به گزارش دفاع‌پرس از اصفهان، تحصن چند روزه‌ای که در دوران انقلاب و در اوج مبارزات مردمی در منزل آیت‌الله خادمی هشتم رمضان سال 1357 در اصفهان تشکیل شد.
شهید سید حسین دوازده امامی که همسایۀ ایشان بود شرکت فعال داشت. این فعالیت و تلاش گستردۀ او از دید مامورین ساواک و شهربانی رژیم شاه مخفی نبود. شبی که به شهادت رسید، قبل از شهادت به خانواده‌اش پیغام دادند چون شهربانی قصد دارد به مساله تحصن خاتمه دهد، هرطور شده او را از رفتن به منزل آقای خادمی منصرف کنید.
وقتی پدرم مساله را با نگرانی به سید حسین گفت: او با ناراحتی جواب داد: من خودم را وقف دین و قربانی ارزش‌های دینی می‌دانم، هیچ کس نمی‌تواند مرا از رفتن به این مجلس ممانعت کند.
یکی از دوستانش می‌گوید: ظهر که با حسین در منزل آقای خادمی، که محل تحصن انقلابیون و مردم مبارز و روزه‌دار بود، خوابیده بودیم، از صدای گریۀ حسین بیدار شدم. علت گریه‌اش را پرسیدم. در حالی که گریه می‌کرد گفت: در این مبارزه و تحصن خون از من است و پیام از تو.
به او گفتم: این چه حرفی است که می‌زنی؟
پاسخ داد: من الان در خواب سیدی نورانی را دیدم که در اتاق را باز کرد و وارد اتاق شد. من وقتی او را دیدم فورا از جا بلند شدم و خواستم دست او را ببوسم ولی او امتناع کرد و خبر شهادت مرا به من داد.
منیع: کتاب «لحظه‌های آسمانی»، کرامات شهیدان به روایت «غلامعلی رجائی»
انتهای پیام/
