گروه بینالملل دفاعپرس- سیروس فتحاله؛ جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی اسفندماه سال گذشته با میانجیگری چینیها در پکن توافق کردند تا روابط دوجانبه مجددا از سرگرفته شود؛ توافقی که صرفاً خواست و اراده تنهایی جمهوری اسلامی ایران و یا عربستان نبوده است؛ بلکه خواست مشترک دو کشور بوده است.
چون ایران و عربستان دو کشور مهم و قدرت منطقهای هستند و بهتنهایی نمیتوانند نظم منطقهای در غرب آسیا را تعریف و یا بهنوعی بازتعریف کنند، بلکه نبود روابط سیاسی بین دو کشوری که بهنوعی دو قدرت اصلی جهان اسلام در منطقه غرب آسیا محسوب میشوند، برای هرکدام از این دو کشور تبعات سنگینی به همراه دارد؛ لذا این برداشت واقعگرایانه و رسیدن به این درک مشترک سبب شد که دو کشور در جهت دستیابی به یک توافق و احیای روابط سیاسی گام بردارند.
با وجود اینکه این توافق به خاطر این اینکه میتواند زمینهساز تحولاتی جدید در منطقه و جهان شود، مورد استقبال بسیاری از کشورهای منطقهای و فرامنطقهای قرار گرفت، اما واکنش آمریکاییها به این توافق همراه با غافلگیری و عصبانیت بود.
بعد از امضای توافق میان ایران و عربستان، برخی مقامات آمریکایی ادعا کردند که سعودیها آنها را در جریان مذاکره با ایران قرار داده بودند! اما به نظر چنین نبوده و کاخ سفید برای آنکه آبرو حیثیت نداشتهاش کمتر برود، چنین ادعایی کرده بود.
طرف آمریکایی در این مورد غافلگیر شده و دربار سعودی در این زمینه چیزی به کاخ سفید نگفته است. با توجه به ویژگیهای شخصیتی و رفتاری «محمد بن سلمان» نباید انتظار داشت که طرف آمریکایی از مذاکرات پکن و توافق نهایی آگاهی داشته باشد. این مسئله برای آمریکا که همچنان فکر میکند افسار کشورهای عربی و جهان را در دست و همان قدرت ۲۰ سال پیش را در اختیار دارد بسیار سخت و ناگوار است و ضربه جدی به حیثیت نداشته آمریکا در سطح جهان وارد کرده است.
آمریکا تلاش میکرد با ایرانهراسی و وعدههای تسلیحاتی و سیاسی کشورهای عربی را به سازش با رژیم صهیونیستی و ایجاد جبهه واحد در قالب چتر امنیتی واحد علیه ایران سوق دهد، اما امروز رویاهایش را بر باد رفته میبیند. چون پیوندهایی در منطقه در حال شکل گرفتن است، از یکسو سودهای کلان تجارت تسلیحاتی آمریکا را با اختلال مواجه خواهد کرد و از سوی دیگر، با منطقهمحور شدن امنیت، ضمن حرکت به سمت پایان حضور نظامی ایالات متحده و متحدانش در منطقه ضربهای شدید به سلطهگرایی آمریکایی خواهد زد.
همچنین این پیوندها با پایان بخشیدن به روند سازش، میتواند جهان اسلام را در حمایت از فلسطین منسجمتر از پیش کند و دیوار دفاعی که اسرائیل میخواست برای خود بسازد فرو ریزد.
انتهای پیام/ 411