به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاعپرس، در فروردین سال ۶۲، نیروهای بعثی با استفاده از خمپارهانداز و توپخانه، چهار بار علیه نیروهای خودی از گلولههای شیمیایی استفاده کردند و مناطق فکه (۳ فروردین ۱۳۶۲)، پایگاه مسلم نقابی (۶ فروردین ۱۳۶۲) و سومار (در روزهای ۹ و ۱۸ فروردین ۱۳۶۲) را هدف قرار دادند که طی آن چهار نفر در سومار مصدوم شدند. در روزهای ۷ و ۸ شهریور سال ۱۳۶۲ نیز، بهترتیب مناطق سردشت و سومار هدف توپهای حاوی گازهای سمی قرار گرفتند که از تعداد تلفات و مصدومان آنها، اطلاعی در دست نیست.
گزارش واقعه
در گزارش این روز در روزشمار پنجاه و یکم مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، بمباران شهر سومار به این صورت تشریح شده است: «هواپیماهای ارتش عراق امروز منطقه عمومی سومار را بمباران شیمیایی کردند. در ساعت ۳۰: ۹ بیش از شش فروند هواپیمای دشمن مراکز تجمع نیروها و انبارهای مهمات خودی را هدف حمله قرار دادند. هواپیماهای بعثی ابتدا قرارگاه لشکر۸۸ زرهی ارتش جمهوری اسلامی را بمباران کردند و سپس در سطحی گسترده از عوامل شیمیایی اعصاب استفاده کردند. (سند شماره ۹۷۶۵۸ مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: از سماجا ۲-معاونت اطلاعات، ۱۶/ ۷/ ۱۳۶۶).
بر اثر این حملات ۱۰۰ تن شهید و هزار و ۳۵۰ نفر مجروح شدند. همچنین یک زاغه مهمات و تعدادی خودرو خسارت دید.» (دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم؛ نشریه گزارش شماره ۵۸، ۲۴/ ۷ /۱۳۶۶، ص ۲۱ و ۲۲؛ و سند شماره ۰۸۸۳۰۲ مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: از دفتر فرماندهی سپاه چهارم بعثت باختران، به دفتر فرماندهی کل سپاه، روابط عمومی، ۱۶/ ۷/ ۱۳۶۶).
نامه نماینده ایران در سازمان ملل
نماینده ایران در سازمان ملل امروز در نامهای به دبیرکل، گزارشی از حملات ارتش عراق طی روزهای ۱۶ تا ۲۳ سپتامبر ۱۹۸۷ (۲۵ شهریور تا ۱ مهر) به مناطق غیرنظامی داده است: ۱۶ سپتامبر بمباران روستای «الخورشید» در رامهرمز؛ ۱۷ سپتامبر شکستن دیوار صوتی تعدادی از شهرهای خوزستان؛ ۱۸ سپتامبر بمباران دو واحد صنعتی در ازنا و رازن (استان لرستان)؛ ۲۰ سپتامبر بمباران دو واحد صنعتی در باختران و ازنا که براثر آن ۱۰ تن شهید و ۳۲ تن مجروح شدند؛ ۲۳ سپتامبر ۱۹۸۷ بمباران شهر ایلام که تعدادی واحد مسکونی و آموزشی تخریب شد. در پایان نامه اضافه شده است که جنگندههای بعثی در روزهای ۱۷ و ۱۸ سپتامبر منطقه بعثی خان میسی را بمباران شیمیایی کردند. (سند شماره S/۱۹۱۹ شورای امنیت سازمان ملل، ۹ اکتبر ۱۹۸۷، ترجمه مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ/)
درخواست وزیر امور خارجه در خصوص رسیدگی فوری شورای امنیت
درپی حمله شیمیایی عراق به منطقه سومار، در روز ۱۷ مهر ۱۳۶۶ (۹ اکتبر ۱۹۸۷) وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی طی نامهای به دبیرکل سازمان ملل خواستار رسیدگی فوری شورای امنیت به این موضوع شد. در این نامه، علیاکبر ولایتی نوشته است:
«مایلم توجه جنابعالی را به این حقیقت جلب نمایم که رژیم جنایتکار عراق یکبار دیگر به استفاده از تسلیحات شیمیایی به مقیاس وسیع علیه جمهوری اسلامی ایران متوسل شده است. این اقدام شنیع و ضدانسانی را که برخلاف کلیه مقررات و کنوانسیونهای پذیرفتهشده بینالمللی است، تنها رژیمهای فاشیست با ماهیت توسعه طلبانه مرتکب میشوند.
حکام چنین رژیمهایی به انسانیت، مردم و حتی شأن ملی خودشان توجه ندارند. جای تأسف است که گفته شود سازمانهای بینالمللی و حتی دولتهای امضاکننده کنوانسیونهای ممنوعیت استفاده از این قبیل تسلیحات مرگبار، قویاً بکارگیری این قبیل سلاحها را محکوم نکردهاند و به نوبه خود به حکام عراق جهت تکرار نقض پروتکل ۱۹۲۵ ژنو چراغ سبز نشان داده و وجدان جهانیان را به تمسخر گرفتند. بهدنبال این اقدامات، شهر سومار (در غرب کشور) در ساعت ۱۰:۰۵ و ۱۰:۱۵ (به وقت محلی) مورخ ۸ اکتبر ۱۹۸۷ زیر بمباران شیمیایی وسیع و ناجوانمردانه قرار داشت.
مایلم به جنابعالی اطمینان دهم که جمهوری اسلامی ایران قدرت آن را دارد که هر وقت اراده کند از تسلیحات مشابه استفاده کند و حتی تجهیزات پیشرفتهتری را جهت مقابله به مثل دارا است که حکام عراق را در وضعیت اسفباری قرار دهد. لکن با احترام به حقوق انسانی، اصول اسلامی و حقوق بینالمللی تاکنون از مقابله به مثل اجتناب نمودهایم؛ بنا بر این بر شورای امنیت فرض است که جهت توقف آن، بدون درنگ اقدام نموده و قاطعانه با این مسئله برخورد نماید و جنایتکاران جنگی را که مسئول این اقدامات ددمنشانه هستند به سزای اعمال خویش برساند. همچنین انتظار داریم که تیم کارشناسان قبل از اینکه مدارک این جنایات محو شود هرچه سریعتر به منطقه اعزام شود. لازم به یادآوری است که عدم واکنش مناسب به درخواست اعزام تیم کارشناسان توسط جمهوری اسلامی ایران جهت بازدید از مناطق مسکونی غیرنظامی سردشت که عراق بمباران شیمیایی نموده و نقطه عطفی در تاریخ استفاده از تسلیحات شیمیایی میباشد، حکام عراق را تشویق خواهد کرد که به اقدامات ضدقانونی خود ادامه دهند. امیدواریم که این مسئله مهم با مسئولیت بیشتر و بهطور مستقل مورد بحث و توجه قرار گیرد.
علیاکبر ولایتی ـ وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران» (سند شماره S/۱۹۱۹۳ شورای امنیت سازمان ملل، ۹ اکتبر ۱۹۸۷، ترجمه مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ)
لازم به ذکر است که هواپیماهای ارتش عراق پیشتر از صبح تا عصر روز هفتم تیر ۱۳۶۶ چندین بار نقاط مسکونی و پرتردد شهر سردشت و حومه را بمباران شیمیایی کردند. هواپیماهای بعثی روز بعد (۸/ ۴/ ۱۳۶۶) نیز بیمارستان سردشت و حومۀ این شهر را مجدداً بمباران کردند. در این جنایت وحشیانه، از مردم منطقه بیش از پنج هزار تَن مصدوم و ۲۰۰ تَن شهید شدند.
از سوی دیگر، یک سخنگوی نظامی عراق استفاده از سلاحهای شیمیایی را رد کرد و گفت: «ادعاهای دروغین مسئولان ایرانی بهانهای برای سرپوش گذاشتن بر روی شکستهای نظامی خود در جبههها است و میخواهند از این راه افکار عمومی جهان را فریب دهند.» (خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارشهای ویژه، نشریه شماره ۲۰۵، ۱۹/ ۷/ ۱۳۶۶، ص ۹، بغداد، خبرگزاری عراق، ۱۸/ ۸/ ۱۳۶۶).
تحلیل جینز دیفنس از حملات شیمیایی عراق
مجله «جینز دیفنس» نیز در مقالهای با عنوان «خاورمیانه صحنه جنگهای شیمیایی» نوشته است: در جنگ ایران و عراق بعثیها برای اولین بار در سال ۱۹۸۳ و بعد در فوریه ۱۹۸۴ (بهمن ۱۳۶۲) و سپس در مارس و آوریل ۱۹۸۵ (اسفند ۶۳ و فروردین ۶۴) و تاکنون متجاوز از ۳۰ بار این اسلحه را علیه ایران به کار بردهاند که بیش از پنج هزار نفر مصدوم شدهاند. گروههای بازرسی سازمان ملل، گازهای بهکاررفته را از نوع خردل و اعصاب تشخیص داده و بعثیها پس از آن از گازهای سمی ئیدروژن سینانید و لویزیت نیز استفاده کردهاند. برخی از این گازها تولید داخلی عراق بوده است. این کشور همچنین به کمک تکنولوژی اروپایی درصدد ساختن بمبهای طاعونزا است. عراق از کشورهای آمریکای لاتین نیز سیستمهایی دریافت کرده است. (سند شماره ۱۳۷۲۵۶ مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ: فرماندهی کل سپاه، ۲۵/ ۷/ ۱۳۶۶).
برگزاری مانور مقابله با بمباران شیمیایی
با هدف آموزش مردم و چگونگی مقابله با بمباران شیمیایی دشمن، عصر امروز مانور پدافند شیمیایی با همت ژاندارمری، شهربانی، کمیته انقلاب اسلامی، جمعیت هلالاحمر، شهرداری، واحد آتشنشانی، مرکز اورژانس اهواز و با همکاری فرمانداری و شهرداری آبادان و بنیاد شهید اهواز در محل نمایشگاه شکست حصر آبادان برگزار شد. برادر بهاءالدین علوی، مسئول ستاد ش. م. ه استان خوزستان، با اشاره به اهمیت برگزاری مانور پدافند شیمیایی در شهرهای پشت جبهه به ویژه در شهر اهواز اظهار کرد: برای آموزش و آشناساختن آنان با چگونگی مقابله با بمباران شیمیایی دشمن قرار است هفتهای یک بار در نقاط مختلف شهر اهواز مانور پدافند شیمیایی انجام شود.
مانور پدافند شیمیایی در دیگر شهرهای خوزستان از جمله ماهشهر، بهبهان، سوسنگرد، شادگان، هویزه، رامهرمز، شوش و اندیمشک انجام شده و مورد استقبال مردم قرار گرفته است (خبرگزاری جمهوری اسلامی، نشریه گزارشهای ویژه، شماره ۲۰۳، ۱۷/ ۷/ ۱۳۶۶، ص ۶، اهواز، خبرگزاری جمهوری اسلامی، ۱۶/ ۷/ ۱۳۶۶).
انتهای پیام/ 118