به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، تحلیل رفتار و بازی رئیس جمهور اوکراین این سوال مبنایی را در ذهن تحلیل‌گران حوزه روابط بین‌الملل ایجاد کرده که زلنسکی متغیری وابسته به آمریکا، ناتو و یا اروپا است؟
به نظر می‌رسد زلنسکی پاسخ این سوال را هنوز خود نیز به خوبی نمی‌داند و همین مسئله بایدن و مقامات حزب دموکرات آمریکا را آزار می‌دهد.
سفر فوری و اعلام نشده جو بایدن رئیس جمهور آمریکا به کی‌یف پایتخت اوکراین و دیدار او با زلنسکی رئیس جمهور این کشور، مولد تحلیل‌های زیادی در مناسبات امنیتی-سیاسی امروز آمریکا و اتحادیه اروپا بوده است.
گرچه مقامات آمریکایی نهایت تلاش خود را جهت عدم درز جرئیات این سفر اضطراری به کار گرفته‌اند، اما به نظر می‌رسد اصلی‌ترین هدف از این سفر، خط‌کشیِ بازی زلنسکی و تعیین حدود و ثغور آن در جنگ اوکراین بوده است.
در خصوص متن و محتوای مذاکرات بایدن و زلنسکی گمانه‌زنی‌های زیادی صورت می‌گیرد، اما قطعا فرامتن این سفر نسبت به متن آن ارجحیت دارد.
سفر بایدن به اوکراین در حالی صورت می‌گیرد که اخیرا زلنسکی تور اروپایی خود را در کشور‌هایی مانند انگلیس، فرانسه و بلژیک به پایان رسانده و حتی در سخنرانی مجازی خود در کنفرانس امنیتی مونیخ به صورت تلویحی از ناکافی بودن کمک‌های نظامی-امنیتی غرب به کی‌یف گلایه کرده است.
در چنین شرایطی پیام مقامات کاخ سفید به زلنسکی مشخص است: حرکت در چارچوب اعلامی آمریکا، نه کمتر و نه بیشتر!
در این گمانه‌زنی‌ها مواردی درباره اختلافات درون آتلانتیکی میان اعضای ناتو بر سر شیوه ادامه جنگ اوکراین مطرح شده که با توجه به پیش‌زمینه‌ها و تبعات وقوع جنگ اوکراین کاملا قابل پیش‌بینی و درک است.
در چنین وضعیتی، مقامات آمریکایی تاکید دارند که تصمیم اصلی و نهایی در خصوص جنگ اوکراین و شیوه بازی زلنسکی و همراهانش در این نبرد را نه اعضای اروپایی ناتو، بلکه واشینگتن تعیین می‌کند، چه، طی هفته‌های اخیر زلنسکی از خود رفتار‌هایی با محوریت چرخش به سوی پاریس و برلین نشان داده که چندان خوشایند مقامات آمریکایی نبوده است.
بر این اساس؛ یکی از کارویژه‌های سفر اخیر بایدن به کی‌یف را باید بازتنظیم رفتار زلنسکی و مواضع او در قبال جنگ اوکراین دانست.
به عبارت بهتر؛ مقامات آمریکایی در صدد هستند «نگاه آمریکایی نسبت به جنگ اوکراین» را جایگزین «نگاه اروپایی» نسبت به این پدیده ساخته و از سوی دیگر به زلنسکی یادآور شوند که جنگ یا صلح در اوکراین، تابعی از تصمیماتی است که در کاخ سفید گرفته می‌شود و او ملزم به تبعیت مطلق از آن است.
نکته دیگری که در این معادله قابل تامل است، سردرگمی مقامات آمریکایی نسبت به جنگ اوکراین است. این سردرگمی به گونه‌ای بارز، خود را در رفتار‌ها و مواضع زلنسکی نمایان ساخته است.
در این میان، دغدغه‌های ذهنی رئیس جمهور اوکراین کمترین اصالتی برای آمریکایی‌ها ندارد، چنانچه برای زلنسکی و همراهانش در کی‌یف، هنوز مشخص نیست که مقامات آمریکایی تا چه زمانی می‌توانند بازی دوگانه «هم جنگ هم صلح» را در قبال کی‌یف ادامه دهند.
در هفته‌های نخستین نبرد اوکراین، آمریکا و اروپا به «دیمیتری کولبا» وزیر خارجه اوکراین در خصوص انعقاد هرگونه قرارداد صلح با روسیه هشدار دادند و از همان روز‌های اول نبرد، هرگاه میز مذاکره میان روسیه و اوکراین در حال چیده شدن بود، واشینگتن با تحریک و حتی تهدید سیاست‌مداران اوکراینی این معادله را بر هم زد.
اکنون، اما مقامات دولت بایدن در برابر طرح‌هایی مانند طرح صلح کسینجر بر مبنای «جدایی رسمی کریمه از اوکراین» و «تعهد کی‌یف به عدم پیوستن به ناتو» در ازای پاک‌سازی صحنه‌های نبرد سکوت کرده‌اند، با این حال، بایدن در سفر اخیر خود به کی‌یف به زلنسکی در خصوص هرگونه تک‌روی یا حتی ابراز نارضایتی نسبت به این رویکرد دوگانه هشدار داده است.
منبع: نورنیوز
انتهای پیام/ ۱۳۴
