به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، اسماعیل فراهانی: تعدادی از پیشکسوتان و اساتید معارف جنگ شهید صیاد شیرازی در پاسخ به پرسش از زمینه‌های مناقشه ایران و عراق بر سر اروندرود آورده‌اند که: خط تالوگ درواقع خطی فرضی است در عمیق‌ترین نقاط یک رودخانه قابل کشتی‌رانی بین دو کشور و به عنوان مرز مطرح می‌شود و یک عرف جهانی است که در همه دنیا به این شکل عمل می‌شود. اما مناقشات ما در اروندرود تاریخچه بسیار طولانی دارد و قرارداد‌های متعددی در این خصوص بین طرفین به امضا رسیده است؛ در مقاطعی با دولت عثمانی، در مقاطعی با پادشاهی عراق و در مقاطعی با جمهوری عراق.
دست استعمار انگلیسی که در آن زمان عراق را تحت قیمومیت خود داشت و در واقع از منابع زیرزمینی آن به خصوص نفت بهره‌برداری می‌کرد، عملاً در این مسئله مشاهده می‌شود و حق مسلم کشور ما را در یک رودخانه قابل کشتی‌رانی مرزی که خط تالوگ می‌باشد، عملاً برخلاف عرف بین‌المللی نادیده گرفته و مرز را در ساحل شرقی رودخانه اروند قرار داده بودند و این یک چیز عجیب و باورنکردنی است که سواحل نزدیک کشور ما در اروندرود مرز دو کشور ایران و عراق تعیین گردیده بود.
تا اینکه در یک مقطعی برای اولین بار حدود پنج کیلومتر مقابل بندر آبادان را به عنوان خط تالوگ پذیرفتند و علتش هم این بود که در همان زمان که بحث اکتشاف نفت و بهره‌برداری از منابع نفتی ایران مطرح شد، برای پیاده کردن تجهیزات حفاری و اکتشاف نفت و بهره‌برداری از منابع نفتی پنج مایلی را در مقابل آبادان به عنوان خط تالوگ مطرح کردند تا به لحاظ حقوقی بتوانند در آنجا فعالیت‌های آزادتری را انجام دهند. این وضعیت تا سال ۱۹۷۵ به همین شکل برقرار بود تا در این سال در اجلاس اوپک در الجزایر با پادرمیانی آقای بومیدین، رئیس جمهور وقت الجزایر، بین شاه ایران که در آن جلسه حضور داشت و صدام حسین، که معاون رئیس جمهور عراق بود، توافق‌نامه‌ای به امضاء رسید که طی آن ما به حقوق حقه خودمان رسیدیم و بخشی از مناقشات و اختلافات ما بر سر مرز‌های زمینی و همچنین پذیرش خط تالوگ به عنوان مرز بین دو کشور در اروندرود و بهره‌برداری مشترک از این رودخانه توسط هر دو کشور مورد توافق قرار گرفت.
انتهای پیام/ 112
