به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران را باید بزرگ‌ترین گردهمایی فرهنگی کشور دانست که اهالی فکر و اندیشه با حضور در آن در صدد هستند هم اثری را بر روی مخاطبان خود بگذارند و هم در مقابل از تولید علم و اندیشه سایرین بهره‌مند شوند.
امسال در راستای سیاست فرهنگی و فکری این رویداد فرهنگی غرفه‌هایی زیادی برپا شدند تا فارغ از موضوع خرید و فروش کتاب به موضوعات فرهنگی و علمی می‌پردازند. غرفه «بهایی‌شناسی» واقع در راهرو شماره ۲۶ یکی از این بخش‌هایی است که بنا به اقتضای زمان و اهمیت موضوع به مقوله نقد بهائیت پرداخته و هدفش آگاهی‌رسانی به عموم جامعه است. برای درک بهتر برپایی این غرفه با عبدالحسین فخاری، عضو هیأت علمی مؤسسه بهایی‌شناسی گفت‌وگو کردیم.
فخاری در ابتدا ضمن بیان تاریخچه مختصری از پدید آمدن بهائیت گفت: بهائیت از زمان آغازش تا به الآن در پی ایجاد تفرقه در جامعه بوده و در عصر قاجار سه جنگ داخلی بزرگ را بر مردم این کشور تحمیل کرده است که زمینه‌ساز شیعه‌کشی سهمگینی در ایران شد. بعد‌ها و در سلطنت پهلوی‌ها این جریان با نفوذ در دولت اقتصاد ایران را در اختیار گرفتند و کار به جایی رسید که حتی هویدا که از خانواده بهایی بود در یک کشور اسلامی به نخست‌وزیری رسید. بهائیت در اصل یک تشکیلات سیاسی است که از بیت‌العدل تل‌آویو مدیریت می‌شود و با پوسته مذهبی چنین داعیه‌ای دارد که دین و شریعت اسلام منسوخ شده و باید در پی دین جدیدی باشیم.
وی افزود: ما در همین راستا تصمیم گرفتیم که در یک کار علمی و پژوهشی بهائیت را به جامعه معرفی کرده و حقیقت آن را نشان دهیم. شعار ما گفتگو در یک فضای آرام علمی است. بسیاری از بهائی‌های ایران از حقیقت مذهبشان خبر ندارند و به تازگی وقتی یک مادر و دختر، مسلمان شدند اذعان داشتند که ما از احکام انحرافی و غیرعقلانی بهائیت خبر نداشتیم. ما کتابی را تهیه کردیم به نام «نگاهی به کتاب مقدس بهائیان» که در آن احکام بهائیت را به چالش کشیدیم و غلط بودن آن را ثابت کردیم. حقیقت این است که ما با خود بهائیان ایران مشکل نداریم و آنان هم هموطن ما هستند، منتها باید آنان را نسبت به این انحراف فکری آگاه ساخت تا نجات پیدا کنند.
این پژوهشگر حوزه اعتقادات ادامه داد: بهائیت در هرجایی یک چهره‌ای از خود نشان می‌دهد، یک جا خودش را دین معرفی می‌کند، یک جا حزب سیاسی، یک جا گروه مدنی و... این تذبذب بهائیان به خوبی نمایانگر ماهیت انحرافی آنان است. اما ما عرض کردیم که بهائیت یک تشکیلات سیاسی است که به دنبال حکومتی در سطح جهان است. افندی، یکی از بزرگان بهائیت اذعان دارد که این جریان هفت مرحله دارد، از مجهولیت تا حکومت جهانی. بعضی کشور‌ها مثل عراق این خطر را درک کرد و اساساً در قانون اساسی خود چنین جریانی را ممنوع اعلام کرد. همچنین بسیاری از روشنفکران در سراسر جهان پس از شناخت ماهیت بهائیت دست بر قلم برده و آن را نقد کردند. فصل‌نامه بهایی‌شناسی در حدود ۱۸ سال قریب به ۸۰ شماره منتشر کرده و قریب به ۲۰ عنوان اثر پژوهشی را در نقد بهائیت عرضه کرده است.
منبع: فارس
انتهای پیام/ ۱۳۴
