گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ هیچ جامعه‌ای نمی‌تواند پویا باشد مگر با حضور موثر نخبگانی که تبدیل به سلبریتی شده‌اند. در سطح جهان نیز هر چند مردان سیاست و قوای نظامی نقشی اساسی در مناسبات کشورها دارند اما باز این سلبریتی‌ها هستند که هم نبض مردم را در دست دارند و هم بر نوع نگاه حاکمان دیگر کشورها اثرگذار هستند. به بیان دیگر دولتمردان از طریق سلبریتی‌ها نوع نگاه و سلیقه مردمان سایر کشورها را مورد کنکاش قرار می‌دهند. برای همین همواره در صدد جذب و حتی مصادره آنها به منظور نفوذ در بطن جامعه هدف برمی‌آیند.
طبعاً ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست و با توجه موقعیت ویژه‌ای که دارد بیش از آنکه به نظر می‌رسد مورد دشمنی‌های آشکار و پنهان دولت‌های غربی قرار دارد. از موارد دشمنی‌های آشکار غرب مانند جنگ تحمیلی، حمایت از منافقین و تحمیل انواع تحریم‌ها که بگذریم، می‌توان نشانه‌های دشمنی پنهان غرب را در استثمار و به بردگی کشاندن سلبریتی‌ها مشاهده کرد.
غربی‌ها با اهدای جوایز و امتیازهای ویژه به هنرمندان و ورزشکاران نظیر دادن اقامت به کشورهای دیگر سعی دارند تا از سلبریتی‌ها برای خود پیاده‌نظام جبهه فرهنگی بسازند. از طرفی این طیف از جامعه که از بطن مردم برآمده‌اند، چون دانش و سواد و ظرفیت لازم را ندارند، خود را تافته‌ای جدابافته از مردم می‌دانند و غالباً نگاهی قیم‌مآبانه به آنها دارند. این گروه که به لطف بیحساب بیگانگان به نان و نوایی رسیده‌اند و از طرفی مانند دیگر مردم نه مالیاتی می‌دهند و نه از درد مردم با خبرند به هر سازی که اربابان غربی‌شان می‌نوازند خوش‌رقصی می‌کنند و خود را حامی مردم جلوه می‌دهند.
این سلبریتی‌ها که نه برای ارزش‌های دینی احترام قائلند و نه ارزش‌های ملی چگونه می‌توانند با مردم باشند و از این منظر که چشم به روی همه آرمان‌های هموطنان خود بسته‌اند و دست در کیسه مرحمتی معاندان مردم دارند دشمن مردم هستند.
کدام روزی را می‌توان به خاطر آورد که سلبریتی‌ها در حمایت از شهدای دفاع مقدس، شهدای مدافع حرم، شهدای امنیت و حتی نخبگان ملی که سر در یوغ استثمار فرو نیاورده‌اند، مطلبی را به اشتراک گذاشته باشند و اگر موارد معدودی بوده به وسیله جریان‌های نامعلومی حذف شده‌اند. در مقابل بارها و بارها شاهد بودیم که محاربانی که تهدیدی علیه نوامیس مردم بودند و یا منافقانی که دستی آغشته به خون مرزداران داشتند، مورد حمایت جماعت سلبریتی قرار گرفته‌اند.
در حوادث این روزها نیز باز لشکر سلبریتی‌ها که پیاده‌نظام غرب هستند، وارد میدان شدند، در ابتدا به بهانه فوت یکی از شهروندان کُرد و در ادامه به بهانه حمایت از آزادی زنان، بازار مکاره‌ای راه انداختند و از این طریق نه‌تنها نیروی انتظامی که کلیت نظام اسلامی را هدف قرار دادند.
بسیاری از هنرمندانی که با امکانات و ریال‌های نظام اسلامی رشد کردند و نامی پیدا کردند و چهره شدند، حالا مردم را زیر پای خود قرار داده‌اند و از همین نظام طلب‌کار شده‌اند. ظاهراً هم انتظار دارند که از هر توضیحی مصون باشند و نمی‌خواهند بابت رفتارهای هنجارشکنانه خود پاسخ‌گو باشند.
مماشات و رأفت نظام اسلامی سبب شده تا این جماعت سلبریتی واقعا گمان کنند سهمی از کشور طلب دارند که نگرفته‌اند. مسئولان کشور بخصوص مدیران فرهنگی باید فکری اساسی در خصوص این شِبه هنرمندان بکنند و به جای دادن امتیازها و موقعیت‌ها و فرصت‌های پی‌درپی به آنها، پی‌گیر رفتارهای خلاف عرف‌شان باشند. سلبریتی بودن و سلبریتی شدن نه‌تنها مذموم نیست که برای هر جامعه‌ای بسیار ضروری است، اما به شرط آنکه در مسیر مردم و باورهای آنها باشند نه علیه ارزش‌های مردم.
انتهای پیام/ 161
