به گزارش خبرنگار دفاعپرس از تبریز، یکی از جلوههای زیبای دفاع مقدس تلاش رزمندگان اسلام برای حفاظت و حراست از اموال شهروندانی بود که به دنبال آغاز جنگ، مجبور به ترک خانه و کاشانههای خود شده بودند.
سرهنگ پاسدار «عبدالوهاب روشن رأی» از رزمندگان آذربایجانی حاضر در عملیات آزادسازی سوسنگرد، تجربیات خود از نخستین روزهای پس از ورود به این شهر را در کتاب «معجزنشان» اثر «داود خدایی و عسگر حسنپور» چنین روایت کرده است:
اهالی سوسنگرد به دنبال محاصره شهر، خانه و زندگیشان را رها کرده و به شهرهای دیگر رفته بودند. دام و احشام فراوانی در شهر بیصاحب رها شده بود. از صبح تـا شب در کوچهها و خیابانها پرسه میزدند. تعدادی از بچهها مامور شدند از اینها مواظبت کنند تا از اصابت تیر و ترکش در امان بمانند. چند الاغ هم بود که برای رساندن مهمات، آذوقه و دیگر امکانات از آنها كمک ميگرفتيم.
کار با حيوانات مشكلات خاص خودش را داشت؛ وقتی دو الاغ به هم میرسیدند شروع میکردند بـه عرعر کردن یا شب موقع راه رفتن پایشان میخورد به سنگی، چیزی صدا میکرد و یا جرقه میزد. این خطاها در نزدیکی مواضع دشمن کار دستمان میداد. به همین خاطر پارچه يا نمدی به سمهای زبانبستهها میبستیم که اگر پایش به چیزی خورد صدایش بلند نشود. کیسهای هم برای دهانش درست کرده بودیم تا از عرعرشان در امان باشیم. با این روشهای ابتکاری راندمان حيوانات را بالا میبردیم. حضور ما در سوسنگرد هم جنگیدن به همراه داشت و هم زندگی از نوع طبیعیترین آن.
انتهای پیام/