به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، مجتبی امیری اهل جیرفت بود، اما بعد از ازدواجش برای گذران زندگی به جزیره قشم رفت. بیش از هشت سال بود که در این جزیره ساکن شده بود. تازه دیوار‌های خانه اش را با دستان خودش گچ کرده بود و برای اتاق دخترش در دیوار اتاقش نقاشی می‌کرد تا مائده از کودکی‌اش لذت ببرد. در این مدت نیز با علی هشت ماهه‌اش که تازه دندان در آورده بود بازی می‌کرد و صدای خنده‌شان بلند بود.
۳۰ شهریور وقتی مجتبی شنید اغتشاشگران به پرچم ایران و پرچم‌های عزای امام حسین (ع) هتاکی کرده‌اند، با غیرت حسینی وارد میدان شد و در همین اثنا مورد اصابت گلوله اغتشاشگران قرار گرفت و ۱۰ روز بعد در بیمارستانی در بندرعباس به علت شدت جراحات به فیض شهادت نائل آمد.
مجتبی مدت زمان زیادی بود که به شهادت فکر می‌کرد. گاهی وقت‌ها با حال خوبی از خواب بیدار می‌شد و به مهدیه درویشی، همسرش از دیدار با حضرت زهرا (س) در خواب تعریف می‌کرد. چند روز قبل از شهادتش خواب رهبر انقلاب را دیده بود که آقا به او گفته بود تا شهادتش چیزی نمانده است. از همان روز حال و هوای مجتبی امیری تغییر کرده بود.
شهید مدافع امنیت، مجتبی امیری عضو بسیج هنرمندان جزیره قشم و متولد سال ۱۳۶۷ بود که در ۳۰ شهریورماه، مقابل آستان مقدس امامزاده سیدمظفر (ع) شهرستان قشم با آشوبگران درگیر و بر اثر اصابت ۲ گلوله از سلاح اغتشاشگران مجروح شد.
پیکر مطهر او عصر روز دوشنبه ۱۱ مهر در گلزار شهدای امامزاده سید مظفر (ع) آرام گرفت.
انتهای پیام/ 141
