به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «محمدابراهیم همت» ۱۲ فروردین ۱۳۳۴ در شهرضا در خانواده‌ای مستضعف و متدین به دنیا آمد. او در هفت‌سالگی وارد مدرسه شد و با موفقیت مقاطع دبستان و دبیرستان را پشت سر گذاشت.
همت هنگام فراغت از تحصیل به‌ویژه در تعطیلات تابستانی، باکار و تلاش فراوان، مخارج تحصیلش را به دست می‌آورد و از این راه به خانواده زحمتکش خود نیز کمک‌های فراوانی می‌کرد.
همت در سال ۱۳۵۲، پس از اخذ مدرک دیپلم با نمرات عالی، وارد دانش‌سرای اصفهان شد. سپس به سربازی رفت و در همین مدت، فعالیت‌های خود را نیز علیه رژیم ستم‌شاهی آغاز کرد.
وی پس از پایان سربازی و بازگشت به زادگاهش، شغل معلمی را برگزید و به دلیل روحیه انقلابی‌اش، چندین نوبت ساواک به او اخطار داد.
در تظاهرات مردمی علیه رژیم، بسیار فعال بود تا اینکه فرماندار نظامی اصفهان، دستور ترور و اعدامش را صادر کرد، ولی او با تغییر لباس و چهره، مبارزات علیه رژیم را دنبال می‌کرد تا اینکه انقلاب اسلامی به پیروزی رسید.
پس از پیروزی انقلاب، همت در تشکیل کمیته انقلاب اسلامی شهرضا نقش مهمی ایفا کرد. مدتی بعد هم مسئولیت روابط عمومی سپاه شهر رضا را بر عهده گرفت. همچنین اواخر سال ۱۳۵۸ باهدف اجرای فعالیت‌های فرهنگی، به خرمشهر و سپس بندر چابهار و کنارک در استان سیستان و بلوچستان عزیمت کرد.
همت در خرداد ۱۳۵۹ مسئول روابط عمومی سپاه پاوه شد. از مهر ۱۳۵۹ تا دی‌ماه ۱۳۶۰ نیز در پاک‌سازی روستاها از وجود افراد ضدانقلاب نقش ویژه‌ای داشت. مدتی بعد هم به فرماندهی سپاه پاوه منصوب شد و در زمستان ۱۳۶۰ نیز مسئولیت ستاد تیپ ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) را بر عهده گرفت.
وی در عملیات‌های فتح المبین و بیت‌المقدس هم رئیس ستاد تیپ ۲۷ بود. همچنین از عملیات رمضان در ۲۳ تیر ۱۳۶۱، فرماندهی تیپ ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) بر عهده‌اش گذاشته شد.
در سال ۱۳۶۱ با گسترش سازمان سپاه پاسداران و تشکیل سپاه ۱۱ قدر و ارتقای تیپ ۲۷، ابتدا فرماندهی سپاه ۱۱ قدر بر عهده همت گذاشته شد، اما پس از انحلال این سپاه، فرماندهی لشکر ۲۷ را به‌طور مستقیم بر عهده گرفت.
وی سرانجام در 17 اسفند ۱۳۶۲ در جریان عملیات خیبر به شهادت رسید.
محبت همت نسبت به خانواده
نشست طولانی فرمانده کل سپاه با عناصر واحدهای طرح و شناسایی و اطلاعات-عملیات لشکر ۲۷ در قرارگاه عملیاتی نجف طی روز دوازدهم مهر، مصادف بود با عزیمت همت از قلاجه به شهرستان اسلام‌آباد غرب. فرمانده لشکر ۲۷ به‌تازگی موفق شده بود، زمینه استقرار خانواده خود را در یکی از واحدهای مسکونی مجتمع آپارتمانی پادگان الله‌اکبر در اسلام‌آباد غرب، مهیا سازد.
همسر باردار و فرزند یازده‌ماهه همت که از اصفهان رهسپار اسلام‌آباد غرب شده بودند، در شرایطی به منزل مسکونی جدیدشان وارد شدند که وی پس از بیست‌وچهار ساعت چشم‌انتظاری جهت استقبال از ایشان، دست‌آخر ناچار شده بود، بدون دیدار با آنان، به اردوگاه لشکر ۲۷ در قلاجه بازگردد.
راویت همسر شهید:
آن روزها لشکر ۲۷ در اردوگاه شهید بروجردی مستقرشده بود. من که فرزند دوم مان را شش‌ماهه باردار بودم، قرار شد برای دیدن ابراهیم، از اصفهان به شهرستان اسلام‌آباد غرب بروم.
راهی طولانی را به همراه مهدی که تازه زبان بازکرده بود، از اصفهان پشت سر گذاشتیم و به خانه‌ای که ابراهیم آن را برای اسکان ما، در مجتمع منازل مسکونی پادگان الله‌اکبر در اختیار گرفته بود، رفتیم.
وقتی در را باز کردم، دیدم خانه را مثل دسته‌گل تمیز کرده. حتی یخچال را هم شسته و کلی میوه فصل توی آن گذاشته بود. روی اجاق‌گاز؛ یک سینی پر از نان و کباب قرار داشت و کنار دسته‌گلی، با یک عکس خودش، نامه‌ای برایم گذاشته بود، با این مضمون:
سلام بر همسر مومن و مهربان و خوبم
گرچه بی تو ماندن در خانه برایم بسیار سخت بود، ولیکن شب را تنهایی در اینجا به سر آوردم. مدام تو را اینجا می‌دیدم. خداوند نگهدار تو باشد و نگهدار مهدی که بعد از خدا و امام، همه‌چیز من هستید.
ان‌شاءالله که سالم می‌رسید. کمی میوه گرفتم، نوش جان‌کنید. تو را به خدا به خودتان برسید. خصوصاً به آن کوچولوی خوابیده در شکم، که مدام گرسنه است. از همه شما التماس دعا دارم. ان شاء الله به زودی، به خانه امیدم می‌آیم.
تا تاریخ هست، عاشورا زنده است
روز چهارشنبه، بیست و هفتم مهر ۱۳۶۲، یک روز پس از عاشورای حسینی، به دستور همت تمامی رزمندگان مستقر در اردوگاه قلاجه، به‌صورت دسته‌های سینه‌زنی از مقر گردان‌هایشان حرکت کردند و در محوطه باز اردوگاه شهید بروجردی، در محلی نزدیک به چادرهای گردان سلمان فارسی، تجمع نموده و به عزاداری پرداختند. چرخش پرچم‌های رنگارنگ، جلوه زیبایی به محوطه جنگلی اردوگاه بخشیده بود.
در مراسم باشکوه آن روز؛ ابتدا مهدی خندان و جواد علی گلی برای بسیجیان لشکر همت، نوحه‌سرایی کردند و از مصائب خامس آل عبا (ع) گفتند.
پس از خاتمه مراسم سینه‌زنی، فرمانده لشکر ۲۷ پشت تریبون قرار گرفت و برای خاکی پوشان یگان خود، از عاشورا و درس‌های جاودانه آن برای آیندگان، چنین گفت:
گرچه درک عمق حرکت محرم و قیام امام حسین (ع) در روز عاشورا بسیار سخت است، مع‌الوصف؛ برای مؤمنین شیفته امام حسین (ع)، تا تاریخ هست، عاشورا نیز، زنده است. تا تاریخ هست، آقا امام حسین (ع)، به نام مظهر شهادت و اسوه و سرمشق برای همه شهیدان تاریخ تشیع، جاودانه باقی خواهد ماند...حیات و موت ما شیعیان؛ از این حرکت تاریخ‌ساز است که سرمشق می‌گیرد. این حرکت چقدر عظیم و ارزشمند است! بدون شک انسان این حرکت را درک نمی‌کند، مگر اینکه در عمق وجودش، از موهبت روحیه‌ای سرشار از آزادگی و شهامت و عشق به امام حسین (ع) و قابلیت عاشق بودن، برخوردار باشد. خدا انشاء الله به ما توفیق بدهد که سربازان مخلص و مؤمنی، در رکاب آقا امام حسین (ع) باشیم.
انتهای پیام/ 241
