به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع پرس، ارتش بعثی صدام در 23 آبان ماه 1359 با بکارگیری یگانهای قدرتمند و تازه نفس زرهی خود برای تصرف شهر سوسنگرد به عنوان مهمترین محور برای رسیدن به اهواز و اشغال خوزستان بود.
بخشهای زیادی از شهر را تصرف و محاصره کرد. رزمندگان مقاومت در شهر در خط شهادت قرار گرفتند، اعلامیه سپاه خطر سقوط سوسنگرد را هشداد داد اما با حضور و گزارش به موقع نماینده امام خامنهای و تدبیر و فرمان تاریخی و سرنوشت ساز رهبر کبیر انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (ره) مبنی بر اینکه «سوسنگرد تا فردا بایستی آزاد شود»، مدیریت و نقش بیبدیل حضرت امام خامنهای (مدظله العالی) برای تبدیل این فرمان به یک عملیات موفق نظامی و رشادتهای بی نظیر شهید بزرگوار دکتر مصطفی چمران، رزمندگان اسلام متشکل از سپاهیان دلاور، ارتشیان سلحشور، بسیجیان دریادل، غیورمردان جهاد سازندگی، رزمندگان فداکار ستاد جنگهای نامنظم، عشایر عرب بومی خوزستان.
در صبحگاه بیست و ششم آبان ماه 1359 عملیات آزادسازی مناطق اشغالی آغاز و با مقاومت پایمردی با شکوه همه رزمندگان توانستند دشمن تا بن دندان مسلح را به عقب رانده و افتحانه وارد این شهر شوند. و بدین گونه شهر سوسنگرد به شهر عاشقان شهادت اشتهار یافت و حضرت امام خامنهای عزیز رزمندگان سوسنگرد را فرشتگان نامیدند.
ناگفتههای مرحوم امیر غلامرضا قاسمی فرمانده وقت لشکر 92 خوزستان از آزادسازی سوسنگرد
دشمن تا دب حردان آمده بودند. دب حردان بین جاده حمیدیه و سه راهی خرمشهر بود. نتوانستیم دشمن را ببینیم که با چه واحد هایی حمله کرده است.
شب قبل صدام حسین گفته بود فردا اهوازی وجود ندارد بلکه الناصریه است و آنها از دو جهت به سمت اهواز حرکت کردند.
تانکهای دشمن از جنوب محور حسینیه و محور سوسنگرد به سمت اهواز در حال حرکت بود. از 2 کیلومتری، دستور حمله به تانکهای دشمن را دادم؛ وقتی تانکهای دشمن را هدف قرار دادیم، دشمن متوقف شد و با تانکهایش به عقب برگشتند. در روزهای نخست جنگ تحمیلی لشکر 92 زرهی به تنهایی و با استعداد بسیار کم مدافع بود. به این ترتیب جلوی پیشروی عراق سد شد.
به فرمانده گردان مهندسی گفتم «برو راه آب را باز کن به طرف پایین حمیدیه تا بتوانیم با آب جلوی دشمن را بگیریم.»
حضرت آقای خامنهای با دستوری به رئیس سازمان آب فرمودند که قسمتی از رودخانه کارون را برگرداند تا به رودخانه کرخه وصل شود.
دوستان بعدها به من میگفتند «تو جلوی عراقیها را با آب گرفتیای» پاسخ من این بود که حضرت رسول (ص) نیز با خندق جلوی کفار را گرفت.
قبل از 25 آبان 1359 به من گزارش رسید که ارتش عراق سوسنگرد را تصرف کرده است. با تیمسار ظهیرنژاد تماس گرفتم و درخواست کردم تا تیپ 2 را در اختیارم بگذارد تا بتوانم قبل از شناسایی مواضع سوسنگرد توسط عراقیها و قبل از مستقر شدنشان، آنها را بیرون کنیم.
تیمسار ظهیرنژاد به عللی مخالفت میکرد و این تیپ را در اختیار من نمیگذاشت تا اینکه در تماس تلفنی به حضرت آقا گفتم «حضرت آقا! اگر این تیپ نباشد من واحدی ندارم تا کار کنم» حضرت آقای خامنهای نیز (از طریق آیت اله اشراقی) با امام خمینی (ره) تماس گرفتند و حضرت امام خمینی (ره) نیز دستور دادند «سوسنگرد تا فردا باید آزاد شود.»
بعدها فهمیدم مقام معظم رهبری به ظهیرنژاد دستور داده بودند که تیپ 2 را در اختیار لشکر 92 بگذارد.
اگر این کار نمیشد ما جنگ را باخته بودیم. وقتی که مقام معظم رهبری این نامه را مرقوم فرمودند، تیپ 2 در اختیار بنده قرار گرفت. تیپ 2 حدود ساعت 4 به منطقه حمیدیه رسید.
دستور این بود که تیپ 2 از خط عبور کند و گردان 148 را زیر امر خود بگیرد. واحدهای 256، 207 تانک، گردان 105 مکانیزه و گروه 33 توپخانه وارد عمل شدند و آتش تهیه اجرا شد.
همان آتش تهیه، آنچنان ولولهای بین عراقیها انداخته بود، به طوری که تمام آنها وسایل را رها کرده و پا به فرار گذاشتند.
نقش مقام معظم رهبری حقیقتی کتمان ناپذیر است؛ ما توانستیم به مددالهی سوسنگرد را در روز 26 ابان آزاد کنیم.
اگر عراق سوسنگرد را تصرف میکرد، حمیدیه و اهواز نیز به دست او میافتاد و ما جنگ را باخته بودیم. در واقع فرمان امام خمینی (ره) و تدبیر مقام معظم رهبری موجب پیروزی ما در آزادسازی سوسنگرد شد و این حمله موجب شد تا عراق حملات خود را متوقف کند و تا پایان جنگ در لاک دفاعی فرو رود.
انتهای پیام/