گروه حماسه و جهاد دفاعپرس ـ سیده فاطمه سادات کیایی؛ در میان صدها کتاب دفاع مقدس که اتفاقا در دهههای خیر با اقبال عمومی خوبی رو به رو شده و همیشه نام یکی از آنها جزو پرفروشها سال دیده میشود.
یک کتاب در سالهای اخیر گل سرسبد کتابهای دفاع مقدسی بود. کتابی ساده از شرح زندگی یک شهید دوران دفاع مقدس که تا امروز به بیش از ۱۲۰ بار تجدید چاپ رسیده است؛ اثری که اگرچه ویژگیهای ادبی و فنی خاصی ندارد، اما روایت ساده و روان از ویژگیهای شهید در قالب خاطرات، توانسته با اقبال خوب مردم مواجه شود و از سویی اثربخشی مثبتی در جامعه مخاطب به ویژه جوان بگذارد. شاید همین سادگی کتاب است که نکات اخلاقی شخصیت اصلی کتاب آن را برجسته کرده و باعث شده «ابراهیمِ» داستان جای ویژهای در دل مردم باز کند.
کتاب «سلام بر ابراهیم»، شرح زندگی شهید ابراهیم هادی حاصل یک کار جمعی از بچههای گروه فرهنگی ابراهیم هادی بود که در نیمه دهه ۸۰ به چاپ رسید و تا به امروز نیز از جمله کتابها در موضوع شهداست که همچنان به فروش میرسد. مجموع ۶۹ خاطره از فرمانده گردان کمیل که در عملیات والفجر مقدماتی به همراه یارانش به محاصره دشمن افتاده و پس از چند روز مقاومت در کانالهای منطقه فکه که امروز به کانال کمیل معروف است به شهادت میرسند، محتوای این کتاب را تشکیل میدهند. پیکر شهید ابراهیم هادی هیچ گاه بازنگشت و او تا به امروز گمنام مانده، هرچند که گمنامی او تنها به یک مزار ختم میشود که همان هم به صورت نمادین در بهشت زهرا (س) در تهران ساخته شده و نامش مشهور و نامی در بین زمینیان است، اما پیکرش تا به امروز مفقود مانده است.
آنچه ابراهیم هادی را بر سر زبانها انداخت کتاب او نبود، بلکه خود او بود، گوهر وجود ابراهیم بود که به طلای ناب تبدیلش کرد و حالا خیلی از جوانها وقتی حرف از شهید و شهادت را میشود نام او را بر زبان میآورند. سیر زندگی و توجه به رعایت اخلاق در همه ابعاد او را به مردی مخلص تبدیل کرد، ابراهیم خوش سیرت و خوش صورت بود، ورزش میکرد و اخلاقی پهلوانی و جوانمردی داشت، در کنار ایمان و تقوا و نحوه شهادتش او اسطورهای شد که، چون برای خدا زندگیکرد خدا نیز او را در بین خلق عزیز کرد.
ابراهیم هادی و کتاب او نشان داد که کار فرهنگی درست تاثیر خودش را خواهد گذاشت. در زمانهای که هر جامعهای به دنبال قهرمان سازی برای ارائه به کودکان و نوجوانان و الگوگیری از آنان است ما تعداد زیادی از این قهرمانان را تاریخ خود داریم و کافی است غبار فراموشی را از روی آنان بتکانیم و به شکلی درست معرفیشان را در دستور کار نهادهای فرهنگی قرار دهیم تا نتیجه آن را در دهههای بعد ببینیم. کشوری که ابراهیم کم ندارد امروز نباید با معضلات اجتماعی و فرهنگی متعدد رو به رو باشد در حالی که قهرمانانش در بحرانیترین روزهای زندگی خود کارهای بزرگ رقم زدند و در وهله اول پیش از ساخت جامعه و سرزمین و مبارزه با دشمن متجاوز به ساخت خود و مبارزه با نفس خود پرداختند.
بسیاری از شهدای گمنام در دورافتادهترین مناطق کشور هستند که ظرفیت تبدیل شدن به یک قهرمان ملی را دارند، میتوان با یک برنامه ریزی مدون و انجام کار تبلیغاتی و فرهنگی درست آنان را به قهرمانان کودکان این سرزمین تبدیل کرد، بی شک پروراندن روحیه قهرمانی در جوانان و نوجوانانی که آینده ایران به دست آنان رقم خواهد خورد میتواند نوید بخش آینده درخشان باشد.
انتهای پیام/ ۱۴۱