گروه استان‌های دفاع‌پرس ـ هوشنگ نوبخت؛ قطار سال 1401 با همه فراز و فرودهایش به ایستگاه آخر رسید. سالی پر از اتفاقات خوب و نسبتا بد برای کشور و ملتی که به طوفان‌ها و حادثه‌ها عادت دارد. کشوری که همیشه تاریخ دستخوش چنین نوساناتی بوده و زین پس نیز خواهد بود.
سال 1401 را می‌توان یکی از پیچ های بزرگ تاریخ کشور دانست. پیچ بزرگی که توانستیم به زحمت آن را به سلامت بگذرانیم. زحمت از این باب که همچنان مورد هجمه همه جانبه کشورهای استبدادی بودیم. از تشدید تحریم‌های ظالمانه اقتصادی گرفته تا شعله نفاق و آشوب در ماه‌های پایانی سال به گونه‌ای که مخاطب اصلی اتفاقات اخیر، اساس خانواده به خصوص نسل نوجوان و بیشتر از آن دختران این سرزمین بودند.
سال 1401 را در حالی پشت سر می‌گذاریم که توانستیم با درایت و هشیاری ملت بصیر و وطن پرست‌مان باز هم اجازه ندهیم که این آب و خاک به دست کسانی بیفتد که خواب‌های پریشان و متعددی برای آینده این سرزمین دیده اند.
سال 1401 در اوج گسترش ناامیدی به خصوص نزد نسل جوان کشور و تنها چند روز بعد از عبور از آشوب‌های طراحی شده دشمنان، به ناگهان ورق آنگونه برگشت که ابر امید باریدن گرفت و شرایط کشور به سمت و سویی رفت که همین دشمنان شکست خورده از درب دیگری وارد شدند و خواهان ادامه مذاکرات روی میزهای دیپلماسی شدند تا بار دیگر دنیا شاهد باشد که با ایران و ایرانی نمی‌توان از منظر قدرت و زور سخن گفت.
سال 1401 را در حالی به پایان می رسانیم که آرامشی نسبی در کشور حاکم است. جبهه مقاومت به رهبری ایران قدرتمندتر از همیشه در حال گره گشایی از مشکلات کشورهای مظلوم منطقه است. عربستان سعودی به این نتیجه رسیده که دوباره دست برادری به سوی ایران دراز کند. رژیم غاصب اسرائیل در بدترین شرایط ممکن قرار دارد و دستخوش تحولاتی اساسی از درون است. اروپا به قدرت ایران اعتراف کرده و خواهان بازگشت به میز مذاکره است. کشورهای حاشیه خلیج فارس شاهد قدرت نمایی نیروهای مسلح در رزمایش مشترک دریایی ایران، چین و روسیه هستند و بسیاری اتفاقات خوشایند دیگر که همه نوید بخش جرقه‌های امید در دل ملت بزرگ ایران است.
ملتی که همیشه برای ناموس و آب و خاک و اهداف متعالی اش از هیچ کوششی دریغ نکرده و سر تسلیم فرود نیاورده است. ملتی که علیرغم حضور حماسی در راهپیمایی 22 بهمن به دولتمردان نشان داد که باز هم چند قدم از آن‌ها برای جان دادن برای مملکت شان جلوترند و لایق بیشترین و بهترین توجهات که مبادا دشمن باز هم از این مشکلات بر علیه مان بهره ببرد.
سال 1401 در حالی رو به پایان است که باز هم مشکل اصلی مملکت، اقتصاد است و بزرگترین معضل فرهنگی حاکم بر جامعه، توجه به خواست نسل‌هایی است که به شدت مطالبه گرند ولی کشورشان، رهبرشان و پرچم‌شان را عاشقانه دوست دارند.
ذات بهار و نوروز، تحول، رویش و امید است. سه محوری که زیربنای رشد و تعالی همه جوامع و حکومت‌ها در طول تاریخ بوده اند. امیدواریم سال 1402 ضمن گشایش در روابط بین الملل با حفظ صلابت و اقتدار ملی و توجه به ظرفیت های بزرگ داخلی و همچنین عبور از اقتصاد بیمارگونه کنونی و اعتماد به نسل جوانی که بنیان شان بر دانش است بتوانیم ایام پیش رو را به گونه ای آغاز و به پایان برسانیم که بهترین اتفاقات برای این ملت و این سرزمین رخ دهد.
سرزمینی که از آدم تا خاتم به داشتن اسطوره‌هایش افتخار می‌کند. به ادبیات فاخرش، به هویت با اصالت اش، به مردان حماسه ساز و زنان جاودانش، به دورانی که 8 سال تمام در مقابل دنیا ایستاد تا یک وجب از این خاک به دست اهریمن نیفتد و این جغرافیای اصیل و پیر همچنان به شکل «شیر» باقی بماند.
انتهای پیام/
