به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، پس از سخنان «امانوئل مکرون» رئیس جمهور فرانسه در دیدار با «شی جین پینگ» رئیس جمهور چین در خصوص لزوم فاصله‌گیری اتحادیه اروپا از سیاست‌های مداخله‌گرایانه کاخ سفید در منطقه شرق آسیا به ویژه تایوان، مقامات اروپایی مواضع چندگانه‌ای اتخاذ کردند.
برخی از جمله «اولاف شولتز» صدراعظم آلمان در صدد اثبات وابستگی امنیتی آمریکا و اروپا به یکدیگر بر آمده و برخی دیگر مانند «جوزف بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، با اتخاذ مواضعی دوگانه و مبهم در صدد عبور از شرایط کنونی برآمده‌اند!
بورل اعلام کرده؛ تایوان اهمیت زیادی از نظر اقتصادی و راهبردی برای اروپا دارد، سخنانی که با واکنش مقامات تایوانی مواجه شد. آن‌ها می‌گویند پکن در تدارک یک حمله و تصرف کامل جزیره تایوان است.
البته مقامات تایوانی اساسا اشاره‌ای به اقدامات تحریک‌کننده تایپه در محیط پیرامونی پکن و برگزاری مانور‌های مشترک تایوان و آمریکا نکرده‌اند!
بدیهی است که در چنین شرایطی چین نمی‌تواند نسبت به وضعیت جاری در تایوان بی‌تفاوت باشد، خصوصا آنکه پای بازیگرانی مانند انگلیس و استرالیا نیز همگام با واشینگتن و زیر هدایت دستگاه‌های نظامی و امنیتی آمریکا به تایوان باز شده و مناقشه تایوان تحت تاثیر این دخالت‌ها در حال تشدید است.
جوزف بورل که برای شرکت در جلسه‌ای در پارلمان اروپا به استراسبورگ رفته بود به خبرنگاران گفت: «تایوان برای اروپا اهمیت حیاتی دارد. این تنگه راهبردی‌ترین منطقه دریایی جهان به‌ویژه برای تجارت است. اتحادیه اروپا از لحاظ اخلاقی با هرگونه اقدام نظامی علیه تایوان مخالف است.»
بورل با تأکید بر صنعتی بودن تایوان گفت: «هرگونه تهدید و اقدام نظامی علیه تایوان پیامد‌های راهبردی جدی برای اتحادیه اروپا خواهد داشت. صلح و ثبات در تایوان برای اتحادیه اروپا بخشی از برنامه راهبردی اتحادیه اروپا برای تضمین صلح و دفاع از منافعش است.»
در خصوص مواضع بورل ابهامات زیادی به ذهن خطور می‌کند؛ اینکه اگر ایجاد صلح و ثبات در تایوان برای اتحادیه اروپا یک اولویت راهبردی است، چرا همگام با واشینگتن در حال مداخله مستمر در تایپه است؟!
فراتر از آن؛ آیا اگر بحرانی در تایوان رخ دهد و زیر تاثیر دخالت آمریکا جنگی در تایوان (میان چین و تایوان) در بگیرد، مخالفت اتحادیه اروپا با این موضوع در ابعاد سیاسی باقی خواهد ماند یا مانند جنگ اوکراین شاهد ارسال تجهیزات نظامی و اعمال تحریم‌های اقتصادی (این بار علیه پکن) هستیم؟
آیا سخنان بورل با هدف تایید مواضع مکرون بیان شده یا در تعارض با آن مورد ارزیابی و تحلیل قرار می‌گیرد؟
پاسخ این سؤال‌ها هر چه باشد، نافی این موضوع نیست که اتحادیه اروپا به سبب هزینه‌های غیرمسئولانه‌ای که برای خود در جنگ اوکراین ایجاد کرده، قدرت ورود به منازعه‌ای تازه در جهان سیاست را ندارد، خصوصا آنکه طرف اصلی این منازعه چین، شریک اقتصادی اتحادیه اروپا باشد.
منبع: نورنیوز
انتهای پیام/ ۱۳۴
