به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، رویداد‌های سال‌های اخیر در فرانسه نشان داده است که چگونه نژاد در جامعه این کشور به عنوان یک مفهوم کلیدی باقی مانده است، اما سیاستگذاران فرانسوی باید اذعان کنند که این چیز جدیدی نیست و سیاست‌های عمومی باید به نژادپرستی تاریخی و فعلی در فرانسه بپردازند.
به گزارش «race.ed.ac.uk»، رویداد‌های سال‌های اخیر بار دیگر نژاد و نژادپرستی را به بخشی از بحث عمومی در فرانسه تبدیل کرده است؛ ضرب و شتم یک شهروند سیاه‌پوست از سوی افسران پلیس در پاریس یک نمونه است.
این بحث‌ها حتی شامل اتهام وارد کردن مفاهیم انگلیسی-آمریکایی یا آمریکایی از نژاد و نژادپرستی به چارچوب فرانسه می‌شود.
این علاوه بر یک لایحه پیشنهادی است که در بحبوحه اعتراضات فزاینده علیه خشونت پلیس که افراد سیاه‌پوست را هدف قرار می‌دهد؛ این لایحه به اشتراک‌گذاری تصاویر افسران پلیس در پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی را جرم تلقی می‌کند.
این حوادث و همچنین تجربیات افراد سیاه‌پوست، برجستگی نژاد و نژادپرستی در فرانسه را آشکار می‌کند. با این حال، نژاد همچنان یک موضوع منع شده برای بحث در فرانسه است، نه به این دلیل که وجود ندارد، بلکه به این دلیل که دولت فرانسه طوری رفتار می‌کند که گویی وجود ندارد.
تحقیقات نشان داده است که فرانسه بیش از آنچه تصور می‌شود در زمینه نژادپرستی به آمریکا شباهت دارد، زیرا تفاوت‌های مبتنی بر نژاد و قومیت به طور همزمان در هر دو ساختار تایید و یا رد می‌شوند.
با وجود گستردگی حاکمیت استعماری فرانسه در بخش‌هایی از آفریقا، آسیا و دریای کارائیب، با تشدید نگرانی‌ها در مورد حضور مهاجران از این مستعمرات سابق، رشد چندفرهنگی و اسلام در فرانسه، چنین تاریخ استعماری در دوره پسااستعماری به حداقل می‌رسد.
تفاوت‌های بین نژاد و نژادپرستی در فرانسه در مقایسه با آمریکا به تاریخ متفاوت استعمار هر جامعه و میراث آن – نه یکی شدیدتر از دیگری – مربوط نمی‌شود، بلکه به نحوه استناد هر جامعه به این تاریخ در اخلاق یا روایت ملی‌اش مربوط می‌شود.
منبع: میزان
انتهای پیام/ ۹۱۱
