به گزارش گروه بینالملل دفاع پرس، پایگاه اینترنتی بوستون هرالد در گزارشی با عنوان «ایران در سوریه رژه می رود؛ روسیه حکمرانی می کند، اما اوباما تماشا میکند» نوشت: حدس بزنید چه کسی اخیرا وارد کرملین شد؟ بله! بشار اسد. او این روزها به رفیق تازه ی ولادیمیر پوتین تبدیل شده است.
اسد به روسیه رفت تا به دنیا بگوید که مشکلات امروز خاورمیانه در مسکو حل و فصل میشود، نه در واشنگتن.
آیا دولت اوباما سرانجام خواهد فهمید که روسها به چه می اندیشند؟ اوباما میگوید که روسیه محکوم به شکست در باتلاق سوریه است. با این حال روسها سعی ندارند که مجددا سوریه را برای اسد فتح کنند. پوتین در واقع به دنبال تحکیم قدرت اسد بر قسمتهایی از کشور است که در کنترل دارد. هم اکنون مناطق علوی نشین در شمال و غرب دمشق تا لاذقیه و طرطوس در دست دولت اسد است.
این یک تقسم بندی است که بموجب آن داعش شمال و شرق سوریه را همچنان در دست خواهد داشت. پس کجای این، شکست روسیه محسوب می شود؟
استراتژی اصلی پوتین مشخص است. او به دنبال بازسازی امپراتوری شوروی نیست، این کار دشواری است، اما پوتین اکنون در حال بازگرداندن توانایی سابق روسیه برای قدرت نمایی و اعمال نفوذ در خارج از مرزهایش است.
الحاق کریمه باعث دسترسی مستقیم روسیه به آبهای دریای سیاه می شود که مسکو از زمان پتر کبیر در ارزوی آن بود. حمایت از یک دولت علوی نیز باعث می شود که پایگاه های دریایی و هوایی روسیه در شرق مدیرترانه مستحکم تر شود.
در حالیکه اوباما در مورد مسائل جهانی به تقدیر معتقد است، پوتین عملگرایی از خود نشان می دهد. به محض اینکه جوهر توافق ایران خشک شد، سردار سلیمانی به مسکو رفت تا در مورد کمپین چند ملیتی در سوریه که او هم اکنون آن را رهبری می کند، مذاکره کند.
پس از امضای توافق هستهای چه اتفاقی افتاده است؟ ایران خبرنگار آمریکایی واشنگتن پست را دستگیر کرد و موشکی را آزمایش کرد.
اما پاسخ اوباما به این اقدامات چه بود؟ هیچ. او دست از خاورمیانه شسته است. وقتی اوباما می گوید سوریه یک باتلاق است، یعنی او از آنجا خارج شده و بیرون از معرکه ایستاده است. اما با این حال، ایران و روسیه به فعالیت خود همچنان ادامه می دهند.
به نظر هر کسی که به آمریکا در مورد تحولات جهانی اعتماد کرده است، باید وسایل خود را جمع کند و دست به سوی آلمان ها دراز کند.
انتهای پیام/
