به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، کوچه پس کوچه‌های شهر‌ها را عطر بوی آن‌ها فرا گرفته است؛ هر کوچه‌ای به‌نام یک اسطوره و در میان ساکنان کوچه، خانواده‌ای و شاید هم خانواده‌هایی گذران عمر می‌کنند که افتخار کوچه و آبروی محله هستند.
هنوز یادمان نرفته است که همین چندسال قبل می‌خواستند خواسته یا ناخواسته نام این اسطوره‌ها را از کوچه پس کوچه‌های شهر تهران کمرنگ کرده و کم‌کم آن‌ها را به غبار فراموشی بسپارند؛ اما بصیرت مردم باز هم حماسه‌ای شهدایی رقم زد و نگذاشت تا نام و یاد شهدا از کوچه‌ها و محله‌ها حذف شود. آن‌گاه بود که رهبر شهیدان نیز فرمودند: «افتخاری است برای کوی‌ها و برزن‌ها که نام شهید و عنوان شهادت بر فراز آن‌ها بدرخشد. این موهبت هم‌اکنون در سراسر کشور وجود دارد و باید ادامه یابد».
محله‌های شهر تهران هرکدام به شهدای خود افتخار می‌کنند و وقتی در خیابان‌های آن‌ها قدم می‌زنی، تصاویر هر یک از شهدا، زینت‌بخش سر در کوچه‌های آن‌هاست. گاهی برخی کوچه‌ها یک شهید دارند و گاهی ۲ شهید و گاهی هم سه شهید و...؛ اما در همین محله‌های تهران، کوچه‌ای است که نه به یکی‌دو شهید؛ بلکه به ۱۳ شهیدی که روزگاری در آن زندگی می‌کردند، افتخار می‌کند؛ آری! کوچه‌ای با ۱۳ شهید.
محله‌ای است تقریباً در جنوب غربی تهران، همان‌جایی که مردم آن دیگر با صدای بلند هواپیما‌هایی که از فرودگاه مهرآباد برمی‌خیزند و فرود می‌آیند، عادت کرده‌اند. در خیابان‌های آن هم اغلب چیزی جز سادگی وجود ندارد؛ محله «شادآباد» را می‌گویم.
خیابان ۱۷ شهریور یکی از خیابان‌های محله «شادآباد» بوده که در آن کوچه‌ای به‌نام شهیدان «پاکند» نه‌تنها افتخاری برای این خیابان و محله، بلکه افتخاری برای شهری است که هزاران کوچه و برزن دارد. همان کوچه‌ای که ۱۳ شهید دارد و آن را «کوچه بهشت» نیز نامیده‌اند.
«شادآباد» را نه‌تنها با این کوچه و شهدای آن، بلکه با شهدای دیگری همچون شهید «هادی طارمی»، محافظ سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی نیز می‌شناسند؛ شهیدی که همچون شهدای بسیار دیگری در این محله گذران عمر می‌کرد و وقتی در فرودگاه بغداد شهید شد، پیکر مطهرش همچون هزار شهید دیگر در گلزار شهدای بهشت زهرا (س) آرام گرفت و امروز زیارت‌گاه زائران شهداست.
عصر پنج‌شنبه‌ای بود و تقریباً داشتیم به روز‌های پایانی هفته دفاع مقدس نزدیک می‌شدیم. نزدیک به غروب بود که به گلزار شهدای تهران در بهشت زهرا (س) رسیدم. هرکسی که عصر پنج‌شنبه‌ها به بزرگ‌ترین گلزار شهدای تهران رفته، می‌داند که در آن زمان چه صفا و معنویتی آن‌ها در آن‌جا حاکم است. در همین حال و هوا، درحالی که هر زائری بالای مزار شهیدی فاتحه می‌خواند، بر سر مزار شهید «هادی طارمی» رسیدم. مانند همیشه، چندنفری اطراف آن بودند؛ اما انگار این‌بار خبر خاصی بود. نزدیک‌تر که شدم، دیدم یک‌نفر ایستاده و روایت‌گری می‌کند. ایستادم و گوش دادم که چه می‌گوید. از میان سخنان او فهمیدم که جمعی از بچه بسیجی‌های بچه‌محله شهید هادی طارمی آمده‌اند و بر سر مزار وی برنامه کوچکی برگزار کرده‌اند؛ چراکه راوی داشت از هادی و برادر شهیدش جواد روایت‌گری کرده و می‌گفت که آن‌ها از افتخار‌های محله ما هستند.
شهید هادی طارمی و برادرش شهید جواد طارمی، از اهالی شادآباد، همان محله‌ای هستند که کوچه شهید «پاکند» در آن‌جا واقع شده است، همان کوچه‌ای که اگرچه به‌نام یک شهید است؛ اما به قدم‌های ۱۳ شهید متبرک است؛ بنابراین بعد از این‌که روایت‌گری مراسم به‌پایان می‌رسد، از آن‌جا که راوی گفته است بچه‌محله شهید طارمی و از اهالی شادآباد است، به سراغ راوی رفتم تا برایم از کوچه شهید «پاکند» بگوید.
وی خود را «محمدحسین بهرام‌پور» معرفی کرد و از کوچه صاحب ۱۳ شهید، این‌گونه گفت: در خیابان ۱۷ شهریور واقع در محله «شادآباد»، کوچه‌ای به‌نام کوچه «شهیدان پاکند» وجود دارد. شهیدان «پاکند» ۲ برادر هستند؛ شهید «هادی پاکند» که در عملیات «کربلای پنج» واقع در «شلمچه» به شهادت رسید و شهید «جلال پاکند» نیز قبل از «هادی» در «سقز» به شهادت رسید.
«بهرام‌پور» ادامه داد: این کوچه همچنین سه شهید دیگر به‌نام‌های شهیدان «علی‌اکبر، علی‌اصغر و محمدرضا اصغری» دارد که «علی‌اکبر اصغری» سال ۱۳۶۵ در «حاج‌عمران» و «علی‌اصغر و محمدرضا اصغری» نیز در عملیات «خیبر» به فاصله پنج‌روز به شهادت رسیدند.
وی افزود: در این کوچه مدرسه‌ای نیز وجود دارد که به‌نام شهیدان «عباس و داوود خلیلی» می‌درخشد؛ همچنین در این کوچه «شهیدان پاکند»، شهید «علی‌اصغر زارعی» را هم داریم که در اواخر جنگ، در «شلمچه» به شهادت رسید.
بهرام‌پور، شهیدان «حسین صحبتی»، «مالک شعبانی»، «غلامرضا محمدی اقدم» و «اسماعیل عموزاده» را از دیگر شهدای کوچه «شهیدان پاکند» نام برد و گفت: شهید «رسول علی‌نقی» نیز یکی دیگر از شهدای این کوچه است که از رزمندگان دوران دفاع مقدس بود و سال ۱۳۸۰ زمانی که شهید حاج «قاسم سلیمانی» در سیستان و بلوچستان مبارزه می‌کرد، به‌عنوان فرمانده، مظلومانه به شهادت رسید.
بدون‌شک حق ۱۳ شهید کوچه شهیدان پاکند، در یک مطلب کلی و گذرا خلاصه نمی‌شود و قطعاً برای روایت زندگی هر کدام از این شهیدان والامقام و همچنین اثرات معنوی و اخلاقی که به واسطه حضور این شهیدان والامقام در این کوچه حاکم است، باید سراغ خانواده‌های آن‌ها و ساکنان این کوچه برویم، تا دریابیم که نام و یاد شهید هیچ‌گاه از کوی و برزن‌های شهر‌ها فراموش‌شدنی نیست.
انتهای پیام/ 113
