گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: فرقی نمی‌کند که در تهران باشی یا در مناطق عملیاتی، فرقی نمی‌کند که دفاع مقدس باشد یا دفاع از ولایت؛ هرکس در این راه جان خود را گذاشت، جاودانه شد. شهید آرمان علی‌وردی هم یکی از این جان‌فداهایی است که به طرز فجیعی نه در جبهه‌ها، بلکه در دل کوچه‌پس‌کوچه‌های همین تهران توسط اغتشاش‌گران به شهادت رسید. آرمان آن‌قدر مظلومانه به شهادت رسید که فیلم‌های شهادتش دل هر انسانی را می‌رنجاند، شهیدی که رهبر معظم انقلاب اسلامی او را «آرمان عزیز» نامیدند.
شهید «آرمان علی‌وردی» ۱۳ تیر سال ۱۳۸۰ متولد شد. وی اهل محله آذربایجان واقع در بزرگراه شهید نواب صفوی بود. پدر و مادرش از چهار سالگی او را در کلاس‌های قرآن ثبت‌نام کردند. آرمان از همان دوران، یک بچه با جرأتی بود و همه کارهایش را خودش انجام می‌داد.
دوستانش می‌گویند که روی بدن آرمان جای زخم‌ها و آسیب‌دیدگی‌های زیادی بود؛ چراکه یا با موتور تصادف کرده و یا در باشگاه ورزشی و فوتبال آسیب دیده بود. وی دوره ابتدایی و دوره راهنمایی را با نمرات ممتاز پشت‌سر گذاشت و در دبیرستان هم در رشته ریاضی درس خواند.
آرمان پس از گرفتن دیپلم در آزمون خلبانی ارتش جمهوری اسلامی ایران شرکت کرد اما در این آزمون قبول نشد. وی همچنین در آزمون دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین (ع) نیز شرکت کرد اما در آن‌جا هم توفیق پیدا نکرد تا لباس پاسداری را بر تن کند؛ لذا وارد دانشگاه شد و در رشته مهندسی عمران تحصیل کرد ولی به خانواده‌اش گفت که محیط دانشگاه به روحیه‌اش سازگار نیست؛ لذا بعد از گذشت کمتر از یک ترم انصراف داد و وارد حوزه علمیه امیرالمومنین (ع) شد و در دوره اختبار شرکت کرد؛ ولی به این نتیجه رسید که در این حوزه علمیه ثبت‌نام نکند؛ بنابراین به حوزه آیت‌الله مجتهدی رفت و در آن‌جا دوره اختبار و همچنین دوره اول و دوم را گذراند تا این‌که در حال گذراندن دوره سوم بود که به شهادت رسید.
آرمان در مدتی که طلبه حوزه علمیه آیت‌الله مجتهدی (ره) بود، با تعدادی از طلاب در یک کانون قرآنی فعالیت‌های قرآنی داشت و مدتی هم در کار‌های جهادی شرکت کرد مثلاً در ماجرای سیل «پلدختر» به‌همراه گروه‌های جهادی به خدمت‌رسانی به سیل‌زدگان پرداخت. وی همچنین مسئولیت هیئت شباب‌المهدی (عج) را برعهده داشت و در زمینه ورزشی نیز در رشته‌هایی نظیر کشتی و فوتبال فعالیت می‌کرد. آرمان پرسپولیسی بود و قبل از دوران طلبگی‌اش برای تماشای بازی‌های پرسپولیس به ورزشگاه می‌رفت، اما بعد از این‌که طلبه شد، دیگر این موضوعات در زندگی‌اش کمرنگ شد.
آرمان در رفتار و منش خود اعتقاد زیادی به آثار علما خصوصاً رهبر معظم انقلاب اسلامی داشت و در کتاب‌هایی که مطالعه می‌کرد نیز بر این موضوع اهتمام داشت. وی از لحاظ علمی بچه درس‌خوانی بود و در میان جمع دوستان خود نیز یک انسان بامحبت و صاف و ساده و بدون نقصی بود. وقتی دوستانش در جمع درباره شهادت صحبت می‌کردند، هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که آرمان شهید شود؛ چراکه کاملاً عادی و ساده رفتار می‌کرد.
آرمان جزو بسیجی‌هایی بود که در یگان امام رضا (ع) از گردان امام علی (ع) فعالیت می‌کرد و دوره‌های مختلف را می‌گذراند. وی در جریان اغتشاشات پاییز سال ۱۴۰۱ چندباری همراه با یگان بسیج به مأموریت کنترل اغتشاش‌گران رفت تا این‌که برای آخرین‌بار در چهارم آبان، بعد از شرکت در کلاس‌های حوزه علمیه، به جمع همرزمان خود در میدان مقابله با اغتشاشات پیوست و در آن شب به شهادت رسید.
انتهای پیام/ 113
