارم در این مسیر موفق شده باشم.
باقری در پایان خاطرنشان کرد: بزرگترین آرزوی من این است که کوره‌های آجرپزی مکانیزه شود و افراد مجبور به کار سخت و طاقت‌فرسا در این مکان‌ها نباشند. در حقیقت امیدوارم کوره‌پزخانه‌ها جمع شود چراکه بچه‌ها آسیب می‌بینند و زندگی در این شرایط شایسته خانواده ایرانی نیست. برای رقم زدن این اتفاق باید نهاد‌های دولتی حمایت کند تا مسئولان کوره رو به مکانیزه شدن بروند.
انتهای پیام/ 121
