به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از گرگان، واقعه ۱۲ دی سال ۱۳۵۷ گالیکش سندی ماندگار از بیداری مردم این دیار در مبازره با رژیم ستمشاهی است که هیچ‌گاه از حافظه تاریخی مردمانش فراموش نخواهد شد.
غروب ۱۲ دی سال ۱۳۵۷ ماموران رژیم پهلوی که از مدت‌ها قبل به دنبال توقف فعالیت‌های انقلابیون شرق گلستان از گالیکش بودند؛ هفت نفر از جوانان غیرتمند گنبدکاووس و مینودشت که برای کمک به مردم گالیکش خود را به این شهر رسانده بودند را به شهادت رساندند و این سندی بر ماندگاری واقعه ۱۲ دی شهرستان گالیکش شد.
در این واقعه تلخ هفت جوان غیرتمند به نامهای «نریمان نظری، صفرعلی گلستانی، سیاوش ناصری، محمود پیری، بشیر مهدی‌زاده و عباس فرقانی» از گنبدکاووس و «علیرضا قزلسفلو» از مینودشت در جریان مبارزه با مأموران رژیم پهلوی به شهادت رسیدند.
گالیکش یکی از اثرگذارترین شهر‌های کشور در پیروزی انقلاب اسلامی ایران بود، از همین رو به جهت رویارویی با رژیم پهلوی، محلی برای حضور شخصیت‌های بزرگ انقلاب (رهبر معظم انقلاب، شهید هاشمی نژاد، شهید کامیاب و...) و آبستن حوادث بسیاری بود و به دلیل فعالیت‌های مردم انقلابی‌اش رنگ خون گرفت.
با توجه به پیشرو بودن مردم گالیکش در صدور انقلاب و فعالیت فرزندان این دیار در پیشبرد منویات امام خمینی (ره) عمال رژیم پهلوی مدت‌ها قبل از واقعه ۱۲ دی سال ۱۳۵۷ تصمیم گرفته بودند چنین جنایتی را در این منطقه مرتکب شوند تا جلوی تحرکات مردم انقلابی گالیکش را در این منطقه و شهرستان‌های هم‌جوار بگیرند؛ حال آنکه نقشه خود را در تاریخ ۱۲ دی سال ۱۳۵۷ عملی کردند.
صبح روز ۱۲ دی شخصی به نام «ابراهیمی فر» به همراه عده‌ای چماق به دست طرفدار رژیم شاه و با حمایت مأمورین پاسگاه ژاندارمری گالیکش (گالیکش در تقسیمات آن زمان روستا محسوب می‌شد) با سردادن شعار جاوید شاه و شیشه و درب مغازه‌هایی که عکس امام خمینی (ره) بر روی آن‌ها نصب بود، را شکستند. این چماق به دستان پیش از این نیز برای مردم گالیکش ایجاد مشکل کرده بودند.
این افراد همچنین پرچم‌های سیاه نصب‌شده درب مغازه‌ها که روی آن جمله (نَصْرٌ مِّنَ ٱللَّهِ وَفَتْحٌ قَرِیبٌ) را نوشته بود را هم پاره کردند و متفرق شدند.
متعاقب این حرکت عصر روز ۱۲ دی (همان روز) شایعه شد که چماق به دستان مجدداً قصد حمله به شهر و غارت مغازه‌ها و منازل مردم را دارند که بلافاصله در مدت کوتاهی جمعیت انبوهی کنار خیابان مقابل مسجد جامع تجمع و سپس به سمت پمپ‌بنزین برای مقابله با چماق به دستان حرکت کردند. قبل از حرکت یکی از برادران آذری ساکن گنبد خبر آورد که مردم محله ترک آباد گنبد با اطلاع از حمله احتمالی چماق به دستان به گالیکش قرار است به کمک مردم این شهر بیایند.
گفتیم تماس بگیرید و به آن‌ها بگویید که از آمدن خودداری کنند، مردم گالیکش خودشان مقابل چماق به دستان خواهند ایستاد. لیکن قبل از تماس، برادران انقلابی آذری با مینی‌بوس، خاور، خودروی سواری و موتورسیکلت وارد گالیکش شده بودند.
همراه جمعیت به سمت پمپ‌بنزین گالیکش (ورودی شرقی گالیکش) برای مقابل با چماق به دستان حرکت کردیم زمانی که به پمپ‌بنزین رسیدیم هوا تاریک شده بود، پس از خوش‌آمد گویی و تشکر از مردم به‌ویژه برادران گنبدی، از آن‌ها خواستیم با توجه به تاریک شدن هوا و احتمال تیراندازی از ناحیه مأمورین رژیم و چماق به دستان به شهرشان بازگردند که در حین صحبت از داخل زمین‌های کشاورزی (کشتزار پنبه) مقابل پمپ‌بنزین به‌طرف برادران گالیکشی و گنبدی تیراندازی کردند. به همین دلیل به داخل شهر برگشتیم و از برادران گنبدی خواستیم شب را در گالیکش بمانند، اما قبول نکردند و به سمت گنبدکاووس حرکت کردند.
رژیم پهلوی از دست مردم گالیکش عصبانی بود
«براتعلی خسروی» از انقلابیون گالیکش که در واقعه ۱۲ دی حضور داشته، می‌گوید: با توجه به اینکه در زمان شاه، گالیکش مردم بسیار انقلابی داشت بر سر زبان‌ها افتاده بود و از نیمه اول تابستان ۱۳۵۷ به دلیل آنکه علیه حکومت پهلوی تظاهرات‌های زیادی انجام می‌دادند، هر بار تعدادی نظامی از پادگان نوده خاندوز به گالیکش می‌آمدند و شیشه دکان‌ها و مغازه‌هایی که عکس امام (ره) روی آن نصب بود را می‌شکستند.
در گالیکش هر زمان که چند نفر جمع می‌شدیم به‌طور خودجوش شروع به شعار دادن و الله‌اکبر و مرگ بر شاه می‌کردیم، بعد از چند دقیقه تعداد افراد به صد‌ها نفر می‌رسید که به دلیل تعداد زیاد جمعیت جاده بین‌المللی مسدود می‌شد. تظاهرات زیادی به این شکل در سطح شهر برگزار می‌شد.
نام فرمانده گروهان ژاندارمری گنبد سروان ابراهیمی فرد بود و فرمانده پاسگاه گالیکش ابراهیمی و معاون او دارابی نام داشت که در منزل حاج رمضان خسروی مستأجر بودند. فرمانده پاسگاه گالیکش و معاون او افراد نسبتاً خوبی بودند و همیشه با آرامش با ما برخورد می‌کردند و توصیه می‌کردند متفرق شوید و به خانه‌هایتان برگردید، اگر از گروهان گنبد و پادگان آموزشی نوده خاندوز بیایند شما را می‌کُشند.
مانند این تظاهرات زیادی در شهر گالیکش انجام می‌شد کم‌کم رژیم پهلوی از مردم این شهر عصبانی شد و به همین دلیل، گاهی برای سرکوب مردم انقلابی گالیکش نیرو‌های نظامی از گروهان ژاندارمری گنبد و پادگان ارتش نوده خاندوز به این شهر می‌آمدند. البته در پاسگاه ژاندارمری گالیکش سربازی به نام نوروزی بود که خیلی انقلابی‌ها را می‌زد و برخورد خیلی بدی با آن‌ها داشت.
سند پیشرو بودن مردم گالیکش در انقلاب؛ پیام رهبر معظم انقلاب در خصوص مردم این دیار است:
«برادر درویش
با سلام؛ گالیکش در آن منطقه، از نخستین آبادی‌هاست که به اندیشه‌های انقلابی و حاملان و پیام‌آوران آن، امکان فعالیت داد. از آنجا بود که در سال‌های ۵۲ و بعد ما توانستیم جهت و راه و پیام خود را در آزادشهر، رامیان و گنبد مطرح کنیم و تدریجاً سراسر منطقه را تا قسمت‌های شمالی و غربی‌اش زیرپوشش بگیریم. امتیاز گالیکش به این بود که آقای سید باقر موسوی را داشت و ایشان در آغاز تنها روحانی دشت بود که ما و افکار انقلابی را می‌پذیرفت و از زحمات احتمالی آن واهمه نمی‌کرد؛ بنابراین مقتضی است نسبت به درخواست ایشان در مورد تشکیل سپاه در آن شهر طبق ضوابط توجه بیشتری مبذول شود.»
سید علی خامنه‌ای ۱۵ /۱۲/ ۱۳۵۸»
منبع خبر : کتاب «قیام ۱۲ دی گنبد و گالیکش در سال ۱۳۵۷» نویسند: غلامرضا خارکوهی
انتهای پیام/
